بهت و حیرت جهان از پرتاب دو سفینه سرنشیندار شوروی به فاصله یک روز

به گزارش کسب و کار نیوز، “تاس” خبرگزاری رسمی شوروی هدف این پرواز را به دست آوردن اطلاعات تکمیلی در مورد تاثیر پروازهای فضایی بر روی ارگانیسم بدن انسان، پژوهش در مورد کار و استعداد انسان در شرایط بی وزنی، انجام یک سلسله پژوهش‌ها و بررسی‌های علمی توسط انسان در شرایط کیهانی، تکامل هر چه بیشتر ناوهای کیهانی و مطالعه عمیق‌تر درباره ارتباط و هدایت و فرود آمدن ناوها اعلام کرد.

روز بعد در حالی که خبرگزاری‌ها منتظر دریافت اطلاعات و گزارش‌های جدید پیرامون «وستک-۳ » و فضانوردش بودند خبر پرتاب «وستک-۴ » به سرنشینی “پاول پاپویچ” همگان را در بهت و حیرت فرو برد.

به این ترتیب برای نخستین بار در تاریخ فضانوردی دو سفینه سرنشیندار به فاصله یک روز در مدار زمین قرار می‌گرفتند.  پرتاب دو سفینه و امکان ارتباط با آنها بطور همزمان در آن زمان یک شگفتی بزرگ بشمار می رفت.

هدف از این پرواز ارسال دو ناو کیهانی در مدارهایی نزدیک به هم، امکان برقراری و ارتباط بین دو سفینه، فعالیت متمرکز فضانوردان و پژوهش در تاثیر شرایط مساوی پروازهای فضایی بر روی دستگاه‌های مختلف بدن انسان اعلام گردید.

روز ۱۳ اوت تلویزیون شوروی برنامه مستقیمی را از درون ناو وستک-۳ به مدت هفت دقیقه نشان داد و طی آن فضانوردان چند چشمه از چشم بندی‌های بی‌وزنی را به نمایش گذاشتند!!

تماشاگران “پاپویچ” را در حالی که مشغول نوشتن بود مشاهده کردند. سپس وی قلم و دفتر یادداشت را در فضا رها کرد و نشان داد که اجسام در فضا چه حالتی دارند.

دو کیهان نورد ضمن داشتن ارتباط تلویزیونی با زمین که برای نخستین بار صورت گرفت و یکی از پیشرفت‌های ناوهای «وستک» محسوب می‌شد با یکدیگر نیز در تماس بودند. پرواز توام دو سفینه سرنشیندار تجربه مهمی به شمار می‌رفت.

در مورد طول مدت پرواز “نیکلایف” از آغاز اختلاف بود. برخی معتقد بودند سفر وی نباید بیش از ۲ روز طول بکشد و گروهی از کارشناسان تمایل داشتند پرواز او طولانی‌تر باشد. سرانجام در روز ۱۳ اوت تصمیم بر این شد که از خود “نیکلایف” بخواهند تا تصمیم بگیرد و او اعلام کرد مایل است سفرش یک روز دیگر تمدید شود به این ترتیب، پرواز “آندریان نیکلایف” حدود ۴ روز طول کشید.

غذا خوردن، آشامیدن آب ، خوابیدن در شرایط بی وزنی، عکسبرداری، فیلمبرداری، یادداشت وقایع، انجام برخی حرکات ورزشی و نرمش از جمله این تجربیات بود که نسبت به سفر ۲۴ ساعته “گرمان تیتف” در «وستک ۲» از دامنه وسیع‌تری برخوردار شد.

سرانجام پس از اتمام کلیه برنامه پیش‌بینی شده “آندریان نیکلایف” و “پاول پاپویچ” در روز ۱۵ اوت فرود آمدند.

پرواز «وستک۳ و ۴» در یک نگاه:

وستک-۳

سرنشین: “آندریان گریگوریوویچ نیکالایف”

زمان پرتاب:۰۸۳۰ روز ۱۱ اوت ۱۹۶۲

محل پرتاب: سکوی پرتاب شماره ۱ پایگاه فضایی “بایکونور”

پرتاب کننده:موشک «وستک کا»

وزن سفینه (کیلوگرم): ۴۷۲۲

زاویه شیب نسبت به خط استوا (درجه): ۹۸/۶۴

مدت یک دور گردش کامل به دور زمین (دقیقه):  ۳۳/۸۸

اوج و حضیض مدار (کیلومتر): ۲۳۴-۱۸۰

زمان فرود:  ۰۶:۴۰ روز ۲۵ اوت ۱۹۶۲
محل فرود:  در نزدیکی “کاراکالینس” در ناحیه “قرقنده” قزاقستان

مدت پرواز:  ۳ روز ۲۲ ساعت و ۲۲ دقیقه

مسافت طی شده:  ۶۴/۲ میلیون کیلومتر

تعداد گردش در مدار زمین:  ۶۴

وستک-۴

سرنشین: “پاول رامانویچ پاپویچ”

زمان پرتاب:۰۸۰۲ روز ۱۲ اوت ۱۹۶۲

محل پرتاب: سکوی شماره ۳۱ پایگاه فضایی “بایکونور”

پرتاب کننده:موشک «وستک کا»

وزن سفینه (کیلوگرم): ۴۷۲۸

زاویه شیب نسبت به خط استوا (درجه): ۹۵/۶۴

مدت یک دور گردش کامل به دور زمین (دقیقه):  ۳۹/۸۸

اوج و حضیض مدار (کیلومتر): ۲۳۷-۱۸۰

زمان فرود:  ۰۶۴۰ روز ۱۵ اوت ۱۹۶۲

محل فرود:  نزدیکی “آتاسو” در منطقه “قرقنده” قزاقستان

مدت پرواز:  ۲ روز ۲۲ ساعت ۵۷ دقیقه

مسافت طی شده:  ۹۸/۱ میلیون کیلومتر

تعداد گردش در مدار زمین: ۴۸

انتهای پیام