سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
به گزارش کسب و کار نیوز، دکتر کتایون نجفی‌زاده در نشست خبری انجمن اهدای عضو ایرانیان با بیان اینکه هنوز هم مهم‌ترین علت عدم احیای عضو، اطلاع نداشتن خانوادهها از این مقوله است، گفت: بر همین اساس ما مجبوریم اطلاعات علمی را در همان زمان سخت به خانوادهها ارائه کنیم و آنها در آن زمان ظرفیت پذیرش این موضوع را ندارند. البته مردم ما بسیار فهیماند و به خوبی در همان شرایط هم تصمیم‌گیری می‌کنند، اما بهتر است از قبل در زمینه اهدای عضو اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی کنیم تا خانوادهها بتوانند در آن شرایط سخت بهترین تصمیم را بگیرند.
وی با اشاره به روند بروز مرگ مغزی گفت: برای تپیدن قلب، یک جریان الکتریکی لازم است که این جریان را نقطه کوچکی در مغز ایجاد می‌کند. برای ایجاد این تپش، مغز نیاز به اکسیژن دارد و فرمان نفس کشیدن از ساقه مغز زاده می‌شود؛ حال زمانی که فرد ضربه شدیدی بخورد، مغز نمی‌تواند از بیرون ورم کند. بنابراین فشار زیادی به درون مغز وارد می‌شود و رگ‌ها در اثر این فشار بسته شده و خونرسانی قطع می‌شود. بعد از این اتفاق در عرض هشت دقیقه سلول‌های مغز شروع به مردن می‌کنند و بعد از مدتی مغز یک ماده متلاشی شده و فاسد محسوب می‌شود. به همین دلیل امکان بازگشت فرد مرگ مغزی به هیچ عنوان وجود ندارد.
نجفی‌زاده ادامه داد: حال مغز می‌تواند بدون اکسیژن بین ۶ تا ۸ دقیقه جریان الکتریکی و تپش قلب را ادامه دهد. به همین دلیل اگر اورژانس به سرعت به فرد مرگ مغزی شده برسد و تنفس مصنوعی را برقرار کند، قلب تپش را ادامه می‌دهد. اما نمی‌توان فرد مرگ مغزی را برای همیشه نگه داشت؛ چراکه هر بافت مرده‌ای موادی را ترشح کرده و به خون وارد می‌کند و به همین دلیل سایر ارگان‌ها به تدریج از بین می‌روند. براین اساس با بهترین مراقبت‌ها فقط دو هفته می‌توان فرد مرگ مغزی شده را نگه داشت. البته در این دو هفته هم کیفیت ارگان‌ها کاهش می‌یابد. باید توجه کرد که یک فرد مرگ مغزی به طور بالقوه می‌تواند بین یک تا ۸ نفر را نجات دهد. حال اینکه بتواند چند نفر را نجات دهد به سلامت فرد و زمان رضایت دهی خانواده بستگی دارد.
وی گفت: خانواده برایش سخت است که باور کند عزیزش با وجود اینکه نفس می‌کشد، فوت کرده است، اما واقعیت این است که ما به او تنفس مصنوعی می‌دهیم.
نجفی‌زاده با تاکید بر لزوم فرهنگ‌سازی بر روی مفهوم مرگ مغزی گفت: در این صورت خانوادهها اطلاع پیدا می‌کنند و می‌توانند در شرایط سخت به خوبی تصمیم‌گیری کنند. البته این تصمیم‌گیری بسیار دشوار است، اما اگر فرهنگ‌سازی درستی انجام شود، می‌توان بیماران نیازمند عضو را نجات داد. باید بدانید که کمبود عضو اهدایی با فرهنگ‌سازی صحیح و انسجام در سیستم بهداشتی کشور رفع می‌شود. این اقدام وظیفه یک یا دو نفر نیست، بلکه تلاش همه را می‌طلبد تا بتوانیم کاری کنیم که مردم درباره مرگ مغزی اطلاعات داشته باشند و درباره‌اش با یکدیگر صحبت کنند. اهدای عضو تصمیم‌گیری بین مرگ و زندگی نیست؛ بلکه تصمیم‌گیری بین این است که آیا اعضای فردی به خاک سپرده شود یا اهدا شود.
مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایرانیان با بیان اینکه سالانه ۱۶ هزار مرگ ناشی از تصادفات در کشور رخ می‌دهد، گفت: همچنین سالانه ۵ تا ۸ هزار نفر در کشور دچار مرگ مغزی می‌شوند که نیمی از آنها یعنی بین ۲۵۰۰ تا ۴۰۰۰ نفر قابلیت اهدای عضو دارند. این در حالی است که در سال گذشته فقط ۹۲۶ نفر به اهدای عضو رضایت دادند یعنی کمتر از یک سوم افراد مرگ مغزی.
ادامه دارد
