محمد جواد توکلی خانیکی در گفتوگو با ایسنا، درخصوص جایگاه علوم قرآنی در دانشگاههای کشور، بیان کرد: من با کمال تاثر و تأسف باید اعتراف کنم که درست است که انقلاب ما انقلاب فرهنگی بود اما در بسیاری از حوزهها چیزی که از آن غافل شدیم فرهنگ بود. در دانشگاهها نیز بهطور کامل برای ترویج فرهنگ قرآنی تنها میتوان گفت به برگزاری یک مسابقه، همایش، چند مقاله و… بسنده کردهاند. کسی دنبال حفظ حدود و صغور قرآن نیست و ظاهر آن را انجام میدهند. دانشگاههای مختلف کشور متاسفانه درگیر این آفت هستند.
وی، اصالت دانشـگاه عـلوم قرآنی، ترویج قرآن در حوزههای مختلف زندگی است، اضافه کرد: یکی از ایراداتی که میتوان به وزارت علوم و وزارت آموزش و پرورش وارد کرد این است که متاسفانه فقط میخواهند آمار و ارقام را با برگزاری همایش و مسابقه در حوزه قرآن افزایش دهند.
عضو هیئت علمی دانشکده عـلوم قرآنی مشهد اظهار کرد: نمیتوان جایی را یافت که قرآن در آن عملیاتی شده باشد. چه در دانشگاه و چه در آموزش و پرورش هر فردی رویکرد خاص خود را دارد و تنها به دنبال این است که بتواند شرایطی را فراهم کند، امتیازاتی بگیرد و دیگر کسی به دنبال محتوای اصلی نمیرود.
توکلی تصریح کرد: متاسفانه در ایران، قرآن، بهترین کتاب آسمانی را دارند اما از آن استفاده نمیکنند ولی غربیها از آن بهرهبرداری میکنند، آن را غربال میکنند و با دیدگاههای خود به خورد مسلمانان میدهند.
عضو هیئت علمی دانشکده عـلوم قرآنی مشهد افزود: ایراد اصلی ما در این زمینه خلأهای قانونی است، یعنی قانون در بسیاری از حوزهها ورود نکرده است که از فعالیتهای قرآنی و اعتقادی در این حوزهها حمایت جدی کند و همیشه به این کارها به عنوان کارهای درآمدزا نگاه نشده است، درحالی که اینها تولید تفکر، اندیشه و عقیده است.
توکلی افزود: ایراد دوم این است که اغلب مدیرانی که وارد این عرصه میشوند اعتقادی به اینکه قرآن کارایی اجتماعی دارد، ندارند. فکر میکنند که قرآن در جامعه و عرصههای اقتصادی، هنری، معماری و … کارایی ندارد. تا زمانی که این باور وجود داشته باشد همیشه در کار شما مشکل ایجاد میشود و هماهنگ نمیشود.
وی ادامه داد: زمانی من پیشنهاد دادم که نمادهایی که در شهر قرار میدهیم، نمادهای قرآنی باشد زیرا وقتی مردم آنها را میبینند خودبهخود تصویر این نمادها در ذهنشان برای مدتها باقی میماند.
عضو هیئت علمی دانشکده عـلوم قرآنی مشهد بیان کرد: ما باید فرهنگ قرآنی را نظیر فرهنگ بستن کمربند نهادینه کنیم اما سرمایهگذاری لازم را در این زمینه انجام ندادهایم و برخی از مدیران ما نیز نسبت به این موضوع اعتقادی ندارند.
توکلی اضافه کرد: ساختار تبلیغاتی ما نیز ساختاری نیست که بتواند باور ایجاد کند. تبلیغات باید جوری باشد که برای مخاطب باور ایجاد شود. در گذشته حداقل پدر و مادرها در مکتب خانه مطالب را یاد میگرفتند و براساس همان باورها پیش میرفتند اما امروز ما فراموش کردیم که با چه هجمههایی از بیرون روبرو هستیم و ما باید برای مبارزه با آن سلاح داشته باشیم. در گذشته این هجمههای بیرونی نظیر فضای مجازی نبود، اما اکنون بسیاری از این مسائل وجود دارد که ما باید بتوانیم با آنها مقابله کنیم.
وی خاطرنشان کرد: ما باید خلأهای قانونی در مسیر فرهنگسازی قرآن را اصلاح کنیم و یک بودجه بالا، منطقی و کارآمد برای آن درنظر بگیریم. مدیرانی را انتخاب کنیم که دغدغهمند عرصه قرآن باشند؛ رویکرد تبلیغات نیز باید بهروز باشد نه تبلیغات سوختهای که اکنون کارآمد نیست و جواب نمیدهد. ما باید پادزهری در مقابل زهرهایی که فضای مجازی و امثال آن میریزند داشته باشیم. اگر این سه عرصه درست شود کار در عرصه قرآن درست میشود.
انتهای پیام