به گزارش کسب و کار نیوز و به نقل از گیزمگ، مطاله اخیر پژوهشگران “دانشگاه زارلاند”(Universität des Saarlandes) آلمان نشان میدهد برخی از تمرینات استقامتی نظیر راه رفتن، شنا کردن، دوچرخه سواری و “تمرینات با شدت بالا در بازههای زمانی کوتاه”(HIIT) بسیار در روند پیری سلول موثر هستند و میتوانند نه تنها این روند را کند بلکه آن را تغییر دهند و این در حالی است که تمرینات استقامتی مانند “وزنه بلند کردن”(pumping iron) این عمل را انجام نمیدهند.
همانطور که سن ما بالا میرود، کروموزومهای “تلومر”(telomeres) در انتهای کروموزومهای ما یافت میشوند. کوتاه شدن این تلومرها یک مکانیزم مهم مولکولی برای پیری سلول است و زمانی که تلومرها خیلی کوتاه میشوند که دیگر نمیتوانند از دی.ان.ای در کروموزوم محافظت کنند و بنابراین سلولها میمیرند.
تلومر(Telomere) پایانه فیزیکی کروموزومهای خطی میباشد که از یک توالی غیر کدکننده تشکیل شده است. در پستانداران تلومر ترکیبی از تعداد متغیری توالیهای تکراری، با رمز TTAGGG میباشد. توالی تکرار شونده تلومری در سایر جانداران نیز دارای فرمول کلی مشابهی است که این شباهت نشان دهنده نقش حیاتی و در نتیجه محفوظ باقی ماندن ساختار تلومر میباشد.
مطالعه اخیر پژوهشگران نشان میدهد با انجام برخی ورزشها میتوان طول این کروموزوم را افزایش داد.
اکنون تیمی از پژوهشگران به رهبری پروفسور اوریچ لافوس از “دانشگاه لایپزیگ” (Leipzig University) آلمان ۲۶۶ فرد جوان و سالمی که فعالیت ورزشی نداشتند را مورد بررسی قرار دادند.
این افراد به چهار دسته تقسیم شدند و به مدت شش ماه تحت رژیمهای گوناگون قرار گرفتند.
گروه اول تمرینات استقامتی را به صورت مداوم همراه با ورزش دو انجام دادند، گروه دوم تمرینات با شدت بالا در بازههای زمانی کوتاه را که شامل گرم کردن و دو آهسته بود، انجام دادند.
گروه سوم تحت آموزش تمرینات مقاومتی قرار گرفتند. تمرینات مقاومتی شامل تمرین دایرهای بر روی هشت دستگاه، تمرینات کششی، کرانچ، “سیم کش”(pulldowns) و پرس سینه بود. گروه چهارم هیچ فعالیتی نداشتند و به شیوه معمول خود زندگی میکردند.
پروفسور لافوس گفت: ما طی این مطالعه دریافتیم طول تلومر افرادی که “تمرینات با شدت بالا در بازههای زمانی کوتاه” و تمرینات استقامتی را انجام میدادند، افزایش یافته است و علاوه بر آن فعالیت آنزیم تلومراز نیز افزایش یافته است. هر دو این موراد نیز در روند پیری سلولی نقش مهمی دارند و در نتیجه دریافتیم تمرینات قدرتی چنین اثراتی نداشتهاند.
این مطالعه در مجله “European Heart Journal” منتشر شد.
انتهای پیام