معرفی بهترین پاسخ‌ها برای یک سوال نانویی

به گزارش کسب و کار نیوز، از سوی مرکز صنعتی‌سازی نانوفناوری کاربردی (ICAN) در راستای توسعه فضای کسب و کارهای نوین در کشور و همچنین ساماندهی تفکرات فناورانه پژوهشگران، در طول برگزاری یازدهمین نمایشگاه بین‌المللی فناوری نانو اقدام به برگزاری مسابقه صنعتی “فکر کن” شده است. در این مسابقه، شرکت‌کنندگان به سوال “مسیر صحیح و ابزار لازم برای رسیدن از ایده به محصول تجاری در حوزه نانو چیست؟ ” پاسخ می‌دهند.

بر این اساس همزمان با برگزاری یازدهمین نمایشگاه بین‌المللی فناری نانو، ۶۲ نفر در این مسابقه شرکت کردند. پاسخ‌های دریافت شده طی سه مرحله از جنبه‌های مختلف فنی، تجاری‌سازی و تیم‌سازی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت و ۵ پاسخ برتر به عنوان بهترین پاسخ‌ها انتخاب شدند.

در مرحله نهایی این دوره از مسابقات با ۵ منتخب مصاحبه انجام شد و از میان ۵ طرح، دو طرح به عنوان برندگان مسابقه صنعتی “فکر کن” انتخاب شدند که به این شرح است:

مریم ایل‌بیگی دانش‌آموخته کارشناسی ارشد فناوری نانو از دانشگاه تربیت مدرس
ناهید رفیعیان دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت از دانشگاه صنعتی امیرکبیر

ایل‌بیگی در پاسخ به سوال “مسیر صحیح و ابزار لازم برای رسیدن از ایده به محصول تجاری در حوزه نانو چیست؟ ” این گونه پاسخ داد:

“ایده‌هایی که به ذهن محقق خطور می‌کند، در نتیجه محدودیت‌ها و مشکلات و نیازمندی‌های موجود در حوزه‌های مختلف است؛ زیرا انسان همواره به فکر پیشرفت، حل مشکلات و پیدا کردن راه حل است. در اولین مرحله باید ایده، اعتبارسنجی شود؛ به این معنا که آیا کاربرد علمی خواهد داشت و می‌توان بازار مناسبی برای محصول تولیدی به دست آورد یا خیر؟

چه میزان سرمایه برای عملی شدن ایده لازم است؟ آیا فناوری مورد نیاز برای عملی شدن ایده در دسترس است؟ چه مجوزهایی باید اخذ شود و مراحل اخذ مجوزها به چه صورت است؟ بازار هدف چه گروهی از افراد یا شرکت‌ها یا صنایع هستند؟ این ایده چه مشکلاتی که در حال حاضر وجود دارد را پاسخگو خواهد بود؟، چه تخصص‌هایی برای عملی شدن این ایده لازم است؟ چه تجهیزاتی برای پیاده‌سازی ایده لازم است؟ در صورتی که ایده نیازمند مواد اولیه باشد، موقعیت جغرافیایی مناسب برای پیاده‌سازی ایده چه مکانی باشد؟ چه شرکت‌هایی مواد اولیه مورد نیاز را تأمین می‌کند؟ و شرکت‌هایی که در حوزه این ایده کار می‌کنند، چه کسانی هستند و چه فعالیت‌هایی انجام می‌دهند و نقاط ضعف و قوت آن‌ها در چیست؟ از جمله سوالاتی که در این مرحله باید به آنها پاسخ داده شود.

در مراحل ابتدایی و پس از بررسی کلی ایده تشکیل یک تیم قوی، با انگیزه با نقش‌ها و وظایف تعریف شده و کاملاً مشخص و متناسب با تخصص‌های مورد نیاز، یکی از نیازهای ضروری برای دستیابی به هدف و از عوامل مهم و تأثیرگذار در پیشرفت است؛ چرا که در عصر حاضر و فضای رقابتی موجود پیاده‌سازی ایده تا رسیدن به محصول، پیچ و خم‌ها و جوانب گوناگونی خواهد داشت که به صورت انفرادی با تخصص محدود، رسیدن به هدف کاری بسیار دشوار و احتمالاً غیرممکن خواهد بود.

حفاظت از ایده از دیگر اقدامات است که بهتر است بعد از بررسی لازم به صورت پتنت، ثبت تا کلیه حقوق مادی و معنوی حفظ شود و این خود می‌تواند گامی به سوی موفقیت‌های مالی در آینده باشد.

در مرحله بعد باید یک برنامه‌ریزی دقیق از تمامی مراحل انجام کار تدوین شود که در این برنامه ابعاد مختلف بررسی شده باشد و به صورت شفاف و واقع‌بینانه به جوانب مختلف پرداخته شده باشد. داشتن این برنامه علاوه بر روشن کردن مسیر و جلوگیری از سردرگمی در حین اجرای طرح که می‌تواند منجر به شکست و رها کردن کار شود، می‌تواند برای سرمایه‌گذار نیز جذاب باشد و او با خاطری آسوده‌تر در این فعالیت مشارکت کند.

پس از انجام این مراحل باید نمونه‌هایی اولیه از محصول، تولید شده و بازخوردها برای درک نقاط قوت و ضعف بررسی شوند. این کار می‌تواند با معرفی محصول اولیه به دوستان، آشنایان و یا صنایع مرتبط و حتی نظرسنجی‌های اینترنتی انجام شود و پس از آن با رفع نقاط ضعف محصول و کاربردی‌تر کردن آن متناسب با تعداد متقاضیان و بازار هدفی که قبلاً مشخص شده است، اقدام به تولید شود. “

پاسخ رفیعیان نیز به این سوال این چنین است:

“در فرآیند تجاری‌سازی محصول، پرورش ایده و تولید محصول، یک گام بسیار کوچک و ابتدایی است و گام‌های بعدی بسیار مهمتر و تعیین‌کننده‌تر هستند. در گام اول لازم است تا ایده ابتدایی متناسب با فضای بازار پرورده شده و نمونه اولیه مناسبی تهیه شود. یکی از اشتباهاتی که معمولاً فناوران مرتکب می‌شوند، این است که در تولید محصول، تنها ویژگی‌های فنی و علمی را مد نظر قرار می‌دهند؛ در حالی که برای تولید محصول باید نیاز مشتری را در نظر داشت. عدم توجه به این مساله باعث می‌شود محصولات بسیار مناسب و کارا با اقبال مناسب در بازار مواجه نشوند؛ چراکه کارایی‌هایی ارائه می‌دهند که برای مشتری جذاب و یا ضروری نیست.

در مرحله بعد باید تیمی متشکل از افراد دارای تجربه و تخصص در زمینه‌های فنی، بازاریابی، مالی، طراحی صنعتی تشکیل شود. یکی دیگر از اشتباهات رایج در شرکت‌های دانش‌بنیان این است که بار تمام این مسائل را شخصاً به دوش می کشند. استفاده از این تیم برای سرمایه‌گذار گام مهم بعدی است، چراکه مسائل فنی معمولاً برای سرمایه‌گذاران مهم است و زبان بازار برای آنها قابل فهم‌تر است.

گام آخر زمان‌بندی مناسب برای ورود محصول به بازار و بازارسازی برای آن است”.

انتهای پیام