کیوان قنبرزاده پرنده ارتفاع ایران در گفت و گو با ایسنا در مورد شرایط تمرینی خود اظهار کرد: تقریبا یک ماه بعد از مسابقات انتخابی آخر بازیهای آسیایی تمرینات خود را آغاز کردم و همچنان ادامه دارد. چند روزی است که فدراسیون از من برنامه خواسته است و فکر می کنم که اردویی هم در تهران آغاز شده، اما من هنوز به اردو نرفتهام. البته هنوز به من هم اعلام نشده است که به اردو بروم. از شرایط اردو هم اطلاعی ندارم. خودم در تهران برای قهرمانی آسیا تمرین میکنم تا ببینم چه میشود.
وی در ادامه در مورد مربی گفت: فعلا خودم تمرین میکنم، اما هستند کسانی که به من کمک میکنند. نمیتوان گفت مربیاند چون تعریف مربی متفاوت است و باید دائم در کنارت باشد. اما هستند افرادی که سالهای قبل با آنها کار میکردم و اگر اکنون هم نیاز شود از آنها کمک میگیرم. فعلا از نظر مربی همه چیز را در اختیار فدراسیون گذاشتم تا ببینم فدراسیون چه تصمیمی خواهد گرفت. در این رابطه نظری ندارم، فعلا فقط تمرین میکنم. اردوها هم که اعلام رسمی نشده، تنها دبیر فدراسیون چندباری با من صحبت کرده و از من برنامه خواسته است. در مورد مربی اطمینان ۱۰۰ درصدی ندارم و نمی دانم چه اتفاقی میافتد.
پرنده ارتفاع ایران که به دلیل کسب نکردن حد نصاب به بازیهای آسیایی اعزام نشده بود در اینباره توضیح داد: وقتی مربی تغییر داده میشود در هر صورت اتفاقات و تغییراتی رخ میدهد و سختیهایی به وجود میآید. به عنوان مثال تفتیان هم سال اولی که با مربیاش کار کرد بهترین نتیجه اش ۱۰.۲۵ بود در صورتی که رکورد ۱۰.۰۴ را زده بود. من هم سال گذشته بهترین رکوردی که داشتم ۲.۲۰ بود اما به دلیل تغییر اساسی کاهش پیدا کرد که حس نمیکنم رکورد بدی بوده باشد. نمیدانم چرا تصمیم گرفته شد که من در بازیهای آسیایی نباشم، اما خوب هیچ اعتراضی هم ندارم.
قنبرزاده در ادامه گفت: فدراسیون برای من هزینه کرده بود و حق داشت که نتیجه گرا باشد اما من آن نتیجه ای که در کوتاه مدت میخواستم به دست نیامد. وقتی یک نفر همه چیزش را از تکنینک تا حتی سبک زندگی اش تغییر دهد، کاهش رکورد چیز غیر طبیعی هم نیست. کاهش رکورد از ۲.۲۶ به ۲.۲۰ چیز خیلی وحشتناکی نبود. در انتخابی آخر من ۲.۱۵ پریدم، همه ورزشکاران همینطور بودند، نتیجه ورزشکاران در یک فصل در نظر گرفته شده بود، نه در یک انتخابی خاص. ورزشکارانی بودند که حتی در انتخابی آخر شرکت نکردند یا اصلا نتیجه خوبی نگرفتند. به هر حال در آن موقع تصمیم گرفته شد من نباشم، اینکه روی چه منوالی بود نمیدانم اما من به تصمیم فدراسیون احترام میگذارم. فدراسیون برای من هزینه کرده بود، از من انتظار داشت. من نتوانستم انتظارات را برآورده کنم ولی خوب از نظر خودم چیز غیرطبیعی هم نبود.
وی با بیان اینکه به المپیک ۲۰۲۰ توکیو امیدوار است و برای آن تمرین خواهد کرد، گفت: همیشه فدراسیون شرایط ندارد که بخواهد به یک ورزشکار به طور کامل برسد، من هم گاهی به آنها حق میدهم. ما اگر بخواهیم منتظر این شرایط باشیم عقب میمانیم. توکیو جزو برنامههای من است. چیزی که در خودم میدانم این است که میتوانم با هر شرایطی در توکیو حضور داشته باشم. حالا فدراسیون چه برنامهای خواهد داشت، میتواند کمک کند یا نه شرایط دارد یا نه نمیدانم، من برای هدفم تلاش خواهم کرد. کاری هم با اتفاقاتی که میافتد ندارم. عاقلانهترین کار این است که وقت را از دست ندهم و کار را پیش ببرم. طبیعی است که گاهی تغییراتی در فدراسیون ایجاد میشود، خلائی به وجود میآید بودجهها قبل مسابقات از سوی وزارت و کمیته داده میشود و بعد از مسابقات شرایط سختتر میشود.
او در پاسخ به این سوال که آیا دیگر با تغییرات ایجاد شده وقفه پیدا کرده است یا خیر گفت: تجربه خوب و بد مربیان را کم و زیاد میکنم و خودم را پیش میبرم. میدانم که میتوانم خودم را در سطح آسیا پیش ببرم. مربی روسیام شرایطی را داشت که اگر باز هم به گذشته برگردم با همه تغییرات باز هم با او تمرین خواهم کرد. چیزهای زیادی را از او یاد گرفتم که ۱۰۰ در صد پایه خوبی برای سالهای آیندهام خواهد بود. چیزهایی باید دیده و یاد گرفته میشد که در آن اردوها آموختم. یک دوره اجتنابناپذیر بود که باید حتما می رفتم. نگاهم به اردوهای سال گذشته خیلی مثبت است هر چند که سال گذشته نتیجه نگرفتیم.
قنبرزاده در مورد تغییراتی که قرار است برای کسب سهمیه المپیک ایجاد شود گفت: من هم چیزهایی در مورد تغییراتی در کسب سهمیه المپیک شنیدم اما انگار هنوز رسمی نشده است. سالهای قبل یک رکوردی را تعیین میکردند و طبق آن هرورزشکاری که آن رکورد را میپرید می توانست به المپیک برود. اما در حال حاضر شنیدم که نفرات برتر رنکینگ ورودی خواهند گرفت اما هنوزاطلاعات دقیقی ندارم. ما همه تلاش خود را میکنیم که بتوانیم در المپیک توکیو حضور داشته باشیم.
وی در پایان با گلایه از وضعیت باشگاههای کشور گفت: قراردادهای ما امسال در باشگاه نفت کاهش پیدا کرد. در حالی که باید قراردادها سال به سال بیشتر شود اما قراردادهای ما کاهشی شده است. سال گذشته قرارداد ما ۱۸ میلیون بود اما امسال ۳۰ درصد کمتر شد و به ۱۲ میلیون تومان رسید. باشگاه نفت جزو باشگاه هایی است که همیشه پرداختها را انجام میدهد اما حقوقها پایین است. نمیدانم آیا کسی به فکر آینده این ورزشکارها و زندگیها آنها هست؟ انگار که وظیفه ورزشکارها است که تاوان دهند و با این منبع درآمد کم خم به ابرو نیاورند. ورزشکاران برای خود شخصیت، وجهه قهرمانی و زندگی شخصی دارند. همه اینها مهم است. نمیتوان ورزشکار را فقط در پیست تجزیه و تحلیل و قضاوت کرد، باید همه جانبه باید به یک ورزشکار کمک کرد تا خود را در شرایط خوب نگه دارد.
قنبرزاده خاطرنشان کرد: قرارداد باشگاهها افتضاح است. من امیدوار بودم در این چند سالی که کیهانی آمده این قراردادها درست شود. چون او برنامههای خود را در بخشهای دیگر انجام داد ولی این اتفاق در لیگ نیفتاد. نمیشود که تنها از ورزشکار انتظار نتیجه داشت، ما هم اگر نتیجه لیگ را بخواهیم بگوییم این است که بدتر از پارسال قرارداد بستیم. شرایط جوری است که اگر ورزشکاران در سال کمتر از ۱۰۰ میلیون بگیرد بد است چه برسد به پولی که ما میگیریم. فقط پیست و نتیجه مهم نیست اینها هم مشکلاتی است که باید به آنها رسیدگی شود و این یکی از ضعفهای باشگاه ها است که برطرف نشده است.
انتهای پیام