دکتر محمد آزاد بخت در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به کمبود امکانات و تجهیزات آموزشی در دانشگاههای علوم پزشکی اظهار کرد: در این رابطه با چیزی که باید باشد فاصله داریم و نه تنها با شرایط ایده آل بلکه با وضعیت قابل قبول نیز فاصله قابل توجهی داریم ممکن است در برخی دانشگاهها وضعیت مقداری بهتر باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران گفت: بر اساس اطلاعاتی که داریم به خصوص در رشتههایی مانند داروسازی، دانشکدههای زیادی در سال های اخیر ایجاد شده است که تعدادی از آنها هنوز حتی از نظر تعداد عضو هیات علمی -به عنوان ابتدایی ترین نیاز آموزشی دانشجویان- دچار کمبود هستند.
وی اظهار کرد: در سالهای اخیر جذب دانشجویان در رشتههای مختلف علوم پزشکی رشد چشمگیری داشته این در حالی است که امکانات و تجهیزات و فضای آموزشی و حتی بازار کار متناسب با تعداد دانشجویان فراهم نبوده است.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران ادامه داد: اگر به موازات افزایش پذیرش دانشجو، کیفیت آموزش و همکاری گروههای دیگر که متولی فراهم کردن شرایط کار برای فارغ التحصیلان بودند در نظر گرفته میشد، مجموع این عوامل در پیشبرد اهداف دانشگاهها موثرتر بود.
معاون آموزشی سابق دانشگاه علوم پزشکی مازندارن گفت: مشکل کمبود امکانات و تجهیزات آموزشی در رشته داروسازی مساله مهمی است اما در رشته های دیگر نیز وضع کمابیش به همین منوال است و به طور کلی آنچه که باید از نظر تعداد عضو هیات علمی، دستگاهها و امکانات و مواد و شرایط لازم وجود داشته باشد با حداقل های آموزش فاصله قابل توجهی دارد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران با تاکید بر اینکه وزارت بهداشت باید در سیاستهای کلان خود بهویژه در تعداد پذیرش، امکانات مورد نیاز و فضای آموزشی بازنگری ویژهای انجم دهد، تصریح کرد: در حوزه امکانات آموزشی حتی در دانشکده هایی که برخی قبل از انقلاب تاسیس شده اند نیز در برخی گروههای آموزشی مشکلاتی دارند چه برسد به دانشکدههای شهرهایی همچون بندر عباس، یزد و دانشکدههای جدید التاسیس نظیر خرم آباد، دامغان و آمل که چند سال از تاسیس آنها میگذرد.
وی ادامه داد: بعضا پیش میآید دانشجوها از دانشکدههای دیگر برای برخی کارهای آموزشی نظیر پایان نامه سراغ ما میآیند و وقتی می پرسیم چرا در دانشکده خود و نزد اساتید خود کار را انجام ندادید؟ میگویند در دانشکده ما کسی نیست و تنها سه نفر عضو هیات علمی هستند این در حالی است که در هر دانشکده دارو سازی ۵ گروه آموزشی باید باشد و هر گروه آموزشی یاید حداقل باید ۳ تا ۵ هیات علمی داشته باشد و وجود حداقل بین ۲۰ تا ۲۵ عضو هیات علمی ابتداییترین چیزی است که دانشکده دارو سازی نیاز دارد.
دکتر آزاد بخت گفت: وقتی یک دانشکده داروسازی که چند سال از فعالیت آن میگذرد، فقط دو تا سه عضو هیات علمی داشته باشد اوضاع بدی است و باید در سطح کلان برطرف شود و مهمترین راهکار عزم جدی است و تقویت بحثهای علمی در دانشگاهها است که اگر واقعا به این مساله توجه شود خیلی از مسائل مختلف جامعه حل خواهد شد.
معاون آموزشی سابق دانشگاه علوم پزشکی مازندارن تاکید کرد: متاسفانه در حال حاضر بحث های سیاسی، غیر کارشناسی، غیرعلمی در دانشگاه ها برجسته است که باید این نگرش اصلاح شود و بحث های علمی در دانشگاه ها تقویت شود و وزارت بهداشت به عنوان یک نهاد متولی شورایی را تشکیل بدهد از افراد کارشناس و دلسوز تا مجدانه این موضوعات را پیگیری کنند.
انتهای پیام