اشعار نصرت رحمانی وصف همه چیز از مسجد تا سیاهی و پلیدی است

به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایرنا ،فیض شریفی در این نشست با بیان این که نصرت رحمانی را باید با اشعارش شناخت و اشعار او وصف همه چیزها از مسجد تا سیاهی و پلیدی است، افزود: نصرت شاعر کوچه ها بود و تفاوت او با شعرای دیگر، این بود که او از قسمت پایین جامعه حرف می‌زد ، کاری که کسی قادر به انجام آن نبود.

این پژوهشگر و منتقد ادبی در ادامه به بیان چند خاطره از دوران همراهی با زنده یاد نصرت رحمانی پرداخت و گفت: نصرت هم مانند سهراب سپهری و فروغ فرخزاد نقاش بوده است و حتی در دوره جوانی به ورزش هم بسیار می پرداخت و از این رو به قول شاملو، نصرت رحمانی بلوری چند وجهی است. از هر طرف به او نگاه کنیم، نیکی و زیبایی می‌بینیم و مجموع این علل باعث شد نصرت چهره ای شناخته شده در بین تمامی اقشار جامعه باشد.
او به هم عصر بودن فروغ فرخزاد هم اشاره ای کرد و در مقایسه آن دو گفت: شهرت فروغ چند دلیل مهم داشت و مهمترین آنها این بود که او زن بود و حضورش اتفاقی جدید در ادبیات بود. او زود از دنیا رفت و شهرت او باعث در حاشیه قرار گرفتن شعرای دیگر مانند نصرت رحمانی شد.

در این نشست کاظم هاشمی، پژوهشگر ادبی با بیان این که شعر فارسی تا قبل از مشروطه بیشتر در خدمت حکومت‌ها بود، اظهار کرد: اما شعر نیمایی نه تنها برای حکومت‌ها نیست، بلکه علیه آنهاست و نصرت رحمانی هم اگر علیه حکومت نبود، هرگز با آنها هم نبود.
وی افزود: اگر احمد شاملو با چراغی به جنگ با سیاهی می‌رود، نصرت خلاف او عمل می‌کند و به تابوشکنی می‌پردازد و جامعه نیز او را به خاطر همین تابوشکنی‌ها و به سوال کشیدن اخلاقیات سنتی طرد کرد. ولی از این اتفاق بدتر برای نصرت، بایکوت شدن توسط جامعه هنری و سردمداران ادبیات در آن زمان بود.
هاشمی در ادامه خاطرنشان کرد: نصرت رحمانی تنها تا کتاب سوم خود شاعر کوچه هاست و پس از آن پا را فراتر می‌گذارد و به مردم و حتی روشنفکران شکست خورده در کودتای ۳۲ می‌پردازد. نصرت چیزهایی را می‌دید و ماهیت شعری به آنها می‌داد که کسی نمیخواست آنها را ببیند.

او در پایان پرداختن به اروتیک، اعتیاد، یاس و مرگ را از مهم‌ترین شاخصه‌های شعر نصرت رحمانی دانست و مدعی شد علت تناقض در آثار رحمانی، تناقض جامعه در آن زمان بوده است.
فیض شریفی در بخش پایانی صحبت های خود گفت: نصرت تمام اتفاقاتی که پیرامونش و در جامعه می افتاد را می‌دید، ولی این زبان نصرت بود که از آنها با استعاره و… استفاده می‌کرد.
وی افزود: نصرت رحمانی از لحاظ ابعاد سیاسی شعر قوی‌ای دارد، ولی گاهی تصنعات او را درگیر می‌کند. او اوایل اشعار خام و مقلدانه ای داشت.

شریفی اشاره ای هم به جریان سازی های ادبی در دوران حیات رحمانی کرد و گفت: جریان‌ها حرکت می‌کنند، ولی موج ها پایدارترند و همین موضوع در زمان نصرت هم وجود داشت و تاریخ به وجود آن گواهی می‌دهد.