رقابت منفی، شرکت های سیمانی را دچار مشکل کرد

به گزارش یکشنبه تارنمای اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران، وضع تولید سیمان به دلایل گوناگون مانند رکود در بخش مسکن چندان مناسب نیست اما دلایل دیگری نیز برای حال فعلی این صنعت وجود دارد.
مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارشی وضعیت بازار سیمان کشور در سال ۱۳۹۷ را بررسی کرده است.
طبق این گزارش، امسال میزان عرضه و تقاضای سیمان موجب تعادل بازار با قیمت هایی به مراتب پایین تر از سقف قیمتیِ مصوب شده است. از این رو، تمایل و اصرار برخی مدیران این صنعت برای افزایش سقف قیمت که با حمایت برخی مدیران ارشد وزارت صنعت، معدن و تجارت همراه است، جای تامل دارد.
«در شرایط کنونی، حتی در صورت برداشتن سقف قیمتی و آزادسازی کامل قیمت سیمان، قیمت فروش تولیدکنندگان سیمان بدون کاهش سطح تولید افزایش نخواهد یافت».
در این گزارش آمده است: نظام قیمت گذاری سیمان در کشور تناسبی با رویه های جهانی ندارد. نسبت قیمت فولاد به سیمان در منطقه خلیج فارس برابر هفت است اما این نسبت در ایران در آبان ماه ۱۳۹۷ به ۳۰ رسید، در حالی که نسبت قیمت فولاد به سیمان در سال ۱۳۹۰ برابر با ۲۰ بود.
به عبارت دیگر، افزایش قیمت سیمان در سال های اخیر کمتر از افزایش قیمت فولاد بود.
در واقع، قیمت سیمان در کشور با احتساب رویه های جهانی، امسال باید حدود ۶۰۰ هزار تومان در هر تن باشد تا از منظر سرمایه گذاری دارای توجیه اقتصادی باشد.
حتی با احتساب نسبت قیمت فولاد/ سیمان در سال ۱۳۹۰ و پیش از آن، قیمت امسال سیمان باید حدود ۲۲۰ هزار تومان در هر تن باشد. از این رو، مخالفت سازمان حمایت از مصرف کننده و تولیدکننده با افزایش سقف قیمت سیمان نوعی بی عدالتی نسبت به صنعت سیمان است.
در این گزارش تاکید شده است: قیمت کنونی سیمان حاصل تعادل عرضه و تقاضای این کالا در کشور است که به دلیل وجود ظرفیت مازاد در این صنعت، بر قیمت هایی به مراتب پایین تر از سقف قیمتی تعیین شده متعادل شده است. با مدیریت سطح تولید، امکان افزایش قیمت ها تا ۴۰ درصد (تا سقف قیمتی کنونی) وجود دارد.

** سهم ۲ درصدی سیمان از قیمت تمام شده ساختمان در تهران
حال این پرسش مطرح می شود که افزایش قیمت سیمان تا سقف کنونی چه تأثیری بر قیمت ساختمان خواهد داشت؟
گزارش مرکز پژوهش های مجلس پاسخ می دهد: «نظر به مصرف حداکثر چهار پاکت سیمان در هر مترمربع ساختمان بتنی، سهم کنونی سیمان از قیمت تمام شده ساختمان در شهر تهران حداکثر ۲ درصد (۲۵ هزار تومان در هر مترمربع) است؛ از این رو، افزایش قیمت سیمان تا سقف تعیین شده کنونی عملا تأثیر ملموسی بر قدرت خرید مصرف کننده نخواهد داشت.
بر اساس نتایج آمارگیری مرکز آمار ایران، بسیاری از مصالح ساختمانی در ۶ ماهه نخست امسال ۵۰ تا ۱۵۰ درصد افزایش قیمت را تجربه کردند. در چنین شرایطی چرا باید سیمان تنها کالای مصرفی در صنعت ساختمان باشد که قیمت مصوب و ثابت دارد؟
به نظر می رسد بازنگری در نظام قیمت گذاری سیمان در کشور امری ضروری است که باید سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولیدکنندگان در نظر گیرد.

اقتصام*۹۱۲۳*۱۹۶۱*