بی اعتمادی به سپرده گذاری ارزی

سرمقاله

مانع اصلی سپرده گذاری ارزی در بانک‌ها بحث بی اعتمادی مردم به شبکه بانکی است. یک بار در سال‌های ۹۰ و ۹۱ سیاست سیاست سپرده گذاری ارزی انجام شد اما وعده‌های بانک مرکزی برای تحویل به موقع ارز و سود، محقق نشد. به همین دلیل از آنجایی که بانک مرکزی به تعهد خود عمل نکرد، این بی اعتمادی در بین مردم شکل گرفت و پاک کردن آن از ذهن مردم هم زمان می‌برد. باید دانست که در اجرای هر سیاستی این مسائل وجود دارد و چون ذهنیت مردم نسبت به هر سیاست به این راحتی پاک نمی‌شود، باید از هر خطایی حداقل امکان دوری کرد.
به دلیل همین ذهنیت و سلب اعتماد مردم است که در حال حاضر بانک مرکزی ابزار خود برای افزایش سپرده‌گذاری ارزی و احیای آن، از دست داده است. با وجود بخشنامه بانک مرکزی و مشوق به سپرده گذاران ارزی روند افزایش این سپرده ها کند است وموجب شده جذب سپرده های ارزی موفقیت آمیز نباشد. عامل دیگر تخلفات بانک ها است. برخی از بانک‌ها همچنان در موضوع سپرده گذاری ارزی تخلفاتی دارند و از آنجایی که نظارت بانک مرکزی هنوز یکپارچه نشده، این تخلفات مانع از رشد سپرده گذاری ارزی می‌شود. بانک‌های بد و متخلف هنوز در کشور وجود دارد و این نشان از ضعف بانک مرکزی است. اجرای ناقص بخشنامه‌ها در بانک‌ها به دلیل وجود همین بانک‌های به اصطلاح بد و نظارت ناکافی بانک
مرکزی است.متاسفانه در یک رویکرد غیرتخصصی و هیجانی عامه مردم ارز خارجی را یک سرمایه ارزشمند و جزو کالاهای سرمایه ای فرض کرده و تلاش دارند با ذخیره سازی آن مانع کاهش ارزندگی اموال خود شوند و این موضوع یک آفتی است که می تواند بیشترین ضربات را به اقتصاد روزمره کشور وارد کند. چنانچه سیستم سپرده گذاری ارزی با تضامین لازم برقرار شود و بتواند اعتماد مردم را جلب کند، می توان به بازگشت دلارهای خانگی به صندوق های بانک، امیدوار بود و اگر همراه با این موضوع مشوق های منطقی نیز در نظر گرفته شود، بدون تردید نیز اثر بیشتری می گذارد.