سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرایی
به گزارش کسب و کار نیوز متاسفانه در ایران ایده‌های ناب بسیاری در صف سودجویی و درآمدزایی متولیان متعدد نوظهور قرار گرفته‌اند که این وقت‌کشی بسیاری از آنها را از ادامه راه منصرف کرده است. از زمانی که استارت‌آپ‌ها در ایران شروع به فعالیت و رشد کرده‌اند، سال‌های زیادی نمی‌گذرد، اما همین مدت اندک کافی است تا فضای کارآفرینی در کشور، خود را با تحولات فناوری هماهنگ کند، اما در کنار این هماهنگی متولیانی هستند که اجازه به سرانجام رسیدن و درآمدزایی از این شرکت‌ها را نمی‌دهند. هر متولی و سازمان خود صاحبان ایده را یک سال در صف نگه می‌دارد تا در این بازه زمانی بتواند پول بیشتری کسب کند، در حالی که این شرکت‌ها خودشان نیازمند سرمایه‌اند و باید حمایت شوند تا درآمدزا باشند. بدون شک ایده و صاحبان ایده در کشور برای راه‌اندازی این نوع کسب‌وکارها و ایجاد حجم زیادی فرصت شغلی وجود دارد، اما مزاحمت‌هایی که برای متقاضیان وجود دارد (از جمله تعدد دریافت مجوز از دستگاه‌های مختلف برای راه‌اندازی یک استارت‌آپ)، زمینه را برای ایده‌فروشی، سپردن پیاده‌سازی طرح‌ها به شرکت‌های خارجی و مهاجرت صاحبان ایده به خارج از کشور فراهم کرده است و در این ارتباط، موارد بسیاری هستند که به دلیل عدم حمایت، مهاجرت کردند. این زنگ خطری برای مسئولان است که نشان می‌دهد با بی‌توجهی به ظرفیت چشمگیر اشتغالزایی در حوزه استارت‌آپ‌ها، این فرصت‌ها چگونه از دست می‌رود.
هدف اصلی کسب‌وکار قربانی زیاده‌خواهی متولیان متعدد
سعید کشمیری، کارشناس و مشاور استارت‌آپ
همواره از ظرفیت اشتغالزایی استارت‌آپ‌ها صحبت می‌شود، در حالی که در ایران اگر یک استارت‌آپ بخواهد به مرحله بهره‌برداری و پیاده‌سازی برسد، سال‌ها باید منتظر بماند. در کشورهای توسعه‌یافته که سال‌هاست اقتصاد خود را برپایه استارت‌آپ‌ها پایه‌ریزی کرده‌اند فرایند راه‌اندازی تا بهره‌برداری از آن و تجاری‌سازی یک سال طول می‌کشد و این در حالیست که همان استارت‌آپ اگر بخواهد در ایران راه‌اندازی شود و به مرحله بهره‌برداری برسد ۴ تا ۵ سال به طول می‌انجامد و در این راه بسیاری از ایده‌ها قربانی همین وقت‌کشی خواهد شد یا بسیاری از صاحبان ایده‌های ناب از ادامه کار منصرف می‌شوند و در بهترین حالت جذب شرکت‌ها یا خانه‌نشین می‌شوند و در بدترین حالت مهاجرت را انتخاب کرده و با کوچ از کشور به ارتقای شرکت‌های خارجی کمک می‌کنند. به عبارت بهتر و روان‌تر طول مدت راه‌اندازی یک استارت‌آپ، از مرحله دریافت مجوز تا پیاده‌سازی کسب‌وکار، در دنیا کمتر از یک سال است، در حالی که این بازه زمانی در ایران بین ۴ تا ۵ سال زمان می‌برد. بنابراین در تجاری‌سازی و رسیدن به مرحله محصول‌دهی یک استارت‌آپ در ایران وقت‌کشی بسیاری داریم و دلیل آن هم کسب سود و درآمد از یک استارت‌آپ است که هنوز اول راه است. دست در این حوزه بسیار زیاد شده و سازمان‌های بسیاری برای درآمدزایی از کسب‌وکارهای نوپا و استارت‌آپ‌ها کیسه دوخته‌اند. این بدان معناست که علاوه بر دستگاه‌های دولتی، اتحادیه‌ها و بخش خصوصی نیز با هدف کسب درآمد، وارد مراحل ارائه مجوز شده‌اند که این مساله جای تعجب بسیاری دارد. چرا باید یک جریان و کسب‌وکار در کشور چندین متولی داشته باشد که موجب شود از ابتدا تا مرحله بهره‌برداری از استارت‌آپ این مقدار وقت‌کشی داشته باشیم و در این چند سال هدف اصلی آن کسب‌وکار قربانی زیاده‌خواهی متولیانی شود که فقط می‌خواهند جیب خود و سازمان مربوطه را پر کنند؟ این در حالیست که دولت هم در ارائه مجوزها به این کسب‌وکارها تعلل می‌کند و اجازه نمی‌دهد راه یکساله طی شود و دست به دست دیگر متولیان داده تا این فرایند ۴ تا ۵ سال به طول بینجامد. این در حالیست که دولت و دیگر متولیان نوظهور بر این واقعیت آگاهند که اگر تمام ظرفیت اشتغالزایی و تولید ارزش‌افزوده از این کسب‌وکارها به‌کار گرفته شود، سالانه شاهد ایجاد مشاغل بسیاری خواهیم بود. این نکته جالب است که با وجود اینکه در چند سال اخیر تعداد استارت‌آپ‌ها افزایش داشته، ایده‌های بسیاری برای راه‌اندازی در صف سازمان‌های متعدد مانده‌اند.
