نقش گم شده اتاق های بازرگانی

سرمقاله 

کسب و کار نیوز – واقعیت مطلب در باب اتاق های بازرگانی، چنین است که اتاق نیز نقش خود را گم کرده است و آنکه یک نماینده بخش خصوصی گویا و فعال برای بخش خصوصی باشد، خود به یک مجموعه دیوانسالاری و در حد یک وزارت خانه بروکراتیک، تبدیل شده است، ورود افراد دولتی عضو اتاق به هیات نمایندگان نه تنها موجب قوام و اعتبار بیشتر اتاق نمی گردد، بلکه باعث سرایت روحیه قرطاس بازی به بخش خصوصی نیز شده است. امروز اعضای اتاق های بازرگانی به شدت گلایه مند از وضعیت هیات نمایندگان اتاق ها هستند و نمایندگان منتخب را در اتاق ها به مثابه نمایندگان شوراهای شهر و مجلس شورای اسلامی می دانند که حداکثر زمان وفادارای آنان به موکلین تا زمان مشخص شدن آراء است و پس از آن، رای دهندگان به فراموشی سپرده می شوند. آنچه فعالین اقتصاد کشور انتظار دارند، نمایندگانی چابک، پاسخ گو و پیگیر امور است نه کسانی که هم سوی با سیاست های دولت و همگام و هم صدای با مدیران دولتی، تایید کننده اقدامات آنان باشد. در این دوره وضعیت هیات نمایندگان از حساسیت بیشتر برخوردار است و وضعیت رکود، تورم و تحریم های آمریکا، باعث می شود که پارلمان بخش خصوصی نقش مشاور سه قوه بودن خود را پررنگ تر، ایفا کند.
وی افزود: نجات اقتصاد امروز کشور فقط به دست بخش خصوصی امکان پذیر است، زیرا بی تدبیری های دولت و سیاست های غلط اتخاذ شده، هر گونه امید به بهبودی وضع با میانداری دولت را به یاس تبدیل کرده است. امروز باید طیفی از کاندیداها صاحب کرسی اتاق های بازرگانی شوند که در میان آنان افراد با تجربه فراوان و میزان تجربه کمتر و برخی نیز از میان جوانان باشند تا بزرگان و افراد پر تجربه بتوانند قدرتمندانه اثرگذاری خود بر دولت را به اثبات برسانند و جوان ها نیز برای جانشینی، آماده شوند. متاسفانه دوره حاضر اتاق های بازرگانی نیازهای بخش خصوصی و اقتضائات کشور را رها کرد و در عمل اتاق ها نیز به بلندگوهای تایید الزامات دولتی تبدیل شدند. جایگاه اتاق ها، محلی بزرگ و مامنی برای واحدهای مورد دار می تواند باشد. در حالی که کاملا برخلاف این عمل شده و آنچه باعث دغدغه اعضای اتاق است، تصویب حقوق های بسیار زیاد برای تعدادی از کارکنان اتاق است.