به گزارش کسب و کار نیوز و به نقل از ام. آی. تی نیوز ، تغییرات اقلیمی میتوانند فیتوپلانکتونهای ساکن در اقیانوسهای جهان را تحت تأثیر قرار دهند. پژوهش جدید دانشگاه “ام. آی. تی“(MIT) نشان میدهد که این تغییرات در دهههای آینده میتوانند رنگ اقیانوس را تحت تأثیر قرار دهند و رنگ نواحی آبی و سبز آن را تشدید کنند. ماهوارهها باید این تغییرات را شناسایی کنند و هشدارهای ابتدایی در مورد تغییرات اکوسیستم دریایی را در مقیاس بزرگ نشان دهند.
پژوهشگران ام. آی. تی، یک مدل جهانی ابداع کردهاند که رشد و اثر متقابل گونههای متفاوت فیتوپلانکتون یا جلبک و نحوه تغییر این گونهها در اثر افزایش دما را در نواحی گوناگون مورد بررسی قرار میدهد. آنها روش جذب و انعکاس نور توسط فیتوپلانکتون و نحوه تغییر رنگ اقیانوس در اثر گرمای جهانی را نیز شبیهسازی کردند. این مدل نشان میدهد که رنگ اقیانوسها به خاطر تغییر اقلیمی، تا پایان قرن ۲۱ بیش از ۵۰ درصد تغییر میکند.
این مدل رایانهای، اطلاعاتی درباره فیتوپلانکتون از جمله نوع غذا و نحوه رشد آنها را دریافت میکند و آنها را به صورت یک مدل فیزیکی ارائه میدهد که جریانها و ترکیبات اقیانوس را شبیهسازی میکند.
هنگامی که پژوهشگران، نتایج حاصل از این مدل را با بررسیهای واقعی که توسط ماهوارهها گردآوری شده بود، مقایسه کردند، دریافتند نتایج به قدری خوب هستند که میتوان از آنها برای پیشبینی رنگ اقیانوس استفاده کرد.
براساس این پژوهش، نواحی آبیرنگ مانند مناطق نیمهگرمسیری، آبیتر میشوند و در مقایسه با امروز، فیتوپلانکتونهای کمتری را تحت تأثیر قرار میدهند. برخی نواحی مانند نواحی نزدیک به قطبها که در حال حاضر سبزتر هستند، با افزایش گرما سردتر خواهند شد و فیتوپلانکتونهای متفاوتی در آنها رشد خواهند کرد.
“استفانی دوتکیویکس“(Stephanie Dutkiewicz)، دانشمند دانشگاه ام.آی.تی و نویسنده ارشد این پروژه گفت: این مدل، تغییرات اقلیمی را نشان میدهد که با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیستند. این الگوی پایهای، تأثیر تغییرات اقلیمی را بر شبکه غذایی مورد نیاز فیتوپلانکتونها مشخص میکند. نور خورشید به اقیانوس میتابد و همه موجودات ساکن در اقیانوس، آن را جذب میکنند. بازگشت نور به خارج از اقیانوس، فرآیند بسیار پیچیدهای است.
وی افزود: نکته مهم در مورد مدل ما این است که میتوان از آن به عنوان یک آزمایشگاه استفاده کرد. با کمک این مدل میتوانیم ایدههای خود را مورد بررسی قرار دهیم و نحوه تغییر این سیاره را پیشبینی کنیم.
این پژوهش، در مجله ” Nature Communications” به چاپ رسید.
انتهای پیام