رسول تقیان در گفت و گو با ایسنا درباره وضعیت لیگ برتر وزنه برداری که با وجود قهرمانان المپیک و جهان از رقابت و کیفیت مطلوب برخوردار نیست، بیان کرد: لیگ برتر وزنه برداری ایران سالهای سال است که جنبه نمایشی دارد و سال به سال مبلغ قراردادهای آن نیز کم می شود و مسئولیت لیگ هم با فدراسیون است که آن را سروسامان بدهد.
او ادامه داد: لیگ والیبال هم چند سال است که خواهان دارد اسپانسرهای بزرگی به آن ورود پیدا کرده است و توانست پخش تلویزیونی بیگرد از این رو علاقه مندان خود را پیدا کرد. با توجه به اینکه اگر اسپانسرها در ورزش سرمایه گذاری کنند از مالیاتشان کم می شود بنابراین اسپانسر هست اما نمی دانم لیگ وزنه برداری تا چه زمانی قرار است با چند تیم نظامی و یکی دو تیم دیگر که می آیند و میروند، برگزار شود. مبلغ قراردادهای آن هم سال به سال پایین تر می آید. واقعا زشت است مبلغ قرار داد قهرمانان المپک و جهان و رکورداران جهان ۷-۸ هزار دلار هم نشود. لیگ وزنه برداری پویا که نیست هیچ سودی هم برای تیم ملی ندارد زمانی که به نتایج نگاه می کنیم می بینیم رکوردها در سطح مسابقات شهرستان ها است. واقعا نمی دانم قرار است از این لیگ چه نتیجه ای گرفته شود. با این وضعیت رکوردها و افت کیفی حتی اگر لیگ پخش تلویزیونی شود جذابیتی هم برای کسی ندارد.
قهرمان سابق آسیا با اشاره کم بودن تعداد تیم هایی که در لیگ برتر وزنه برداری پول می دهند، تصریح کرد: وقتی یک تیم بیشتر نیست که پول می دهد وزنه بردار هم مجبور است همه شرایط آن تیم را قبول کند و حق انتخابی وجود ندارد. حتی اطلاع دارم برخی تیم ها از سالها قبل هنوز تسویه حساب نکرده اند چون قدرت انتخاب دست تیم ها است نه ورزشکار. از این رو به راحتی قراردادها را پایین می آوردند یا از سر و ته آن می زنند هیچ بالا دستی هم نیست که نظارت داشته باشد تا تیم ها ورزشکاران را بازی ندهند. وقتی تیمی نیست همین می شود که ذوب آهن پول ورزشکاران نمی دهد و یک قهرمان المپیک مثل سهراب مرادی از این بابت شاکی است و کسی هم نیست حقش را بگیرد .
او در مورد غیبت خود در لیگ برتر وزنه برداری نیز گفت: می توانستم در لیگ قرارداد ببندم اما شان و شخصیتم اجازه نمی داد چراکه باید زنگ بزنیم به تیم ها که با ما قرارداد ببندند در نهایت هم پولمان را به صورت تکه تکه بعد از دو ، سه سال پرداخت می کنند بنابراین ترجیح دادم در لیگ نباشم اما خب ورزشکارانی که در تیم ملی هستند باید لیگی باشد که درآمدی داشته باشد چون تیم ملی که درآمدی ندارد. کسی که در تیم ملی است اگر مدال گرفت که بحثش فرق دارد اما کسی که مدال نگرفت هیچ چیزی نخواهد داشت نه بیمه ای خواهد داشت و نه حقوق بازنشستگی. درواقع حضور در تیم ملی به اندازه یک کارگر ساده مزایا ندارد.
قهرمان بازیهای یونیورسیاد ۲۰۱۳ با بیان اینکه لیگ در پشتوانه سازی برای تیم ملی نتوانسته کمکی کند، گفت: اگر هم دوره های من خدایی نکرده کوچکترین آسیبی ببینند دوضرب نفرات پشت سرشان به اندازه یک ضرب آنها نیست. لیگ را با سالهای قبل که شاهین نصیری نیا و کوروش باقری وزنه می زنند مقایسه کنیم ۷-۸ تیم بودند که با هم رقابت داشتند و به نسبت آن زمان پول خوبی هم می دادند و کیفیت مسابقات هم بالا بود. اما الان چون رقابتی نیست تیم ها هم وقتی می بینند با ۵۰۰ میلیون تومان می توانند تیم بدهد بنابراین چرا باید ۲ میلیارد تومان هزینه کنند. نمی دانم چه سیاستی پشت این مسئله وجود دارد که نمی خواهند لیگ خوب باشد در حالی که برای وزنه برداری با مدال آوران المپیک و جهانی که دارد می توان به راحتی اسپانسر آورد. نمی دانم چه سیاستی پشت این لیگ هست. یا لیگ را جمع کنند تا خیالمان راحت شود که لیگی نداریم یا اگر هم می خواهند لیگ داشته باشند مسئولی بگذارند که بتواند آن را جمع و جور کند و بحث کیفیت مسابقات، قراردادها و اسپانسرها را حل کند.
انتهای پیام