به گزارش کسب و کار نیوز، درباره راهکارهای این دانشگاه برای کنترل هزینهها در حوزه درمان توضیح میدهد و میگوید: برای تجهیزات سرمایهای مانند سی تی اسکن، آنژیو و … که در طولانی مدت جایگزین میشود، اقداماتی به تناسب نیازمندیهای دانشگاه انجام میشود که مستقیم از طریق دانشگاه یا با کمک خیرین تهیه شود.
وی همچنین اضافه میکند: گفته شده است که بیمهها نسبت به سال ۹۶، ۱۰ درصد کسری منابع دارند. اگر آنها نتوانند کمک کنند امیدواریم با مدیریت هزینه به چالشهای بزرگ نرسیم. با توجه به اینکه تامین منابع ما ضعیف است، سیاستهایی در این زمینه اعلام شده است. به بیمارستانها نیز گفتهایم که چگونه مدیریت منابع انجام دهند و هدررفت نداشته باشند.
میرهاشمی با بیان اینکه شعار ما این است که بازده دانشگاه را افزایش دهیم و کار بیشتری ارائه شود، میافزاید: آیا میتوان کار بیشتری ارائه داد و دستمزد کمتری گرفت؟ طبیعتا نمیشود. ما محدودیت منابع داریم. قسمتی از آن را باید با صرفهجوییهایی مانند استفاده از کالاهایی که برندهای خاص هستند، اما هزینه خاصی را تحمیل نمیکنند، تنظیم راهنماهای بالینی به صورت دقیق از طرف وزارت بهداشت و گروههای علمی در دانشگاهها به منظور کنترل مصرف دارو انجام دهیم تا کاهش هدررفت منابع صورت گیرد و بتوانیم کسری ۱۰ درصدی منابع را تحمل کنیم.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در ادامه تصریح میکند: احتمال دارد امسال ۱۰ درصد از تمام پولی که قرار است از طرف بیمهها دریافت شود نسبت به سقف سال ۹۶ کمتر شود، این موضوع هنوز ابلاغ نشده است، اما در این راستا با وزارت بهداشت جلسات متعددی برگزار کردهایم. شعار ما امسال افزایش بهرهوری است، اما این موضوع هزینه دارد؛ بیمارستان نمیتواند خدمت ارائه دهد ولی پول آن را دریافت نکند.
میرهاشمی با اشاره به مطالبات زیاد بیمارستانها بابت مصدومان حوادث ترافیکی، داروهای خاص و …، میگوید: در حال حاضر میانگین زمان انتظار برای بستری شدن بسته به رشتههای مختلف متفاوت است؛ با کاهش مدت زمان اقامت، چرخش تختها را بالا بردهایم، البته این موضوع یکی از چالشهای ما است. ما دوست داریم چرخش تخت را بالا بریم تا بیماران کمتر انتظار بکشند، اما در صورت ادامه محدودیت منابع متاسفانه با وجود اینکه ممکن است بتوانیم مدت انتظار را کاهش دهیم، اما ممکن است دستمان برای ارائه خدمت بسته باشد.
وی ادامه میدهد: مجموعه مدت اقامت بیمار در بیمارستان و گردش تخت به یکدیگر متصل هستند. اگر مدت بستری کوتاه شود، به دنبال آن مدت اقامت و انتظار بیماران کاهش و از طرف دیگر چرخش تخت افزایش مییابد. ما باید پول بیشتری را به سلامت تخصیص دهیم و اگر این پول تامین نشود ما دچار مشکل میشویم. ما میتوانیم تختهای بیمارستانی را خالی کنیم، اما ناچاریم به دلیل نداشتن بودجه آن را خالی نگهداریم. این موضوع برای همه دانشگاههای علوم پزشکی تهدید به شمار میآید. با توجه به اینکه دانشگاههای تهران محل ارجاع هستند، نمیتوانند بگویند این خدمات را ارائه نمیکنند.
انتهای پیام