سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
حمیدرضا امام قلی تبار، بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران طی یادداشتی درباره اجبار و سوء استفاده مدارس دولتی برای گرفتن شهریه گفت: در گیرودار هجوم همه جانبه افزایش نرخ تورم ،کاهش قدرت خرید ،افزایش فقر و افزایش فاصله طبقاتی و دهها مشکلات ریز و درشت در جامعه کارگری کشور، ثبت نام فرزندان کارگران در مدارس دولتی (هیات امنایی) چالش جدی دیگری است که در چند سال اخیر در فصل تابستان به مشکلات این قشر اضافه کرده است.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از تسنیم، وی ادامه داد: دریافت مبالغ بی حساب و کتاب به زور و از سر اجبار و آن هم بدون در نظر گرفتن اقتصاد این دسته از خانوارها و تحت عنوان همیاری داوطلبانه به مدارس در هنگام ثبت نام و نیز عدم ارائه کارنامه دانش آموزان و منوط کردن آن به تسویه حساب مالی از جمله مشکلاتی است که تاکنون اعتراضات زیادی را در بین کارگران به دنبال داشته است. البته این موضوع مکرراً از سوی مسئولین مربوطه انکار شده و اجبار والدین برای پرداخت شهریه در مدارس دولتی از سوی مدیران مدارس را بطور کامل نفی و نمی پذیرند.در حالیکه در عمل ،صورت می پذیرد.
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران اظهار داشت: باتوجه به پیگیری های صورت گرفته جهت روشن شدن موضوع از سوی والدین کارگر ،متأسفانه تاکنون کسی پاسخگوی این قبیل رفتارهای آموزش و پرورش نبوده و فقط انکار مسئولان جهت دریافت نکردن شهریه و اصرار مدیران برای دریافت کردن شهریه این گونه از مدارس کما فی السابق در حال تکرار و ادامه می باشد.
امام قلی تبار بیان کرد: البته با در نظر گرفتن این موضوع که حداقل تا یکی دوسال آینده از انتخابات مجلس شورای اسلامی یا ریاست جمهوری خبری در دست نیست قاعدتاً پیدا نشدن گوش های شنوا و عمل گرا در رابطه با موضوع فوق آیتم جدیدی نیست. به عنوان یک فعال کارگری در سطح ملی بر حسب وظیفه مواردی را به مسئولین مربوطه در رابطه با موضوع فوق بیان می دارم.
وی افزود: اصل سی قانون اساسی کشورمان بر این نکته تاکید دارد که هزینه های آموزش تا پایان دوره متوسطه در سطح کشور رایگان بوده و دولت موظف است وسایل و امکانات این امر را به طور رایگان برای دانش آموزان فراهم نماید.سوال اینجاست با چنین رفتار و عملکردی، چگونه جایگاه قانون اساسی کشورمان در ذهن فرزندان کارگر حفظ شود؟ والدین کارگر در جواب پرسش فرزندان خود در رابطه با این قانون گریزی دولت ها چه پاسخی دارند؟
امام قلی تبار گفت: اینکه فرزندان کارگران و سایر اقشار در قبال عدم همکاری برخی مدارس تهدید به اخراج و عدم نام نویسی فرزندان خود در صورت عدم پرداخت شهریه میشوند از چه مسیری باید چنین مطالباتی را پیگیری نمایند؟؟با توجه به سطح معیشت پنج میلیون تومانی ماهیانه خانوار شهری در سال جاری و کاهش قدرت خرید کارگران، از محل دریافتی با میانگین یک و نیم میلیون تومانی ماهیانه که خود چند برابر زیر خط فقر قلمداد می شود چطور معیشت خود را پوشش داده و از پس شهریه های مدارس دولتی که بر خلاف قانون اساسی است پرداخت و متقبل نمایند؟؟
نماینده کارگران بیان کرد:چرا قوه مقننه و قوه مجریه برای جبران این موضوع چاره ای نمی کنند؟چرا بودجه مربوط به هزینه های جاری و روز مره اینگونه از مدارس می بایستی از جیب والدین کارگرانی پرداخت شود که در تأمین حداقل های زندگی خود از جمله مسکن و درمان و خوراک حداقلی خود درمانده اند؟…
وی بیان کرد: اینها سوال ها و پرسش هایی است که کارگران به دنبال پاسخی درخور شاًن خود و نه از سر تکلیف از سوی مسئولین برای خود می گردند که تاکنون بی جواب مانده است.البته عذاب آورتر از موضوع حق شهریه ها،کتمان مسئولان و اصرار مدیران مدارس برای گرفتن شهریه ها و همچنین ارائه رسید در قبال دریافت این وجوه با عناوینی همچون همیاری داوطلبانه است همچنین عدم شفافیت مسئولان با این والدین در گفتارو اعمال و رفتار آنهاست که گه گاهی به چشم می خورد همان مسئولانی که بطور رسمی مدیران مدارس را از دریافت چنین مبالغی برحذر می دارند اما بطور غیر رسمی دست مدیران مدارس را برای تأمین هزینه جاری مدارس باز گذاشته اند.
امام قلی تبار افزود: درخواست می شود هنگام تبلیغات انتخاباتی خود حساب ویژه ای بر روی کارگرا باز کرده و آنها را صاحبان و طلایه داران انقلاب و نظام معرفی می کنند در طی دوران چهارساله ی رسیدن بر مسند نیز این قشر را در عمل صاحبان انقلاب و نظام تلقی کرده و در جهت حل مطالبات این چنینی قدم های شایسته ای بردارند زیرا کارگران و والدین کارگر حساب ویژه ای بر روی قول های آنها باز کرده اند.در پایان امیدواریم در صورت عدم حل این مشکل موضوع اصل سی قانون اساسی که مربوط به آموزش رایگان تا پایان دوران متوسطه است،مجدداً مورد بازنگری قرار گیرد که در صورت چنین رفتاری سوال های دیگری در حوزه های دیگر در ذهن کارگران خطور خواهد کرد که فعلاً در این بحث نمی گنجد.
