ضعف نظام تصمیم گیری

سرمقاله

یکی از مهم ترین مشکلات تولید کنندگان با سیاست‌های کلان در اقتصاد کشور، عدم ناهماهنگی این سیاست ها با وضعیت و شرایط تولید است. متاسفانه نظام تصمیم‌گیری ما بدون نظر به وضعیت بغرنج تولید و بخش خصوصی، برنامه ریزی می‌کند و همین هم باعث شده هر نوع امتیازی که برای تولید در نظر گرفته می‌شود، آنجایی که لازم است، موثر نباشد و جواب ندهد. به عنوان مثال چالش معافیت برخی از نهادهای خاص از مالیات در حالی همواره مطرح است که گویی دولت ناگزیر از اعطای این معافیت ها به آنها است. یعنی در ظاهر هیچ قانون و یا دولتی نمی‌تواند سهم همیشگی نهادهای خاص از معافیت‌های مالیاتی را، نادیده بگیرد. به همین دلیل تنها مرجع نهایی برای اخذ مالیات از نظر سازمان امور مالیاتی بخش خصوصی است که گرفتار مشکلات خاص خود است. دولت نمی خواهد و یا نمی تواند، در تنظیم درآمدهای مالیاتی و یا اخذ سیاست های مرتبط، شرایط تولید کنندگان را بسنجد و همین مسئله است که چالش های بعدی را به وجود می آورد. در حال حاضر هرچند مشوق هایی برای تولید در نظر گرفته می شود اما آنقدر ناچیز است که کمکی به تولید کننده نمی کند و از سویی در پرداخت آن خود دولت هم راضی نیست.