فرانک پرتوآذر در گفت و گو با ایسنا درباره برنامه خود برای رسیدن به سهمیه المپیک ۲۰۲۰ در دوچرخه سواری کوهستان بیان کرد: من با مربی شخصی ام که سوییسی است، کار می کنم. برنامهام را هم به فدراسیون ارائه کردهام. البته قرار بود خودم هم به فدراسیون بروم اما به دلیل بحث درس و دانشگاه نتواستم، با این حال می خواهم در اولین فرصت حضوری هم با رییس فدراسیون صحبت کنم.
او ادامه داد: قطعا برنامه کسب سهمیه المپیک است و اگر این برنامه ای که دارم اجرایی شود و مسابقاتی که می خواهم را بروم، می توانم سهمیه المپیک را بگیرم اما بحث این است که به تنهایی نمیتوانم و باید حمایت شوم. من برای بازی ها خودم هم خیلی هزینه کردم و از پس اندازی که داشتم استفاده کردم اما الان برای کسب سهمیه المپیک چیزی ندارم که دیگر بدهم از این رو گرفتن سهمیه به تنهایی المپیک امکانپذیر نیست.
پرتوآذر در پاسخ به این پرسش که این توانایی را در خودش می بیند که اولین بانوی رکابزنی باشد که به المپیک می رود، تاکید کرد: اگر نتایج قهرمانی آسیا و بازی های آسیایی را بررسی کرده باشید این را متوجه می شوید شانس بالایی دارم.
بانوی رکابزن ایران در پاسخ به پرسش دیگری مبنی براینکه برنامههای او هزینه سنگینی دارد یاخیر، تصریح کرد: المپیک جایی است که از سراسر جهان ۳۰-۳۵ نفر در خط استارت قرار می گیرند و من برنامه ای می چینم که بتوانم جزو آن ۳۵ نفر باشم. این در حالی است که کشورهای دیگر هم دارند سرمایه گذاری زیادی میکنند. برای نمونه ژاپن سه دوچرخه سوار فعال دارد و برای آنها اردودر آمریکا می گذارد و در قهرمانی جهان هم با تیم کامل شرکت کرد. من برنامه ای می چینم که حالا نه اینکه به اندازه آنها هزینه کنم اما بتوانم به سطحشان برسم و مسابقاتی را بروم که هم امتیاز جمع کنم و هم برایم تجربه باشد. در این میان تجهیزات هم خیلی مهم است و واقعا تجهیزات دوچرخه سواری خیلی گران شده اند.
او افزود: گرفتن فقط سهمیه المپیک برای خیلی از کشورها افتخار است و خیلی از کشورها به دنبال ان هستند. دوچرخه سواری جزو رشته های پرمدال در المپیک است و با سرمایه گذاری و توجه بیشتر در سالهای بعد می توان جواب گرفت. فکر می کنم اینکه بر روی رشته ها و کسانی که شانس بالاتری برای رسیدن به سهمیه المپیک دارند، سرمایه گذاری شود، منطقی تر است چراکه این یک فرصت طلایی است تا بتوانیم به المپیک برویم.
انتهای پیام