سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
ترانه‌سرای سرود تیم ملی ایران برای جام جهانی فوتبال درباره نحوه کار روی این پروژه توضیح داد.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از هنرآنلاین ، “یازده ستاره” سرود رسمی تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه است که به تازگی به خوانندگی سالار عقیلی با آهنگسازی بابک زرین و ترانهسرایی احسان افشاری ساخته و در تالار وحدت با حضور اهالی ورزش و هنر رونمایی شد.
افشاری درباره نحوه همکاری برای این پروژه به خبرنگار هنرآنلاین، گفت: اواخر سال گذشته بابک زرین با من تماس گرفت و پیشنهاد همکاری داد و قرار شد با سالار عقیلی درباره این کار صحبت کنم. او به من گفت افراد زیادی برای این کار ترانه نوشته‌اند و قرار نیست به عنوان قطعه نهایی پذیرفته شود. در نهایت با توجه به علاقه‌ای که به ورزش دارم و مانند هر ایرانی دیگر که به حضور تیم ملی در جام جهانی افتخار می‌کند، این کار را تنها در ۴ ، ۵ ساعت نوشتم که در نهایت منتخب و در شورا شعر به تصویب رسید.
او ادامه داد: پس از اینکه کار در شورا نهایی و تأیید شد، آقای عقیلی برای من پیام تبریک فرستاد و چند روز بعد آقای زرین گفت یک ملودی خوب به ذهنش رسیده و باید کلام تازه‌‌ای روی آن ملودی نوشته شود. در حقیقت بازنویسی در کار نبود و نوشتن یک اثر تازه با توجه به عناصر کار قبلی بود. در یک محدودیت مضاعف‌‌تری قرار داشتم و باید در تنگنای میزان بندی موسیقی و زمانی عمل می‌‌کردم چون از زمانی که پیشنهاد دادند تا ضبط، دو یا سه روز فاصله داشتیم. برای هر بند تقریباً سه یا چهار گزینه دیگر هم داشتیم که اگر در استودیو به مشکل خوردیم دستمان برای جا‌به‌جایی باز باشد. نهایتاً کار ضبط شد و در آیین بدرقه ملی پوشان ارائه شد.
افشاری همچنین گفت: از لحظه‌‌ای که این پیشنهاد به من شد اصلاً فکر نکردم جایگزین دکتر افشین یداللهی باشم، چون این هنرمند مایه اعتبار ترانهسرایی بودند و فکر نمی‌کنم حتی تصور جایگزینی او محترمانه باشد. از سوی دیگر روحیه هنری من لجوج و یک دنده عمل می‌کند و همیشه دنبال استقلال شاعرانه خودم می‌گردم. از آن ناحیه هم تمایلی به جایگزین بودن در من وجود نداشت، به همین خاطر فکر کردم باید دستخط خودم را داشته باشم و کاری را بنویسم که اسمم پای آن سنگینی نکند، همچنین تردیدی برای شباهت و تقلید را ایجاد نکند.
این شاعر در پایان درباره سابقه کاری خود گفت: من در هفده یا هجده سالگی یا شاید قبل‌تر با شعر و ترانه آشنا بودم. دفتر صد برگی را در آن سن با ترانه‌های بی‌مایه نوشته بودم. با فضای ترانه آشنایی داشتم، اما هیچ‌وقت وارد این مارکت نشدم. کارهای زیادی در حوزه ترانه انجام داده‌ام ولی شاید چون با خواننده‌های درجه یک همکاری نداشتم، به گوش کسی نرسیده است. یک مجموعه ترانه هم دو سال پیش منتشر کردم. بالغ بر ۲۰۰ ترانه دارم که تاکنون به کسی ارائه نکرده‌‌ام.
