به گزارش کسب و کار نیوز و به نقل از دیلیمیل، آزمایشات نمایشی که برای بازسازی فعل و انفعالات انفجاری در طول فوران آتشفشان صورت میگیرند، نشان میدهند که هنگام برخورد صخره مذاب و آب چه اتفاقی میافتد.
برخلاف پژوهشهای پیشین که در آنها از یک فنجان گدازه استفاده میشد، دانشمندان با استفاده از ۱۰ گالن گدازه دستساز که در جعبههای فولادی قرار داشتند، ۱۲ آزمایش انجام دادهاند تا اثرات سرعتهای متفاوت تزریق آب را بررسی کنند.
اگرچه ترکیب این مایعات همیشه واکنش شدیدی در پی ندارد اما پژوهشگران دریافتند که این برخوردها تحت شرایط خاصی، به انفجارهای خودجوشی منجر میشوند که خطر فوران را افزایش میدهند.
“اینگو ساندر”(Ingo Sonder)، دانشمند مرکز مطالعات جغرافیای خطر “دانشگاه ایالتی نیویورک در بوفالو”(SUNY Buffalo) گفت: فوران آتشفشان، خطرناک است و رخداد آرامی نیست. آزمایشات ما، موضوع محبوس شدن آب در صخره مذاب را در فیزیک پایه جستجو میکنند.
پژوهشگران با انجام دادن ۱۲ آزمایش توانستند تعامل میان آب و گدازه را هنگام تزریق آب بررسی کنند. آنها ارتفاع جعبههای فولادی را نیز از حدود هشت تا ۱۸ اینچ تغییر دادند.
آزمایشها نشان میدهند که انفجارهای خودکار، هنگامی رخ میدهند که حداقل یک فوت صخره مذاب در نقطه ترکیب آب و گدازه وجود داشته باشد.
تزریق آب با سرعت بالاتر و وجود گدازه در ظروف بلندتر، واکنشهای شدیدتری به همراه دارد. این واکنشها در طبیعت هم به چشم میخورند. برای مثال، برخورد آب و گدازه هنگام فوران کوه آتشفشانی “کیلاویا” (Kilauea) در هاوایی میتواند انفجارهایی را به همراه داشته باشد.
ساندر افزود: گاهی اوقات، برخورد گدازه و آب میتواند یک فعالیت انفجاری بزرگ را به همراه داشته باشد. در بقیه موارد، هیچ انفجاری وجود ندارد و گدازه، تنها سرد میشود و شکلهای جالبی به وجود میآورد. هدف ما، تلاش برای درک شرایطی است که موجب شدیدترین واکنشها میشوند.
یافتههای این پژوهش میتوانند بینش مهمی در مورد رفتار آب هنگام محبوس شدن توسط گدازه ارائه دهند. گفتنی است که پژوهشگران تاکید کردند هنوز برای نتیجهگیری زود است و آنها الگوهایی را در این مورد کشف کردهاند.
این پژوهش، در مجله “Journal of Geophysical Research” به چاپ رسید.
انتهای پیام