متاسفانه علیرغم وعدههایی که سازمانها و نهادهای مرتبط برای ترخیص کالا، میدهند اما در عمل دولت در ترخیص اساسیترین نیازهای زندگی مردم و حیاتیترین آن یعنی دارو، تعلل میکنند. در حالی که یک سری داروها به خصوص داروهای ژنتیکی که برای تولید دارو در کشور وارد می شود، زمان مشخصی دارد و در صورت عدم توجه؛ تاریخ انقضای آنخواهد گذشت.
واردکنندگان دارو به دلیل همین مسئله دچار ضررهای وحشتناک ارزی شدهاند. با این حال هر یک از سازمانها عملکرد متفاوتی در برابر واردات دارند و در این راستا اصلا با هم هماهنگ عمل نمیکنند. مسئله دیگر این است که به تقاضای ارزی واردات از سوی نهادهای مرتبط پاسخ داده نمیشود. در این راستا میتوان وارد کنندگان را به چند دسته تقسیم کرد. اول واردکنندههایی که ارز گرفته اما به دلیل موانع موجود برای واردات، کالای آنها فاسد شده و متحمل هزینههای گزاف ارزی شدهاند. دومی واردکنندگانی که با اعتبار خود در بازارهای بینالمللی دارو وارد کرده اما دولت به آنها ارزی تخصیص نمیدهد و به همین دلیل اعتبار آنها در خطر است. دیگری واردکنندگانی که موفق به ترخیص کالا شدهاند. اکثر واردکنندگان جزو دستههای اول و دوم هستند و تا زمانی که دولت با این افراد و بخش خصوصی تعاملی واقعی نداشته باشد، مشکلی حل نخواهد شد.
برچسب هاعلیرضا خائف
همچنین مطالعه کنید:
عرضه اولیه سهام نخستین شرکت دانشبنیان
به گزارش کسب و کار نیوز، مدیرعامل فرابورس ایران با بیان اینکه به زودی عرضه …