با دستوری که وزیر صنعت مبنی بر ضرورت عرضه خودروهای پیش فروش شده با قیمت سابق دادند، پیش بینی خوبی از وضعیت آینده بازار خودرو به دست نمیآید. یک میلیون خودروی پیش فروش شده با قیمت سابق تحویل بازار میشود که چیزی حدود یک سال تولید شرکتهای خودروسازی است. در این بین خودروسازان تنها اجازه دارند بخشی از تولید خود را که زیر ۲۰ درصد است، با قیمت جدید به بازار عرضه کنند. طبیعتا این میزان ناچیز نمیتواند شرایط کمبود نقدینگی را در شرکت های خودروسازی جبران کند.به همین دلیل به اعتقاد بنده شرکتهای خودروساز کماکان در وضعیت مناسبی به سر نمیبرند و مجبورند میزان تولید خود را پایین بیاورند. توان پایین شرکت های خودروساز با این شرایط و همچنین نوسانات قیمت ارز، وضعیت مبهمی پیش پای بازار خودرو میگذارد که چندان خوش بینانه نیست. عرضه به قیمت قدیم است و تولید با نرخ جدید. کدام خودروساز قادر به مدیریت چنین هزینه ای است؟
بنابراین شرکت های خودروساز با وجود دستور وزیر مبنی بر سرکوب قیمتی یک سال تولید خودرو، بیش از گذشته تحت فشار اند.از سویی معلوم نیست میزان تسهیلات پرداختی به قطعه سازان تا چه اندازه از مشکلات خودروسازان را حل کند.اگر خوش بین باشیم به اعتباری که از طریق بانکها به قطعهساز میرسد و قطعهسازان نیز با توجه به محدودیت تحریم بتوانند قطعات را وارد کنند، عرضه افزایش پیدا میکند ولی در مجموع شرایط مناسبی پیش روی خودروسازان نیست. در حال حاضر سه پارامتر اثرگذار بر بازار خودرو سرنوشت آن را در دست گرفته ، یکی نرخ ارز، دیگری جریان تامین قطعات و سومین مورد هم نقدینگی است. از آنجایی که پیشبینی مثبتی از این سه پارامتر نمیتوان داشت، به نظر میرسد خودروسازان در نهایت تحت فشارها ناگزیر از کاهش تولید شده و این امر دست دلالان را برای افزایش قیمتها در حاشیه بازار خودرو باز کند.