سرمقاله
موضوع کم کردن وابستگی به درآمدهای نفتی و متمایل شدن به سمت منابع دیگر درآمدی از جمله درآمدهای حاصل از مالیات، بحثی پر دامنه است که در دو دهه اخیر همواره مورد توجه سیاست گذاران حوزه پولی و مدیران ارشد کشور، بوده و هر ازچندگاهی با گرمی تمام از تمایل بیشتر به سمت هزینه کرد از محل منابع غیر نفتی سخن گفته اند و همواره در لوایح سالیانه بودجه رقمی را به این مهم اختصاص داده اند در حالی که هیچ گاه این درآمد محقق نشده و در نتیجه دولت در اجرای برنامه های متکی بر درآمدهای مذکور، دچار ضعف شده است. در این باب ذکر دو نکته ضروری می نماید. نکته اول غیر واقعی بودن و آرمانی نگاه کردن به مالیات قابل وصول است و نکته دوم، عدم امکان وصول آن. آنچه بر همگان مشخص شده، معافیت بسیاری از بنگاه های قدرتمند اقتصادی، از پرداخت مالیات به دلایل مختلف و تحمیل فشار مالیات به بنگاه های خصوصی واقعی و با توان متوسط به پایین است و نکته دیگر عدم امکان محقق ساختن، مبالغ پیش بینی شده به لحاظ تشبث برخی از مودیان به گریزگاه های غیرقانونی و فرار مالیاتی است که مجموع این دو علت ناعدالتی در وصول را رقم می زند و در این حالت مهم ترین آفت در وصول مالیات و موجب نارضایتی عمومی است.