به گزارش کسب و کار نیوز، قاسم میرزایی نیکو نماینده مردم دماوند و فیروزکوه در مجلس شورای اسلامی در نطق میان دستور جلسه علنی امروز مجلس شورای اسلامی ضمن تبریک ولادت امام رضا (ع)، گفت: خانهات کجاست خدا دست گشادهات کو، کجاست آن امید که به ما قول دادی به مردمان شریفمان که آن را تدبیر کنیم؟ چرا ما بداخلاق شدهایم؟ حوزه انتخابی من دماوند و فیروزکوه در چند کیلومتری پایتخت قرار دارد ولی از کمترین خدمات محروم است که روز یکشنبه به آن پرداختم. در نطق چند دقیقهای چه باید گفت از این همه هزار داستان هزار دستان و مفصل آن در مطبوعات.
وی افزود: در ۱۴۰۰ سال پیش در سرزمین جاهلیت مردی آرام، مردی که مهربانترین جهان بود با تمدنها گفتوگو کرد. سرآغاز کلام او این بود که من برای تمام کردن اخلاق برانگیخته شدم و به مردم یاد داد حصول اصلاحات اخلاق است. مردم سرجایشان هستند در سرما و گرما. با موشک و بیبرق از شمال تا جنوب؛ نه شرقی و نه غربی هستند. آنها به جمهوریت و اسلامیت آری گفتند . از انقلاب و جنگ و سازندگی و اصلاحات با بگم بگم بیبرجام مردم جایی نرفتند. امروز دنیا در آستانه دومینو فروپاشی است. به صلیب کشیدن مسیحیت با فاجعه ترامپی است در لباس یک قمارباز عهد شکن. فرعونیت یهودیت صهیونیست تروریست نتانیاهو و در میانمار چهره تازه قرون وستایی بودیسم یا وهابیت اسلام وحشیانه داعش همه ادیان را در قربانگاه سربریدند.
میرزایی ادامه داد: اما ایران میتواند پرچمدار حق در بازی گلادیاتورها باشد. اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید. عدالت امام علی (ع) ترجمان شیعه است و منتظر امامی (عج) هستیم که گفتمان او صلح و امنیت است. سال۲۰۰۱ رییس جمهور وقت با ارائهی طرحی به نام گفتوگوی تمدنها سالگرد جهان را به نام ایران رقم زد. آمریکای جهانخوار شیطان بزرگ وقتی هیچ غلطی نمیتواند بکند که در داخل خوب عمل کنیم و همت کنیم و متوسل به آنها نباشیم. حصر اصلاحطلبان، نظارت استصوابی صداوسیمای تک بعدی، تک قطبی، تفتیش و زندانی کردن دانشجو در مرکز نماد تفکر نسل نو، شطرنجی کردن محصلان و نخبگانی مانند سید محمد خاتمی که در بدنه نظام بوده است، برخورد گزینشی با اقلیتها، فساد فراگیر و سیستمی عملا مانند بیماری لاعلاج مصری شده است و البته قصه حصر نافرجام زهرا رهنورد، میرحسین موسوی و حجتالاسلام کروبی. اما چه باید کرد؟
نماینده مردم دماوند و فیروزکوه در مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: در شعارهای انتخاباتی خود گفتم که من از آینده خبر نمیدهم، وعده نمیدهم دکان و دستگاههایی هم جز سینهزدن زیر پرچم سید و سالار اصلاحات حضرت عبداللهالحسین (ع) بلد نیستم، اما از نبایدها گفتم. ما نباید به مردم دروغ بگوییم. منافع فردی و گروهی را بر خرد جمعی ترجیح ندهیم. به اموال مردم دست درازی نکنیم. باور کنیم که مردم میفهمند. پس دانستن حق مسلم آنهاست.
وی در جایگاه بیان راهکارهای عملی برای برون رفت از مشکلات فعلی، گفت: اول، تنقیج قانون در سیاست داخلی و پایان چندصدایی در سیاست خارجی. دوم، حذف دولت موازی غیرپاسخگو با نقش پررنگ بعضی از نهادها که اختیار بیپایان برای خود قائل است و در همه جا نظارت استصوابی دارد و انسجام در ساختار مدیریت کشور را تحت سیطره دوگانگی تخریب کرده است. سوم، در شرایط فعلی تنها راه مدیران کارآمد و اولویت قراردادن رضایت شهروندان است.
وی تصریح کرد: جامعه ایران با سلایق گوناگون در سطوح مختلف است. بیاعتنایی به این تنوع و نادیده گرفتن تسامح و تساهل بلکه تعمد در انکار آن از جمله مهمترین عوامل خشم مردم است. چهارم، شورای نگهبان ضامن و پاسدار حقوق ملت است لیکن نتیجه محدودیت فضای تنفس سیاسی، محروم کردن استفاده از ظرفیت شهروندان باکفایت و ملی ولو مخالف و کاهش اعتماد بوده است. پنجم، بازسازی نظام قضایی، زدودن لایههای فساد، قانونگریزی و قانون ستیزی، سیاستزدگی و شفافیت در اطلاعرسانی به جای تشکیل ستادهای عریض و طویل وامانده، ششم، تغییر در ساختار اقتصاد نوین، توقف دخالت بیجا و حذف بنگاههای حاکمیتی، تجربه قوا است که نظارت از طریق مطبوعات آزاد، پارلمان قدرتمند برآمده از حق احزاب و نهادهای مدنی با گسترش تبعیض و فساد رابطه معکوس دارد.
میرزایی نیکو عنوان کرد: هفتم، پایان تحقیر جامعه با مداخلات ناروا در حریم خصوصی آنها، برداشتهای خاص از دین و قانون اساسی و فلسفه آن دستاویز عدهای شده که حریم خصوصی را به بهانههای مختلف و توهمی بشکند و رعایت کرامت و برابر شمردن همه شهروندان ایرانی با هر عقیده، مرام و سطح زندگی مستلزم تغییر نگرش جدی در زندگی خصوصی است. مبنا باید نظم و عفت عمومی پذیرفته شده در عرف و فراتر از آن با خود مردم باشد.
نماینده مردم دماوند و فیروزکوه در مجلس شورای اسلامی در پایان تاکید کرد: هشتم، کمهزینهترین راه اصلاحاتی درونزا متکی بر پتانسیلها و خلاقیتهای ملت است و لازمهی آن تمکین به قانون و گفتوگوی ملی و مراجعه به آرای ملت است. دفاع از حق انتقاد، اعتراض شایسته و احترام به انسانیت گامهای شاخص به سوی فردای بهتر است. چهل سال گذشت نان نخوردن بلدی نمیخواهد، اما ما بلد نیستیم نیندیشیم. به قول پابلو نرودا به آرامی آغاز به ماندن میکنی اگر سفر نکنی. اگر کتابی نخوانی. به آرامی آغاز به مردن میکنی زمانی که خودباوری را در خودت بکشی. وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند. امروز زندگی را آغاز کن! مخاطره کن! کاری کن که نگذاری به آرامی بمیری.
انتهای پیام