شایلی قرایی
این در حالیست که گزارشهای میدانی و صحبتهای مصرفکنندگان گواه بر این مدعاست که کیفیت نان هم سالهاست کاهش پیدا کرده و این موضوع خارج از اختیار نانواهاست، چراکه تاخیر در آزادسازی قیمت آرد و نان و به دنبال آن انحصار در این موضوع، دلایل این اتفاق است.
کیفیت نان کاهش پیدا کرده و مردم ناراضیاند، در حالی که مسئولان برای اجرای یکسانسازی قیمت آرد و نان که تنها چاره این مشکل است، دست دست میکنند. مردم این کاهش کیفیت را از چشم نانواها میبینند و البته از نظر عوام، مقصر این مشکلات نانوایان هستند، چراکه از بسیاری از تصمیمات در این رابطه بیخبرند. دولتمردان سالهاست برای نان و آرد تصمیم درستی نگرفتهاند و نمیتوانند مشکلات را حل کنند، گویی این بخش که مهمترین صنف برای تامین قوت لایموت مردم است، فراموش شده است.
در حال حاضر میتوانیم بگوییم درآمدها و هزینهها با هم همخوانی ندارد و به زور مزد کارگر و شاگرد تامین میشود و علت را این مساله که نانواییها در سطح شهر زیاد شده است و مردم هم به اندازه نیاز روزانهشان خرید میکنند، میتوان دانست؛ از طرفی کیفیت آرد آنها در افزایش کیفیت نان اهمیت بسزایی دارد و حالت خمیری و سوختگی نان از مسائل مهمی است که شهروندان به آن اشاره کردند. به همین دلیل برای کاستن از این مشکلات باید نظارت دستگاههای نظارتی بیشتر شود تا افراد با مشکل مواجه نشوند. افزودن جوش شیرین به نان نیز مشکلات گوارشی را به همراه خواهد داشت.
به گزارش قدسآنلاین، یک فعال صنفی همچنین با اشاره به این موضوع که در حال حاضر به دلیل افزایش هزینهها، هیچ نانوایی جرات نمیکند یک کارگر ماهر و نانپز را دعوت به کار کند، گفت: دستمزد یک نانپز حرفهای حداقل ۳٫۵ میلیون تومان است، چراکه روزانه باید حداقل ۱۶ ساعت کار کند.
ضمن اینکه پخت نان یک کار کاملا تخصصی است؛ ازاینرو نانواها نمیتوانند از کارگران بامهارت استفاده کنند و همین موضوع باعث کاهش کیفیت نان و افزایش دورریز آن میشود.
وی تصریح کرد: در حالی که نان اساسیترین کالای کشور است، اما متاسفانه هیچ نهادی به فکر آن نیست. عزیزی در خاتمه با اشاره به این موضوع که اگر آزادسازی اتفاق بیفتد و نظارت در کنار حمایت وجود داشته باشد قطعا کیفیت نان نیز افزایش مییابد، خاطرنشان کرد: اگر قیمتها معقول شده و برای نانوا صرفه داشته باشد قطعا کیفیت نان نیز افزایش مییابد، چون میتوان از نانوا توقع بهبود کیفیت داشت، در حالی که الان کسی جرات ندارد موضوع کیفیت نان را بررسی کند، چون ۳ سال نرخ جدیدی مصوب نشده؛ ازاینرو مسئولان نیز خیلی دستشان برای نظارت روی کیفیت نان باز نیست.
ماجرا تنها به اینجا ختم نمیشود، چراکه بسیاری از مسئولان یکسانسازی نرخ آرد و نان و ایجاد رقابت سالم میان نانواییها در سال ۸۹ را دوران طلایی صنعت نان میدانند و معتقدند که پافشاری دولت مبنی بر اختصاص آرد یارانهای در سال ۹۲ موجب شد که مجددا به اول خط برسیم. این در حالیست که یکسانسازی نرخ آرد و نان تنها نسخه شفابخش کیفیت در این بخش به شمار میرود که با وجود مطرح شدن آن در جلسات مختلف، دستهای پشت پرده به بهانههای مختلف از اجرای آن سر باز میزنند.
تبعات تاخیر و کمکاری دولت در آزادسازی قیمت آرد و نان
جواد کرمی، رئیس اتحادیه نان های فانتزی
موضوع آزادسازی نرخ آرد و نان موجب ایجاد فضای رقابتی بین اصناف فعال در این صنف خواهد شد که متاسفانه مدت زیادی است برای تصویب آن معطلی ایجاد شده و همین امر باعث شده است تا حس رقابت در نانواها از بین برود. برای ایجاد فضای رقابتی و افزایش کیفیت نان و جلوگیری از برخی تخلفات لازم است این حرکت هرچه زودتر اجرایی شود. در حال حاضر اجرا نشدن این امر موجب انحصار آرد و نان شده که دولت با ادامه این روند فساد و رانت را هرچه بیشتر رواج داده، در حالی که این صنف دیگر ظرفیت این فساد و رانت را ندارد.
در حال حاضر این تاخیر دولت در یکسانسازی قیمت آرد و نان تبعات بسیاری داشته و موجب شده اعتراضات زیادی از سوی نانوایان و مردم وجود داشته باشد. این انحصار فعالیت را برای نانوایان دشوار ساخته و آنها نمیتوانند با توجه به هزینههایی که دارند، فعالیت خود را گسترش دهند. هزینههای نانوایان با توجه به اینکه اقتصاد کشور در دوران بدی به سر میبرد همانند دیگر بخشها دچار مشکلات بسیاری شده و ضرر و زیانهای زیادی را متوجه نانوایان کرده است. مردم هم به دلیل انحصاری که به دلیل تاخیر در یکسانسازی قیمت آرد و نان به وجود آمده متضرر شدهاند، چراکه برخی متخلفان با سوءاستفاده از این وضعیت، چانههای نان را کوچکتر کرده و از وقت گذاشتن برای کیفیت نان کوتاهی میکنند. تبعات تاخیر تصمیم دولت متوجه مردم میشود و حق مصرفکننده ضایع شده است.
از سوی دیگر با وجود افزایش هزینههای تولید و پیگیری نانوایان برای تغییر قیمت نان، دولت همچنان بر ثبات نرخ نان اصرار میورزد و از آنجا که توان پرداخت هزینهها از جیب نانوا وجود ندارد، بنابراین نانواها چارهای جز کاهش وزن چانه کمتر از حد استاندارد ندارند. اگرچه کاهش وزن چانه نان تخلف محسوب میشود، اما نانوایان برای استمرار تولید چاره دیگری ندارند. نان اصلیترین غذای مردم است و باید برای ارتقای کیفیت آن دولتمردان تلاش کنند نه اینکه با کمکاری و فراموشی این حوزه موجبات نارضایتی مردم و اصناف این حوزه را فراهم کنند. رانت و فساد نباید در نان و کالاهای اساسی مردم به وجود بیاید. در تمام حوزهها با عملکرد اشتباه این اتفاق افتاده است و دلیل کمکاری در این حوزه مشخص نیست.