نهمین حراج هنری تهران ۳۲ میلیارد تومان چکش خورد

نهمین حراج هنری تهران با ثبت رکورد بی سابقه ۳۱ میلیارد و ۳۷۸ میلیون تومان برای ۷۶ اثر پایان یافت.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایرنا ، از محل برگزاری نهمین حراج بزرگ هنری تهران در هتل پارسیان آزادی، در این حراج که به آثار مدرن و کلاسیک هنرهای تجسمی به ویژه نقاشی اختصاص داشت، اثر سهراب سپهری متعلق به مجموعه شخصی خانواده گلستان با رقم پنج میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان رکورد گرانترین اثر تاریخ این حراج را جابه‌جا کرد .
در این مراسم دو اثر «رخ» از حسین زنده رودی با قیمت پیشنهادی ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیون و «زرد» اثر کوروش شیشه‌گران با قیمت پیشنهادی ۲۸۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان فروش نرفت.
و دو اثر «کره» علی اکبر صادقی و رنگ روغن بهجت صدر از حراج کنار گذاشته شد.
در این مراسم که با تاخیر یک ساعته آغاز شد و حدود ۳ ساعت به طول انجامید، چهره هایی چون سید محمد بهشتی، حجت الله ایوبی، محمد جواد حق شناس، علی مرادخانی، لیلی گلستان، حمید نعمت الله، عاطفه رضوی و مهدی پاکدل حضور داشتند.
اثر ستاره آینه کاری از منیر فرمانفرماییان نیز از طرف این هنرمند به بیماران مبتلا به هموفیلی اهدا شد که با قیمت ۷۵۰ میلیون تومان فروخته شد.
اجرای نهمین حراج تهران برای چندمین دوره پیاپی به عهده حسین پاکدل بود و قیمت کمینه، بیشینه و قیمت فروش آثار به ترتیب به شرح ذیل است:
– اثر بی نام پرویز کلانتری؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۳۰۰ میلیون تومان
– «اسب ها» اثر ناصر اویسی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۴۰ میلیون تومان
– اثر بی نام جعفر روح بخش؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۳۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان سیراک ملکونیان؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۵۵۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان فرشید ملکی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۷۰ تا ۹۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۱۰ میلیون تومان
– « دیوار۴» غلامحسین نامی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۲۵۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان محسن وزیری مقدم؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان؛ فروش ۲۲۰ میلیون تومان
– اثر بدون عنوان مسعود عربشاهی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۳۶۰ میلیون تومان
– اثر بی نام لیلی متین دفتری؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۲۴۰ میلیون تومان
– اثر بی نام ابوالقاسم سعیدی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۳۵۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۳۲۰ میلیون تومان
– اثر بدون عنوان منوچهر نیازی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۶۰ تا ۸۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۰۰ میلیون تومان
– اثر بی نام فریده لاشایی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۷۵۰ میلیون تومان
– «گاو گریان» اثر عباس کیارستمی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۲۲۰ میلیون تومان
– « شاخ سرخ» علیرضا اسپه؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۴۰ میلیون تومان
– اثر بی نام فریده اعتمادی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۳۰۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان منوچهر یکتایی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۳۵۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۴۸۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان مسعود عربشاهی؛ قیمت کمینه و بیشنیه: ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۴۰۰ میلیون تومان
– اثر بی نام سونیا بالاسانیان؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۸۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۴۰ میلیون تومان
– اثر گوی منیر فرمانفرماییان؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۵۲۰ میلیون تومان
– اثر بدون عنوان عبدالرضا دریابیگی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۸۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۸۰ میلیون تومان
– «فال قهوه» اثر سیاوش کسرایی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان؛ فروش: ۴۰ میلیون تومان
– اثر بی نام نصرالله افجه ای؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۵۰ تا ۳۵۰ میلیون تومان؛ فروش: ۳۰۰ میلیون تومان
– «ه هوز هانسدل» حسین زنده رودی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱٫۵ تا ۲ میلیارد تومان؛ فروش: ۲ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان
– «هیچ » پرویز تناولی؛ قیمت کمینه و بیشنیه: ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۴۵۰ میلیون تومان
– اثر بی نام رضا مافی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلیون تومان؛ فروش: یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان
– اثر بی نام ناصر اویسی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۸۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان؛ فروش: ۸۵ میلیون تومان
– اثر بی نام مهدی ویشکایی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۲۵۰ میلیون تومان
-« پرنده ۱» اثر بهمن محصص؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۷۵۰ میلیون تومان
– اثر بی نام محمد غفاری؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۷۰۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان دوستعلی خان معیرالممالک؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان؛ فروش: ۸۰ میلیون تومان
– «دهکده ای در کنار رود سن پاریس» ابوالحسن صدیقی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۶۰ تا ۸۰ میلیون تومان؛ فروش: ۷۰ میلیون تومان
– « منظره شمال ایران» محسن سهیلی؛ قیمت کمینه و بیشنیه: ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان؛ فروش: ۳۸ میلیون تومان
– اثر بی عنوان حسین شیخ؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۴۰ تا ۶۰ میلیون تومان ؛ فروش: ۴۰ میلیون تومان
– «زاینده رود» عیسی بهادری؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۵۰ تا ۷۰ میلیون تومان؛ فروش: ۵۵ میلیون تومان
– اثر بی نام سمبات درکیورقیان؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۶۰ تا ۸۰ میلیون تومان؛ فروش: ۷۵ میلیون تومان
– « شبستان مسجد امام» یرواند نهاپتیان؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۷۰ تا ۹۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۱۰ میلیون تومان
– اثر بی نام محمود زنگنه؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۰۰ میلیون تومان
– اثر بی نام کیخسرو خروش؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۲۲۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان عباس کاتوزیان؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۸۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۵۰ میلیون تومان
– «پیدایش» محمود فرشچیان؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۹۰۰ میلیون تومان
– «شکار» حسین خطایی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۶۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان حسن زرین قلم؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۸۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان؛ فروش: ۴۲۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان محمد احصایی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۶۰۰ میایون تومان
– «رخ» حسین زنده رودی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیون تومان؛ فروش نرفت
– «بنی آدم اعضای یکدیگرند» جلیل رسولی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۹۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان رضا مافی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۸۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۱۰ میلیون تومان
– اثری از مجموعه هیچ روی صندلی پرویز تناولی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۶۰۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان عبدالرضا دریابیگی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۳۰ میلیون تومان
– اثر بی نام حسین کاظمی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۵۰ تا ۳۵۰ میلیون تومان؛ فروش: ۳۰۰ میلیون تومان
– اثر بی نام محسن وزیری مقدم؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۰۰ میلیون تومان
– «سماور» کوروش شیشه گران؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۴۰۰ تا ۶۰۰ میایون تومان؛ فروش: ۵۵۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان هوشنگ پزشک نیا؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۸۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۲۰ میلیون تومان
– اثر «معما۵،۶» آیدین آغداشلو؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۶۵۰ میلیون تومان
– اثری از مجموعه ژنرال های ژازه تباتبایی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۳۴۰ میلیون تومان
– «انقلاب» هانیبال الخاص؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۸۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان؛ فروش: ۷۵ میلیون تومان
– اثر بی عنوان مهدی ویشکایی؛ قیمت کمینه و بیشینه:۱۵۰ تا ۲۰۰ میایون تومان؛ فروش: ۱۶۰ میلیون تومان
– اثری از مجموعه سیمرغ پرویز تناولی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان؛ فروش: ۲۹۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان توکل اسماعیلی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۸۰ تا ۱۲۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۳۰ میلیون تومان
– «طبیعت بی جان» گارنیک در هاکوپیان؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۵۰ تا ۷۰ میلیون تومان؛ فروش: ۸۵ میلیون تومان
– اثر بی نام از منوچهر یکتایی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۷۰۰ تا ۹۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۸۰۰ میلیون تومان
– اثری بی نام از حسین کاظمی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۳۵۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۳۸۰ میلیون تومان
– اثری بی عنوان با تم شرقی از سهراب سپهری؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱،۲ تا ۱،۶ میلیارد تومان؛ فروش: یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان
– «محصول انسان» حسین محجوبی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۶۰ میلیون تومان
– اثری بی نام از ناصر عصار؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۲۴۰ میلیون تومان
– «خرمن کوبی» محمود جوادی پور؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۶۰ تا ۸۰ میلیون تومان؛ فروش: ۶۰ میلیون تومان
– «طبیعت بی جان با میوه ها» ابوالقاسم سعیدی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۴۰ میلیون تومان
– اثر بی نام از پروانه اعتمادی؛ قیمت کمینه و بیشینه:۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۱۰ میلیون تومان
– اثر بی نام احمد اسفندیاری؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۴۰ تا ۶۰ میلیون تومان؛ فروش: ۴۰ میلیون تومان
– اثر بی نام از ناصر عصار؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۲۸۰ میلیون تومان
– اثری بی عنوان از حسین زنده رودی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۳۰۰ میلیون تومان
– اثری بی عنوان از حسین قمدریز؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ میلیون تومان؛ فروش: یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان از جعفر روح بخش؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۷۰ تا ۹۰ میلیون تومان؛ فروش: ۸۵ میلیون تومان
– اثری بی نام از بهجت صدر؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۱۹۰ میلیون تومان
– اثر بی عنوان از فرامرز پیلارام؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۲۵۰ تا ۳۵۰ میلیون تومان؛ فروش: ۴۵۰ میلیون تومان
– «خداوندا مرا آن ده که آن به» محمد احصایی؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان؛ فروش: ۴۲۰ میلیون تومان
و اثر ستاره آینه کاری و نقاشی پشت شیشه منیر شاهرودی فرمانفرماییان؛ قیمت کمینه و بیشینه: ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیون؛ فروش: ۷۵۰ میلیون تومان
به گزارش ایرنا، این حراج برای اولین بار بود که از طریق یکی از تلویزیون های اینترنتی به صورت زنده پخش شد.
با گذشت ۹ دوره از برگزاری این برنامه، هنوز نام برگزارکنندگان این حراج حتی دولتی یا خصوصی بودن آن در پرده ای از ابهام قرار دارد.
حضور بادیگاردهای فراوان در سالن اصلی و سالن های مجاور توجه ها را جلب می کرد.
عده ای از حضار در گفت و گوهای فی مابین خواستار حضور مجدد رضا کیانیان، مجری ادوار اولیه این حراج بودند و عده ای هم از کیفیت بالا و اجرای موقر و مناسب حسین پاکدل دفاع می کردند.
با اینکه به طور معمول خبرنگاران در هر مراسمی زودتر از باقی حضار در سالن حضور دارند اما در این برنامه با وجود اینکه در دعوتنامه خبرنگاران، ساعت ۶ درج شده بود و با وجود اینکه تعداد قابل توجهی از میهمانان در این ساعت داخل سالن بودند، تا ساعت ۶ و ۳۰ دقیقه از ورود خبرنگاران و عکاسان به داخل سالن جلوگیری شد.
در بدو ورود از طرف عوامل اجرایی به عکاسان هشدار داده شد تا از چهره حضار و خریداران به هیچ وجه عکاسی نکنند و این امر را رسمی مطابق عرف دیگر حراج ها عنوان کردند.
مسئولیت ضرر و زیان صاحب‌اثر و حراج‌گذار توسط برنده مزایده در صورت عدم پرداخت وجه اثر یا استنکاف، جزء شروط حراج بود.
مبلغ خریداری شده تا حداکثر دو هفته پس از حراج باید به حساب حراج‌گذار به نیابت از صاحب اثر پرداخت و آثار یک هفته پس از پرداخت در ایران و دو هفته در خارج از ایران تحویل می شود.
از نکات قابل توجه، میانگین سنی جوان این دوره خریداران بود.
با وجود تنوع آثار و سبک های مختلف به نظر می رسد پس از افول و رکود طولانی گذشته در سالهای اخیر، آثار «نقاشی – خط» مورد توجه بیشتر تاجران و علاقه‌مندان به آثار تجسمی قرار گرفته است که این موضوع می تواند مورد بررسی و علت‌یابی بیشتر صاحبنظران این حوزه قرار بگیرد.
در لابی جنبی سالن اصلی میهمانان به نمایشگاه گوهر و جواهر دعوت شدند.
در میان شرکت های تبلیغ کننده در تبلیغات رسمی این حراجی، نام برندهای خارجی حاضر در ایران هم به چشم می خورد.
حضور برخی مسئولان رده بالای دولتی در دوره های آخر مورد پرسش رسانه ها بود که بعید نیست عدم حضور هیچیک از اعضای کابینه در این مراسم به این دلیل باشد.
حراج تهران آنطور که مسئولان برگزاری آن می گویند ابتکاری است فرهنگی – اقتصادی در پاسخ به استقبال فزاینده از آفرینش های هنری و فرصتی منحصر به فرد برای دستیابی به شاخص ترین آثار کلاسیک و مدرن هنر ایران.
تعداد زیادی از کاربران فضای مجازی در دوره های اخیر با به اشتراک گذاشتن تصاویر برخی از آثار مفهومی و پست مدرن که از نظر ظاهری ساده به نظر می رسند در شرایط اقتصادی نامناسب کنونی، قیمت آنها را نجومی و خرید این آثار را تفننی برای افراد خاص عنوان کرده بودند.
و در مقابل عده ای از مجموعه داران، هنرمندان تجسمی و مسئولان و علاقه‌مندان این حراج را ضرورتی برای بخش فاخر هنر کشور دانسته و رقابت با حراج کریستیز دوبی و گردش مالی و اقتصادی برای هنرمندان و مشاهیر هنری را امتیازات این رویداد عنوان کرده بودند.
نهمین حراج هنری تهران در شرایطی به پایان رسید که رقم فروش این شب به بیش از دو برابر دوره هشتم رسید.