لزوم ثبات در سیاست‌گذاری‌ کلان

سرمقاله

همواره صحبت از حمایت از کالای ایرانی و تولید‌کننده داخلی می‌شود، اما اینکه نحوه این حمایت چطور باید باشد یا راهکارهای لازم برای حمایت از تولیدکننده ایرانی، هیچ‌گاه مطرح نشده است. بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مساله‌ای که در شرایط امروز و در رابطه با حمایت از کالای تولید داخل باید به آن توجه شود، مساله ثبات در سیاست‌گذاری کلان اقتصادی و در سطح سیاست‌های توسعه اقتصادی است. این بدان معناست که در کنار حمایتی که از تولیدکننده باید وجود داشته باشد، خود تولیدکننده داخلی نیز باید یک افق بلندمدت  یا برنامه‌ریزی بلندمدت و هدف‌دار در تولید داشته باشد.
این بدان معناست که تولیدکننده داخلی هنگامی که تصمیم می‌گیرد کالایی تولید کند باید با تمام توان و ظرفیت خود وارد این مرحله شود. باید تمام پتانسیل خود را برای تولید باکیفیت به کار بگیرد و کالایی را تولید کند که مورد اقبال مصرف‌کننده داخلی قرار گیرد و خریداران بازار داخلی را در مرحله اول جذب کند. متاسفانه این صحبت‌ها در حالی همواره به شکل های مختلف، اما با یک منظور واحد مطرح می‌شوند که کشور در سیاست‌های کلان خود مشکل دارد.
ما در سیاست‌های کلان شاهدیم که به طور دائم در حال آزمون و خطا و تغییرات قابل توجه هستیم. با وجود این عملکرد بی‌ثبات از تولید‌کننده چه انتظاری می‌توان داشت که بتواند کالای مورد نیاز داخل را تولید کند؟ بنابراین اگر به طور قطع می‌خواهیم تولید داخلی باکیفیت و البته صادرات‌محور را داشته باشیم باید در قدم اول به طور جدی به سمت ثبات سیاست‌گذاری‌های کلان حرکت کنیم و دولت باید در این راه گام بردارد و برای ثابت سیاست‌گذاری‌های کلان تلاش کند. در قدم اول برای ثبات سیاست‌های بلندمدت نیز باید در رابطه با نرخ ارز تصمیم‌گیری شود. در شرایط فعلی شاهد هستیم که نرخ ارز از ثبات برخوردار نیست و علاوه بر نوساناتی که دارد، بر تمام بازارها و اقتصاد کشور تاثیر فراوان داشته است.
متاسفانه سیاست‌گذاری نرخ ارز در اقتصاد کشور ‌براساس واقعیت‌های اقتصادی انجام نمی‌گیرد. به همین دلیل دائما در حال کاهش ارزش پول ملی، تقویت ارز خارجی و در نهایت ضرر و زیان تولیدکننده و مصرف‌کننده داخلی هستیم. در حال حاضر نرخ دلار غیرقابل باور شده است و با این نرخ تولیدکننده نمی‌تواند برای خود افق و هدفی مشخص کند.