شانس حضور شرکت‌های کوچک خارجی در ایران

ثمانه نادری

به گزارش کسب و کار نیوز، با این حال تنها نقطه امید برای همکاری با شرکت‌های خارجی، شرکت‌های کوچک و متوسطی هستند که به گفته کارشناسان، فعالیت اقتصادی چندان بزرگی در کشورهای اروپایی یا خود آمریکا ندارند و به همین دلیل منافع آنها به موضوع خروج از ایران گره نخورده است. بقا و ادامه فعالیت این شرکت ها با فرض انتقال تکنولوژی نقش مهمی در ظرفیت‌سازی برای تولید، توسعه کیفی محصولات و همچنین ورود آنها به بازارهای رقابتی به ویژه در شرایط تحریم دارد.
براساس بررسی‌های موجود از میان تمامی شرکت‌های اروپایی تنها شانس باقی ماندن شرکت‌های کوچک وجود خواهد داشت که آن نیز وابسته به این است که در داخل کشور و در میان شرکت‌های کوچک داخلی انگیزه‌ای برای همکاری و ادامه فعالیت با این شرکت‌ها وجود داشته باشد و از طرفی زمینه فعالیت آنها در داخل کشور با مانعی روبه‌رو نباشد. از جمله این موانع می‌تواند شرایط سخت برقراری ارتباطات بانکی با کشورهای اروپایی و همچنین شرایط ناپایدار اقتصادی باشد.
از آنجایی که در شرایط تحریمی استفاده از تکنولوژی و خط مشی تولید این شرکت‌ها کمک بخش خوبی برای شرکت‌های داخلی است، ناگزیر باید برای تمدید فعالیت این شرکت‌ها یا ورود آنها به کشور بسترسازی کرد.

شرکت‌های کوچک نمی‌توانند سرمایه‌گذار باشند
حسن فروزان‌فر، عضو اتاق بازرگانی ایران با تاکید بر اینکه شرکت‌های کوچک نمی‌توانند در ایران نقش سرمایه‌گذار را ایفا کنند، می‌گوید: این شرکت‌ها از نظر توان و به لحاظ انگیزه نمی‌توانند در کشور سرمایه‌گذاری کنند و به همین دلیل خلأ خروج شرکت‌های بزرگ از کشور با ادامه فعالیت این شرکت‌ها پر نخواهد شد، اما در هر صورت فعالیت آنها با توجه به موقعیتی که به لحاظ تولید می‌توانند در کشور فراهم سازند به ویژه در شرایط تحریمی مهم است و اما آنچه در رابطه با این مساله مورد توجه است، زمینه‌های همکاری شرکت‌های کوچک ایرانی و اروپایی است. با توجه به دو دوره نشست تجاری معرفی فرصت‌های سرمایه‌گذاری و پروژه‌های سرمایه‌گذاری ایران در لندن و بروکسل و زمینه‌های گفتگویی که در این راستا فراهم شده است، بنده معتقدم شرکت‌های کوچک و متوسط انگیزه بیشتری برای ماندن در کشور دارند، اما اینکه از ظرفیت باقی ماندن شرکت‌های کوچک و متوسط اروپایی در کشور چطور می‌شود استفاده کرد، بستگی به ارتباطات بانکی ما و اروپا خواهد داشت. اگر ارتباطات سیاسی کماکان حفظ شود زمینه‌هایی برای برقراری ارتباطات بانکی باقی خواهد ماند که البته تلاش اتحادیه اروپا برای برقراری هر چه بیشتر این ارتباطات است.
وی با اشاره به اینکه باید امیدوار بود شرکت‌های کوچک خارجی انگیزه لازم برای فعالیت در ایران را داشته باشند تا از طریق آنها در کشور برای شرایط سخت به ویژه در وضعیت تحریم‌ها ظرفیت‌سازی کرد، می‌گوید: این شرکت‌ها اغلب در تعاملات جدی هستند و بیزینس بزرگی در کشورهای اروپایی ندارند؛ ازاین‌رو بهتر از شرکت‌های بزرگ می‌توانند با طرف ایرانی وارد مذاکره شوند، اما این همکاری از جنس سرمایه‌گذاری نیست، بلکه از جنس انتقال تکنولوژی در توسعه محصولات است.
فروزان‌فر با ذکر آنکه البته شرکت‌های ایرانی باید علاقه‌ای برای همکاری با شرکت‌های خارجی داشته باشند، می‌گوید: زمینه همکاری شرکت‌های کوچک خارجی با شرکت‌های داخلی را خود شرکت‌های ایرانی فراهم خواهند کرد و انگیزه فعالیت آنها نیز به همین شکل وابسته به همت و سعی این شرکت‌هاست که البته لازم است از سوی حاکمیت نیز بستر این همکاری فراهم شود.

ضرورت برنامه‌ریزی از سوی حاکمیت برای بقای شرکت‌های کوچک
عضو اتاق بازرگانی ایران با تاکید بر اینکه باید با تدابیری در کوتاه‌مدت یعنی یک تا دو ماه آینده مجموعه فعالیت‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی را به این سو سوق دهیم، ادامه می‌دهد: حاکمیت باید برای بقای این شرکت‌ها در کشور برنامه‌ای داشته باشد وگرنه ادامه فعالیت این شرکت‌ها سخت خواهد بود و نمی‌شود به هیچ عامل خارجی برای بهبود وضعیت حال امید بست.

فرصت همکاری شرکت‌های ایرانی با شرکای خارجی
محمدرضا نجفی‌منش، عضو اتاق بازرگانی تهران نیز در این خصوص با تاکید بر اینکه احتمال باقی ماندن شرکت‌های کوچک خارجی در ایران وجود دارد، می‌گوید: از آنجایی که در تداوم فعالیت این شرکت‌ها در کشور منافع دو طرفه‌ای وجود دارد، طبیعتا این شرکت‌ها برای حفظ منافع خود تلاش خواهند کرد و از فرصت همکاری با شرکت‌های داخلی استفاده می‌کنند، ولی باید دانست که یک‌سری از قوانین حقوقی و اقتصادی از دیرباز مانع فعالیت این شرکت‌ها در کشور بوده است که دولتمردان باید مراقب باشند این قوانین در شرایط تحریمی به بحران تبدیل نشود.
وی با اشاره به وضعیت غیرقابل پیش‌بینی اقتصاد کشور و موانعی که برای ارتباط بازرگانی با کشورهای دیگر در شرایط تحریمی وجود دارد، می‌افزاید: تولیدکنندگان داخلی می‌توانند از فرصت همکاری با شرکت‌های کوچک بهره بگیرند و البته بخش خصوصی در شرایط تحریمی وضعیت نسبتا مطلوبی خواهد داشت که البته این نیز در گرو آن است که دولت برای این بخش موانع جدیدی ایجاد نکند یا مانع از تلاش آنها برای دفاع از خود در شرایط بحرانی تحریم نشود. براساس آمارها صنایع کوچک ۹۰ درصد واحدهای صنعتی کشور را تشکیل می‌دهند، در حالی که مهم‌ترین مشکل آنها ضعف تکنولوژی و نداشتن یک تولید رقابتی است.