مسجد جامعی: امیدوارم خانه نیما نیز موزه شود

به گزارش کسب و کار نیوز، احمد مسجدجامعی عصر امروز (چهارشنبه ۶ تیرماه) در آیین بزرگداشت سیمین دانشور در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در تهران ، اظهار کرد: سال ها پیش برای این که خانه سیمین و جلال موزه شود تلاش بسیاری کردیم و خوشحالم حالا چند ماهی است که خانه – موزه جلال و سیمین افتتاح شده است.
وی افزود: خانه نیما یوشیج نیز در نزدیکی همین خانه است و اصلا حضور سیمین و جلال در آن منطقه با پیشنهاد نیما بوده است بنابراین امیدوارم خانه نیما نیز به موزه تبدیل شود.
این عضو شورای شهر تهران در ادامه با اشاره به این که چند باری درباره سیمین سخن گفته ام، افزود: این بار می خواهم اطلاعاتی را که درباره نحوه زندگی آنها در خانه شان اتفاق افتاد، بیان کنم که احتمالا برای بسیاری جالب باشد.
مسجد جامعی گفت: جلال برای خرید و ساخت خانه خود ۴ هزار و ۵۰۰ تومان هزینه کرده است که تنها هزار تومان آن را داشته و ۳ هزار تومان از استاد انوار قرض می گیرد و ۵۰۰ تومان هم از جایی جور می کند.
وی افزود: او در نهایت خانه ای با سه خواب و یک آشپزخانه در روستای اعیان نشین که الان شمال شهر تهران است، بنا می کند و یک قبرستان در نزدیکی خانه آنها وجود داشته است.
این مدیر فرهنگی ادامه داد: جلال خود در ساخت این خانه فعالیت کرده و در نامه ای که به سیمین نوشته، آورده که: «می خواهم تو خنده هایی کنی که صدای آن از لابه‌لای آجرهای این خانه شنیده شود.»
مسجد جامعی خاطرنشان کرد: فضایی که سیمین دانشور در رمان سووشون از زری و ابراهیم روایت می کند درواقع همین تجربه های زیستن در خانه با جلال است.

** قلم سیمین
فاطمه راکعی استاد دانشگاه نیز در این مراسم، گفت: سیمین دانشور شخصیتی است که وقتی او را با هم دوره ای هایش مقایسه می کنیم از برخی بالاتر و همطراز با برخی از بزرگان ادبیات ما قرار دارد. او از استعداد درونی خود به نحوی اصولی و درست استفاده کرده است.
وی افزود: او از برخی جهات بسیار به طاهره صفارزاده شباهت دارد آنطور که هر دو به غرب سفر کرده یافته هایی به دست آورده اند و توانمندی های خود را نیز در آنجا نشان داده اند اما شیفته زرق و برق غرب نشده و در کشور خود زیسته اند.
این استاد دانشگاه افزود: در میان شاعران و نویسندگان کم هستند افرادی که به لحاظ علمی در یک سطح باشند و زندگی پرتلاطم نداشته باشند اما جلال و سیمین همواره با عشق در کنار یکدیگر زندگی کرده اند.
راکعی افزود: زنان داستان های سیمین پرهیزکار، فداکار هستند که به ابتذال کشیده نشده اند و ویژگی های آنها همواره می تواند الگویی برای جامعه باشد.
مشاور شهردار تهران در امور زنان، خاطرنشان کرد: سیمین از قلمش برای پیشرفت فکری و فرهنگی کشور استفاده کرده است. در بعد اجتماعی نیز برای دفاع از حقوق زنان همواره قلم زده که ستودنی است.

**شرایط موثر سیاسی سیمین
در بخشی دیگری از این مراسم محمدحسین دانایی، گفت: سیمین دانشور در علم سیاست ورود نمی‌کرد اما شرایط برایش فراهم شد تا به شخصیت سیاسی موثر مبدل شود.
وی افزود: سیمین به لحاظ مناسبات خانوادگی می‌توانست موقعیت سیاسی مطلوب داشته باشد با وجود این امکانات اما زیر بار نرفت و نویسنده و هنرمند بودن را به سیاستمدار شدن ترجیح داد.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: دانشور در سال ۲۹ با آل ا‌حمد ازدواج کرد و منزل این زوج کانونی برای نهادهای سیاسی بود.
به گزارش کسب و کار نیوز، در پایان این مراسم قرار بود از ویکتوریا دانشور خواهر سیمین تقدیر شود اما به دلیل بیماری او در این مراسم حضور نیافت و همسرش تقدیرنامه را از رئیس پیشین انجمن (محقق) دریافت کرد.
سیمین دانشور همسر جلال آل احمد د ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ در شیراز متولد شد و نخستین زن ایرانی بود که به صورتی حرفه‌ای در زبان فارسی داستان نوشت.
نویسنده و مترجم آثار آتش خاموش ، شهری چون بهشت ، به کی سلام کنم؟، از پرنده‌های مهاجر بپرس، سَووشون، جزیرهٔ سرگردانی ساربان سرگردان، کوه سرگردان و سرباز شکلاتی ( نوشتهٔ برنارد شاو) دشمنان ( آنتوان چخوف) ، بنال وطن ( آلن پیتون) داغ ننگ(ناتانیل هاثورن و باغ آلبالو ( آنتوان چخوف) اسفند ماه سال ۱۳۹۰ خورشیدی در تهران درگذشت.
شبس **فراهنگ**۹۲۴۶**۱۹۱۷