به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایسنا، دیلیمیل اعلام کرد چهار سال پیش، رقابتی برای ساخت جادههای آسفالت مجهز به پنل خورشیدی شکل گرفت و از آن زمان، این ایده در حال بررسی است.
نتایج بررسیهای ابتدایی این طرح که به تازگی منتشر شدهاند، کمی ناامیدکننده هستند زیرا نشان میدهند که نصب پنل خورشیدی زیر جاده، معایبی دارد.
از آنجا که این پنل، زاویه شیب مطلوبی ندارد، انرژی کمتری تولید میکند و به طرف سایه متمایل میشود. هنگامی که سایه، پنج درصد سطح پنل را بپوشاند، تولید انرژی پنل تا ۵۰ درصد کاهش مییابد.
همچنین، ممکن است آلودگی و خاک، روی پنلها را بپوشاند؛ در نتیجه، پنلها به شیشههایی ضخیمتر از شیشه پنلهای عادی نیاز دارند تا بتوانند در برابر وزن خاک و آلودگی که موجب محدودیت در جذب نور است، مقاومت کنند.
از آنجا که پنلها در معرض جریان هوا نیستند، بیش از یک پنل خورشیدی معمولی گرم میشوند. هر یک درجه سانتیگراد گرما، تا نیم درصد کارآیی انرژی را کاهش میدهد.
یکی از نخستین جادههای خورشیدی، در بخش “مورتانی-او-پرش” فرانسه ساخته شد. حداکثر قدرت این جاده که ۴۲۰ کیلووات است و ۲۸۰۰ متر مربع را پوشش میدهد.
با اینکه انتظار میرفت نیروی تولیدی این جاده، روزانه ۸۰۰ کیلووات بر ساعت باشد، برخی دادهها نشان میدهند این انرژی نزدیک به ۴۰۹ کیلوات بر ساعت در روز بوده است. ضریب ظرفیت این جاده، تنها چهار درصد است.
در مقابل، نیروگاه خورشیدی “سستاس”(cestas) در بوردو فرانسه که پنلهای آن، زاویه دقیقی در برابر خورشید دارند، حداکثر تا ۳۰۰ هزار کیلووات بر ساعت قدرت دارد و ضریب ظرفیت آن، ۱۴ درصد است.
در آمریکا، شرکتی موسوم به “سولار رودویز” (Solar Roadways)، یک بزرگراه هوشمند دارای پنلهای خورشیدی ابداع کرده که به حسگر و لامپهای LED مجهز است و برای ذوب کردن برف در فصل زمستان، پدهای حرارتی دارد.
این شرکت آمریکایی، مصرف انرژی چراغ های LED جاده را ۱۰۶ میلیون کیلووات ساعت و انرژی تولیدی را ۴۱۵ میلیون کیلووات ساعت تخمین زده؛ در نتیجه بیش از ۲۵ درصد انرژی مفید، به مصرف چراغ های LED میرسد.
با توجه به چنین نتایجی، ممکن است احداث جادههای خورشیدی، ایده خوبی نباشد.
مقاله این پژوهش، در مجله ” The Conversation” به چاپ رسید.
انتهای پیام