به گزارش کسب و کار نیوز با بیان اینکه خواسته و مطالبه دانشجویان صرفاً یک مطالبه سیاسی نیست، گفت: متاسفانه تا اسم بیان نظر و یا دیدگاه مطرح میشود افکار به سمت فعالیتهای سیاسی میرود. این در حالی است که لزوماً بیان نظر دانشجویان سیاسی نیست و اغلب آنها مطالبه صنفی، دانشجویی و آموزشی دارند.
آیندهای در انتظار خود نمیبینم
وی در ادامه با تاکید بر اینکه دانشجویان در شرایط فعلی نگران آینده شغلی خود هستند، خاطر نشان کرد: به عنوان دانشجوی دانشگاه تهران هیچ آیندهای در انتظار خود نمیبینم و تصور میکنم اگر دانشجویی نخبه هم باشد، اما در اطرافیان خود فرد صاحب نفوذی نداشته باشد، یقیناً آیندهای در انتظار آنها نخواهد بود.
بیعدالتی در آموزش عالی
در ادامه یکیدیگر از دانشجویان دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران به مهمترین مطالبه دانشجویان در شرایط فعلی اشاره کرد و افزود: مهمترین مطالبه دانشجویان امروز هموار شدن مسیر دسترسی به دانشگاهها برای همه اقشار جامعه است. در واقع وجود بیعدالتی در دانشگاهها امروزه به چشم میخورد و ما بعد از چند سال حضور در دانشگاهها کاملا حس میکنیم که طیف خاصی میتواند در دانشگاههای دولتی حضور یابند و کسانی که قدرت مالی شرکت در کلاسهای کنکور و خصوصی را ندارند، بهرهای از صندلیهای دانشگاههای دولتی نمیبرند.
وی در ادامه تصریح کرد: مطالبه دیگر ما از مسئولان به اتفاقات بعد از دانشگاه در حوزه اشتغال مربوط میشود و دانشجویان انتظار دارند بعد از فارغالتحصیلی بتوانند شغل متناسب با رشته و گرایش خود داشته باشند.
فضای سیاسی دانشگاهها آنطور که تبلیغ میشود نیست
این دانشجوی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران در خصوص فضای باز سیاسی یا آزادی بیان برای دانشجویان نیز گفت: آزادی بیان یا فضای باز سیاسی که معمولا به عنوان امر توسعه سیاسی در دانشگاهها مطرح میشود موضوعی است که مورد اعتراض اغلب دانشجویان قرار میگیرد و آنها معتقد هستند آزادی بیان و یا آزادی بعد از بیان در دانشگاهها وجود ندارد، اما به اعتقاد من مقداری از این دغدغهها از پروپاگاندای رسانهای ناشی میشود، چرا که فضا به آن گونه که اظهار میشود بسته نیست.
محدودیت برای آزادی بیان دانشجویان در هر دولتی وجود داشته
وی همچنین خاطر نشان کرد: در حال حاضر شرایط دانشگاهها همواره به گونهای بوده است که فضای بسته برای همه طیفهای سیاسی در دورههای زمانی وجود داشته، مثلا ما دورهای با لغو مجوز برنامهها و مناظرات تشکلهای اصولگرا مواجه بودیم و در دورهای این اتفاق برای تشکلهای اصلاحات اتفاق افتاد. در واقع دولت اصولگرا فضای فعالیت سیاسی اصلاحطلبها را محدود میکند و برعکس این اتفاق برای اصولگراها پیش میآید و این امری است که من بعد از هفت سال تحصیل در دانشگاهها به آن نتیجه رسیدم.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: البته برخورد با فعالیتهای سیاسی دانشجویان در دانشگاهها در برخی مواقع به صورت سلیقهای صورت میگیرد. مثلا رییس دانشگاه با برگزاری یک برنامه سیاسی موافقت میکند، اما یک کارمند میانی با عدم امضا یا تعلل در امضای آن برنامه در برگزاری آن اخلال ایجاد میکند. بنابراین به وضعیت فعالیتهای سیاسی در دانشگاهها باید نگاه جامعتری داشته باشیم.
دغدغههای سیاسی دانشجویان دهههای ۷۰ دست نیافتی است
این دانشجوی دوره کارشناسی علوم ارشد با تاکید بر اینکه فضای فعالیتهای سیاسی دانشجویان امروز با دانشجویان دهههای ۷۰ و ۸۰ به هیچ عنوان قابل مقایسه نیست، خاطر نشان کرد: متاسفانه سطح توقعات دانشجویان امروز دانشگاهها بیشتر به خصوص در کلاسهای درس و شرکت در برنامههای درسی خلاصه شده است و کنجکاوی و ماجراجویی سیاسی برای این دانشجویان اتفاق نمیافتد و ما به هیچ عنوان هیجان، شور و نشاط دانشجویان دهههای ۷۰ و ۸۰ را در دانشگاهها خواهیم داشت.
عزمی برای حل مشکلات کشور دیده نمیشود
این دانشجو در پایان راهکار حل مشکلات فعلی جامعه را اهتمام دولت برای ورود در عرصه عمل توصیف کرد و گفت: متاسفانه مشکل این است که مسئولان عزمی برای حل مشکلات ندارند. در حال حاضر پنج سال از عمر دولت فعلی گذشته است، اگر همت وجود داشته باشد، تمامی مشکلات قابل حل است و فرقی نمیکند چه دولتی اعم از چپ یا راست بر سر کار قرار میگیرد. آنچه که برای مردم مهم است رفع مشکلات اقتصادی و بیکاری جوانان است، اگر این مشکلات حل شود بیشترین دغدغههای آنها و از جمله جوانان رفع خواهد شد و امیدواری در آینده نیز افزایش پیدا کند.
۰۰:۰۰
انتهای پیام