به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایرنا، از پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، حجت دارابی افزود: طرح بازنگری لایهنگاری در تپه نوسنگی گنجدره در پی دستیابی به مدارک جدید در ارتباط با چگونگی شروع کشاورزی و یکجانشینی در زاگرس مرکزی ایران است.
به گفته این باستان شناس، اهمیت این موضوع از این جهت است که این منطقه در سالهای بعد از انقلاب اسلامی به ندرت در مقایسه با مناطق دیگر خاور نزدیک مانند ترکیه و لوانت (کشورهای شرق دریای مدیترانه) مورد توجه قرار گرفته و به همین دلیل اطلاعات ناچیزی در ارتباط با فرایند نوسنگی شدن جوامع در آن وجود دارد.
او بیان داشت: هنوز به درستی نمیدانیم شرایط محیطی و اقلیمی در این منطقه تا چه اندازه بر این فرایند تاثیر گذاشته و برهمکنش انسان در دوره گذار از فراپارینهسنگی به نوسنگی چگونه بوده است، از اینرو پژوهشهای باستانشناختی در محوطههای این دوره از جمله گنجدره از ارزش بالایی برخوردار است.
دارابی با اشاره به کاوش های گسترده فیلیپ اسمیت کانادایی در این محوطه در دو دهه ۵۰-۱۳۴۰ خورشیدی گفت: با این حال انتشارات مختصر و ابهامات مختلف مرتبط با نتایج کاوشهای وی و نیز رواج روشهای جدید علمی در باستانشناسی ما را برای بازنگری نتایج قبلی ترغیب کرد.
این باستان شناس با اشاره به انجام فصل اول لایهنگاری در تپه گنجدره و مشخص شدن عرصه آن در تابستان سال گذشته از ناتمام ماندن مراحل لایهنگاری خبر داد و گفت: لایه نگاری این محوطه در تابستان امسال انجام خواهد شد.
او با توضیح اینکه تمرکز کاوش امسال بر روی لایههای تحتانیتر محوطه (لایههای موسوم به D و E) است، از ایجاد دو کارگاه در این زمینه خبر داد.
دارابی گفت: اهمیت بالای گنجدره در ادبیات باستانشناسی ایران و خاور نزدیک باعث میشود تا در جهت مطالعه و حفاظت از این محوطه گامهای عملی برداریم و امیدواریم با همکاری نهادهای ذیربط شرایط حفاظتی مناسبی برای آن به وجود بیاوریم.
او با ابراز تأسف از این که محل کاوشهای قبلی هیات کانادایی بدون اقدامات حفاظتی به حال خود رها شده بود، گفت: در سالهای گذشته نیز تخریبهای ناشی از حفاری های قاچاق و تسطیح اراضی پیرامون آن ضربات جبران ناپذیری بر پیکره این محوطه ارزشمند زده است از این رو تصمیمات اولیه مناسبی برای معرفی و حفاظت این محوطه گرفته شده که امید است به عمل تبدیل شوند.
او اظهار کرد: این کاوش در قالب طرح پژوهشی مشترک بین دانشگاههای رازی کرمانشاه و کپنهاگ و پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری کشور و نیز با همکاری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه به سرپرستی دارابی و «توبیاس ریشتر» صورت میگیرد.