پروانه سلحشوری روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا در ارتباط با نامه مجمع ناشران انقلاب به کمیسیون فرهنگی در اعتراض به بحران کاغذ اظهار کرد: قبلا نیز با بحران در این زمینه روبهرو شده بودیم که فراخوانی چند وزیر به کمیسیون فرهنگی مجلس و نشست و بررسی در آن برهه زمانی کمک زیادی به حل مساله کرد.
رییس فراکسیون زنان مجلس افزود: در مورد مسائلی چون بحران کاغذ و احتکار این قلم کالا و یا هر کالای دیگر، مطلبی که قابل توجه است نبودن اعتماد عمومی است که در این برهه ها اهمیتش بیشتر مشخص می شود.
وی با اشاره به تفاوت کشوری که اعتماد عمومی در آن جریان دارد و کشوری که فاقد اعتماد عمومی است در این جا مشخص می شود، گفت: به عنوان مثال کشوری چون ترکیه با تحریم آمریکا مواجه می شود و مردم این کشور دلارها را می فروشند، اما در شرایطی مشابه، مردم ما بیشتر به سمت خرید می روند که این مساله در مورد کاغذ هم صدق می کند.
سلحشوری افزود: کاغذ فروشان عمده یا جزء وقتی احساس ناامنی اقتصادی می کنند به احتکار روی می آورند بدون اینکه به این مساله فکر کنند که این اقدام چه ضربه و آسیبی به کلیت جامعه می زند.
وی گفت: متاسفانه در جامعه ما، افراد منافع فردی خود را به منافع جمعی ترجیح می دهند و تا این مساله حل نشود نمی توان به رفع بحران امیدوار بود، چراکه نیرو و برخوردهای قهری تا حدی جواب می دهد و وقتی فروشندگان خود اراده به این کار دارند، خیلی به اثرگذاری برخورد قهریه امیدی نیست.
سلحشوری افزود: باید کاری کرد اعتماد عمومی برگردد که این کار سختی است و نظام برای بازگشت این اعتماد باید دست به اقدامات جدی تری بزند، در برهه کنونی بحران نیز لازم است جلساتی چون دوره بحرانی سابق با حضور نمایندگان قوه قضاییه، وزارت کشور و وزارت اقتصاد تشکیل و راهکارهای جلوگیری از احتکار کاغذ بررسی شود.
وی گفت: مبارزه با موضوع احتکار خیلی هم کار سختی نیست چون احتمالا متولیان اطلاع دارند عمده این احتکار در دست چه کسانی است، اما اینکه چقدر عزم مبارزه وجود دارد خود مساله مهمی است.
هفته گذشته مجمع ناشران انقلاب اسلامی در خصوص بحران کاغذ و مشکلات بازار آن، نامهای به کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی نوشت.
مجمع ناشران در این نامه آوردند: سؤال ما این است که چرا وزارت ارشاد، رأساً با شرکتهای وابستۀ خود اقدام به واردات کاغذ خوب و ارزانقیمت برای شکستن بازار و نجات ناشران مظلوم نمیکند؟ چرا دستگاههای عریض و طویل دولتی در مقابله با احتکار و گرانفروشی تا این حد ناکارآمدی از خود نشان میدهند؟ و چرا محتکران شناسایی و برای برخورد قانونی معرفی نمیشوند؟
در بخشی از نامه مجمع ناشران انقلاب اسلامی خطاب به رئیس و اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی آمده بود: «همان گونه که مستحضرید، فقدان نظارت جدی دولت در عرصههای مختلف، بهطور بیسابقه ای حوزههای مهم و راهبردی نظام در اقتصاد، فرهنگ و سیاست از جمله کتاب و نشر را به چالش کشانیده است.
بهجرات میتوان گفت مهمترین عامل بیداری نسلها و مؤثرترین رسانه در فرهنگ جوامع و تمدنها کتاب است؛ اما این روزها صنعت نشر بهدلیل افزایش بیرویۀ هزینههای تولید و کاهش قدرت خرید مخاطب، در حال کوچک شدن و رو به ورشکستگی است.
نوسانات اقتصادی کار را به جایی کشانیده که اکثر ناشران پس از سالها جهاد و ایستادگی در حوزۀ نشر، در حال تعطیلیاند و در این فضای آشفته تولید برایشان ناممکن و یا حداقل بسیار سخت شده است.
بیتوجهی به وضعیت نابسامان کاغذ در این روزها و به تبع آن، کاهش شدید تولید کتاب، بیشک منجر به کمانگیزه شدن و خشکیدن قلم بخشی از اهالی علم و فرهنگ و ادب و بیبهرگی جامعه از محتوای مفید آنان خواهد شد و این نگرانکننده است.
قیمت کاغذ از اوایل دهۀ نود همواره یکی از مسائل مهم و همیشگی اهالی نشر بوده است اما اینبار مسالۀ کاغذ، از سهماهۀ پایانی سال ۹۶ تا به امروز بیش از گذشته حیات ناشران را تهدید میکند؛ بهطوریکه در سهماهۀ پایانی سال گذشته، قیمت کاغذ ۷۰گرمی از بندی ۷۵هزار تومان به بندی ۹۵هزار تومان افزایش یافت و امسال نیز، قیمت کاغذ ۷۰گرمی از بندی ۱۰۵هزار تومان به بندی بیش از۱۶۰هزار تومان افزایش پیدا کرده است.
این به معنای افزایش حدود ۸۰ درصدی هزینههای تولید و نشر کتاب و به تبع آن، افزایش قیمت تمامشدۀ کتاب است. این اتفاقات با توجه به وضعیت معیشتی مردم، منجر به کاهش شدید تقاضای کتاب، کوچک شدن بازار نشر و خسارتهای مالی و معنوی فراوانی شده است….»
فراهنگ**۳۰۰۹**۱۰۵۵
برخورد قهری در مبارزه با احتکار کاغذ اثرگذار نیست
نماینده مردم تهران و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی معتقد است تا زمانی که فروشندگان و محتکران کاغذ به ترجیح منافع جمعی بر فردی، اراده ای نداشته باشند بحران کاغذ رفع نمی شود و به اثرگذاری برخورد قهریه در این زمینه امیدی نیست.