سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، تا چند سال گذشته فعالان کفش دست دوز، این میراث کهن ایرانی- با فراغ بال و راحتی خیال به خلق کالاهای منحصر به فرد مشغول بودند و با سوزن دوزی ها ظرافت هنر ایرانی را در بازارها به رخ خریداران می کشیدند. امروز اما با بروز مشکلات بسیار یکی پس از دیگری از عرصه فعالیت بیرون می روند و ترس از این است که روزی فرا برسد که هیچ تولیدکننده ای کفش دست دوز ایرانی را تولید نکند. متاسفانه امروز شاهد هستیم که کفش دست‌دوز از پا افتاده است و لابی و مایای واردات اجازه تولید را از هنرمندان این کشور گرفته است. ضرورت دارد هرچه زودتر به فریاد کارگران و تولید‌کنندگانی رسید که با وجود توانایی، قدرت و دانش کافی در مقابل واردات افسارگسیخته و از سوی دیگر اقتصاد آشفته کشور قربانی شده اند.
یک تولیدکننده کفش که در شهر تبریز سالهای سال است مشغول فعالیت در این عرصه است به “کسب و کار” می گوید: اگر چند سال قبل به تبریز سفر می کردید در بازار این شهر تولیدکنندگان کفش دست دوز بسیاری فعال بودند و درآمد بسیار خوبی از فروش آنها حاصل می شد. توریست ها و گردشگران نیز با استقبال از این محصولات به درآمدزایی ها کمک زیادی می کردند. اما امروز به هزار و یک دلیل این صمعت ارزشمند در حال نابودی است. واردات کفش های خارجی ادامه و افزایش زیادی داشته است. این مشکل دیگر یک مشکل حل شدنی نیست چراکه نمی خواهند این مشکل حل شود. لابی های واردکنندگان با مسوولان و متولیان کفش اجازه نفس کشیدن به فعالان کفش دست دوز را نمی دهد. کفش های ماشینی ارزان قیمت با انواع و اقسام طرح ها و مدل ها به کشور وارد می شود و تنها حرف مقابله با واردات و قاچاق زده می شود و از جامه عمل پوشاندن آن حرف ها خبری نیست.
مرادی در ادامه با اظهار تاسف از ناتوانی و لابی گری در واردات کفش خاطرنشان کرد: مسوولان توجهی به میراث ارزشمند ایرانی ندارند. در حالی که می توان از صادرات این کفش ها درآمد خوبی نصیب کشور کرد شاهد هستیم که تمام تلاش ها برای واردات و نابودی تولیدکننده داخلی در حال انجام است.
صادرات می‌تواند برای فعالان این حوزه بسیار راهگشا باشد
رسول شجری
رئیس اتحادیه کفاشان دست‌دوز تهران
صنعت کفش دست دوز به دلیل ماهیتی که دارد نیاز به کارگران حرفه ای و آشنا دارد. این محصول به دلیل اینکه با دست تولید می شود ظرافت هایی دارد که باید افراد مشغال به کار با آن آشنا باشند. اما با این وجود این صنعت هنوز کارگر زیادی را می‌طلبد و اشتغال‌زایی بالایی دارد. با این حال، رکود و مشکلات اقتصادی برای این صنف ایجاد مشکل کرده واحدهای تولید کننده مشکل تامین مواد اولیه دارند. مواد اولیه‌ای که برای حضور در یک بازار رقابتی بسیار لازم است. البته این مسئله فقط محدود به این صنف نیست، بلکه تمام اصناف با مشکل تامین مواد اولیه روبه‌رو هستند. امسال بیش از ۳۰ تا۴۰درصد واحدهای تولیدی کفش به‌دلیل نبود مواد اولیه نتوانستند تولید داشته باشند. این مسئله هم محدود به تهران نیست و تمام شهرهایی که کارگاه‌های تولیدی این حوزه را دارند، از نبود مواد اولیه آسیب دیده‌اند.
کارگران این صنف همیشه برای امرارمعاش ناچار به تحمل سختی‌ها و مشقت‌های زیادی هستند اما در صورت تعطیلی واحدهای این صنف، وضعیت بسیار وحشتناک‌تری پیدا می‌کنند. اگر این روند تعطیلی‌ها بخواهد ادامه داشته باشد وضعیت بسیار بد و نگران‌کننده‌ای برای کفاشان ایجاد خواهد شد. در مجموع در تهران بیش از ۵۰هزار نفر در این عرصه فعالیت می‌کنند و در کل کشور، بیش از ۱۰۰هزار نفر به‌طور مستقیم در این صنعت اشتغال دارند؛ بنابراین این یک عرصه بزرگ تولیدی است که افراد زیادی درگیر آن هستند و نیاز به توجه ویژه دارد.
در تلاش هستیم تولیدکنندگان را حفظ و به‌گونه‌ای عمل کنیم که در شب عید، برای مصرف‌کنندگان نیز مشکلی پیش نیاید. در چنین شرایطی، صادرات می‌تواند برای فعالان این حوزه بسیار راهگشا باشد. بازار امروز تحت تاثیر قیمت ها است، چرم گران قیمت، باعث شده قیمت تمام شده بالا رود، کفش دست دوز مشتری خاص خود را دارد بنابراین باید توجه به این صنعت فراموش نشود. جالب است که در کنار این مشکلات مشتریان خارجی ثابتی برای این کالاهای ارزشمند وجود دارد.
