دکتر شمسعلی رضازاده در آستانه سی و هشتمین سالگرد تاسیس جهاد دانشگاهی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، ضمن اشاره به فعالیتهای مختلف صورت گرفته در این پژوهشکده، اهلی سازی گیاه “خشخاش ایرانی” را یکی از دستاوردهای این پژوهشکده عنوان کرد و گفت: تعداد زیادی از داروهای ضد درد از مادهای به اسم “تبائین” سنتز میشود که این ماده فقط در گیاه “خشخاش” و به صورت طبیعی سنتز میشود.
وی با بیان این که استفاده از داروهای ضد درد، یکی ازشاخصهای درمانی کشورها است گفت: در دنیا برای مصرف داروهای ضد درد استانداردی وجود دارد و طبق آن باید حداقلی از این داروها مصرف شود و اگر درکشوری این میزان داروی ضد درد استفاده نشود به معنای آن است که استانداردهای درمانی درد در آنجا پایین است.
رئیس پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی درباره “گیاه خشخاش” توضیح داد: در دنیا دو نوع خشخاش وجود دارد، یکی خشخاشی که از آن تریاک و مواد مخدر استحصال میشود که مقدار تبائین آن حدود یک دهم درصد است و نوع دیگری از خشخاش نیز به صورت انحصاری و بومی در ایران وجود دارد که فقط به صورت طبیعی رویش میکند.
رضازاده با بیان این که در گذشته اسرائییلیها و ژاپنیها این گیاه بومی ایران را برای کشت از ایران به سرقت بردند اما در کشت آن ناموفق بودند یادآور شد: ما از سال ۸۶ روی این موضوع کار میکنیم و از دو سال پیش این تلاش ما به نتیجه رسید و اهلیسازی آن را انجام دادیم و امسال این گیاه را در یک مزرعه حدود ۴ هزار متری کشت کردیم.
وی با بیان اینکه این گیاه قابل سوء استفاده نیست و مجوز استخراج تبائین از این گیاه سال ۸۶ از سازمان غذا و دارو دریافت شده است، درباره مقدار ماده موثره این گیاه گفت: این نوع خشخاش بین ۵.۲ تا ۲٫۳ دهم درصد ماده موثره تبائین دارد یعنی چیزی بین ۲۵ تا ۳۲ برابر نوع دیگر خشخاش.
رضازاده برای تجاریسازی این محصول در آینده نزدیک ابراز امیدواری کرد افزود: بازار مصرف این محصول در دنیا حدود ۳۰۰ تن در سال با قیمت پایه هر کیلو ۸۰۰ دلار است که قیمت آن نیز روز به روز به خاطر محدودیت منابع تامین افزایش می یابد.
وی یادآور شد: ما امیدواریم که این محصول به عنوان یک سرمایه ملی وارد بازار شود و ارزش افزوده بسیار گران قیمتی برای کشور داشته باشد و ما بتوانیم مزارع انبوه برای تولید این محصول ایجاد کنیم و حدود ۴۰ الی ۵۰ میلیون دلار از محل این فراورده برای کشور درآمد ایجاد کنیم.
رضازاده در خصوص شرایط کشت این گیاه یادآور شد: این گیاه سالانه به حداقل ۲ بار آبیاری احتیاج دارد و در ارتفاع حدود هزار و ۶۰۰ الی ۷۰۰ متری قابل تکثیر است و یک بار که بذر آن کاشته شود پس از یک سال ۴ الی ۵ سال متوالی محصول میدهد.
صرفه جویی ارزی حدود ۲ میلیون دلاری، با تجاری سازی عصاره سیلی مارین
رئیس پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی تولید عصاره “سیلی مارین” را از دیگر دستاوردهای جدید این پژوهشکده عنوان کرد و گفت: در حال تولید عصاره “سیلی مارین” هستیم که ماده اولیه “لیورسیل” است.
وی گیاه “ماریتیغال” را منبع تولید این عصاره معرفی کرد و افزود: این گیاه در کشور به صورت وحشی رویش دارد و تولید تجاری آن کم است و ما از چند سال پیش روی تولید تجاری بذر آن کار کردهایم.
رضازاده با بیاناینکه از سالها پیش فعالیتهایی برای جمع آوریاطلاعات در خصوص این گیاه انجام شده است اظهار کرد: درحال حاضر به کمک کشاورزان استانها روی کشت انبوه این گیاه کار میکنیم.
وی با بیان اینکه ماده موثره این گیاه حدود ۲ درصد است، گفت: در عصاره؛ ماده موثره باید به بیش از ۸۰ درصد برسد که این فرایند؛ فرایند علمی و پیچیدهای است و ما حدود دو سال روی مراحل آزمایشگاهیاش کار کردهایم و مراحل پایلوت را نیز به سرانجام رساندهایم و اکنون در حال انجام کارهای مرحله تجاری سازی این محصول هستیم.
رئیس پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی با بیان اینکه تاکنون این محصول وارداتی بوده است، یادآور شد: مجوز تولید این دارو را از سازمان غذا و دارو اخذ کردهایم و امیدواریم که ظرف یک سال آینده بتوانیم مواد اولیه آن را تولید کنیم.
وی با بیان اینکه ماده اولیه این محصول گیاه است گفت: به کمک کشاورزان و بخش خصوصی زیر ساخت تولید این گیاه را ایجاد کردهایم تا بتوانیم آن را به جامعه هدف یعنی شرکتهای داروسازی عرضه کنیم.
رئیس پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی درباره ارزش تجاری این محصول اظهار کرد: با توجه به اینکه بیش از ۲۰ تن از این محصول در سال با قیمت پایه هر کیلو ۶۰ الی ۷۰ دلار مصرف میشود، سالانه حدود یک و نیم تا دو میلیون دلار هزینه صرف واردات این محصول میشود.
رضازاده یاد آور شد: ما با برنامهای که داریم امیدواریم بین یک تا دو سال آینده بتوانیم کل ظرفیت کشور را تامین کنیم تا باعث صرفه جویی ارزی و کارآفرینی شویم.
وی ادامه داد: برای این دو تن عصاره حدود هزار تن بذر احتیاج است و کشت هزار تن بذر به معنی حجم انبوهی از کشت و اشتغال کشاورزان است.
رئیس پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی درباره شرایط کشت این گیاه اظهار کرد: مصرف آب این گیاه کم است و به عنوان علف هرز رویش میکند بنابراین در شرایط آب و هوایی کشور ما به راحتی قابل تکثیر است.
پژوهش فانتزی نیست
رضازاده در خصوص چالشهای پژوهشی این پژوهشکده، با بیان اینکه این پژوهشکده در سازمانی (جهاد دانشگاهی) واقع شده که خودش را مسئول ورود به حوزههایی میداند که بقیه به آن وارد نمیشوند، اظهار کرد: پژوهش یک امر هزینهبر است و یک چیز فانتزی نیست. در کشور مجموعههای مختلف دیگری هم هستند که هم در بحث شیمیایی گیاهان دارویی و هم در بحث گیاهی و هم داروهای گیاهی، فعالیت میکنند.
وی ادامه داد: رقبایی که سیاستگذاراند و یا در عرصه اجرا مسئول هستند نیز همچون بخشهایی در وزارت علوم، وزارت بهداشت، و جهاد کشاورزی، خود را در حوزه پژوهش مسئول میدانند که ما در آن بخشها نیز به دلیل شرایط ویژه کشور ورود کردهایم، زیرا کشور احتیاج دارد که یک مجموعه چابک این فرآیندها را انجام دهد و به نتیجه برساند.
رئیس پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی یادآور شد: البته در بخشهایی که جهاد دانشگاهی در بحث پژوهش وارد شده و کار انجام داده، موفق نیز بوده است. برای مثال از ابتدای جنگ بخش زیادی از نیازهای دارویی جنگ را جهاد دانشگاهی مدیریت کرده است.
وی ادامه داد: اگر به سابقه فعالیتهای همه مجموعههایی که در این بخش به صورت موازی فعالیت میکنند نگاهی کنیم متوجه میشویم که دستاوردهای این پژوهشکده در مقایسه با آن مجموعهها در وضعیت ممتازی قرار دارد.
رئیس پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی با بیان اینکه این پژوهشکده دستاوردهای ارزشمندی را به جامعه تقدیم کرده است، تصریح کرد: ما به نسبت دستاوردها و حجم فعالیتهایی که در مجموعه انجام میشود مورد حمایت و استقبال سیاستگذار اجرایی واقع نشدهایم، زیرا همیشه برای تصمیمگیری در مورد بودجه، تعداد پرسنل و فضای فیزیکی ملاک قرار میگیرد.
دکتر رضازاده با اشاره به این که بودجه این پژوهشکده برابر با بودجه ۲ گروه پژوهشی در یک دانشگاه است، اظهار کرد: اینها موضوعاتی است که سرعت کار ما را پایین میآورد و ما با توجه به این مسئله سعی میکنیم که در برنامه های اجرایی احتیاط کنیم تا از کار جاریمان عقب نیفتیم.
وی افزود: البته بسیاری از اوقات بلند پروازیهایی هم انجام میدهیم، مانند چند پروژه پژوهشی که اخیراً انجام دادهایم، اما زمان انجام آنها واقعاً در جاهایی مجبور بودیم که قرض و وام بگیریم تا کار را به نتیجه برسانیم.
رضازاده با بیان این که بودجه این پژوهشکده در مقایسه با مجموعههایی که برای جامعه خروجی ملموس ندارد خیلی تفاوتی ندارد یاد آور شد: دلیل این مسئله این است که سیاستگذارها از دل همان مجموعهها بیرون آمدهاند و تصمیمگیری و سیاستگذاری میکنند و در سیاستگذاریها این را لحاظ میکنند.
مقایسه مجموعههای مختلف بر مبنای تعداد نیرو و فضای فیزیکی آزاد دهنده است
رئیس پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی با اشاره به اینکه در سیاستگذاریها گاهی تصمیمگیریهای سوء اتفاق میافتد گفت: یعنی مجموعهای که خروجی دارد با مجموعهای که خروجی ندارد به لحاظ فیزیک و تعداد نیرو و مسائل این چنینی مقایسه میشود و این آزار دهنده است.
وی با بیان این که از پژوهشکده گیاهان دارویی انتظار میرود که خودگردان باشد، اظهار کرد: ما به سمت خودگردانی حرکت میکنیم و این سوء برداشتها که باعث محرومیت برای مجموعه ما میشود ما را از مسیرمان باز نمیدارد و ما بر مبنای همین برنامه که تنظیم کردهایم به سمت خودگردانی و توسعه فعالیتهای پژوهشی پایدار حرکت میکنیم.
رضازاده درباره وضعیت این پژوهشکده به لحاظ میزان تحقق برنامهها برای خودگردان شدن یاد آور شد: برداشت من این است که ما به برنامههایی که طرحریزی کرده بودیم رسیدهایم و برنامههایمان مفید بوده و از این به بعد نیز این مسیر را با انگیزه بیشتری ادامه خواهیم داد و محصولات بهتر، مفیدتر واثر بخش تری را به جامعه تقدیم خواهیم کرد.
۵۰درصد هزینههای پژوهشکده از محل درآمدهای خودش تامین میشود
رئیس پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی با بیان اینکه در حال حاضر ۵۰ درصد هزینههای پژوهشکده از محل درآمدهای خودش تامین میشود اظهارکرد: برای سالهای آینده این نسبت کمتر نیز خواهد شد و پیشبینی میکنیم که ظرف چند سال آینده بتوانیم خودگردان شویم و این بودجههایی که بهعنوان کمک هزینه از منابع عمومی کشور دریافت میکنیم صرفاً برای توسعه زیرساختهای پژوهشی وتحقیقاتیمان هزینه شود.
رضازاده ادامه داد: اوایل این پژوهشکده یک بودجه دولتی داشت و مقداری از درآمدهایش نیز از محل طرحها و و پروژها تامین میشده است. در حال حاضر زیر ساختهایمان را توسعه دادیم، کارهایمان را زیاد کردیم و نزدیک به ۱۰۵ نفر پرسنل داریم که حدود ۵۰ نفر از آنها در بخش پژوهش فعالاند یعنی عضو هیئت علمی و کارشناس پژوهشی هستند.
وی ادامه داد: ما کمک هزینهای را از دولت میگیریم تا با توجه به حجم تورم ،افزایش هزینههایجاری و فعالیتهای پژوهشی هزینههایمان را تامین کنیم. اما این بودجه که به عنوان کمک هزینه دریافت میشود کفاف هزینههایمان را نمیدهد به همین دلیل از چندین سال پیش شروع کردیم که منابع درآمدی را برای پشتیبانی از کارهای پژوهشیمان ایجاد کنیم.
دکتر رضازاده در پایان یاد آور شد: در گذشته برای تحقق این کار محصولمان را در اختیار تولید کننده دیگری قرار میدادیم اما این مسیر چندان موفق نبود. برای همین خودمان زیرساختهای تولید و خدمات تخصصی به بیرون را ایجاد کردیم واز حدود سال ۹۴ که ۷۵ درصد هزینههایمان از محل بودجههای دولتی تامین میشده در سال ۹۶ ، به ۵۰ درصد رسیدهایم.
انتهای پیام