به گزارش کسب و کار نیوز و به نقل از تک تایمز، “راه شیری” کهکشانی است که منظومه شمسی در آن واقع شده است. این کهکشان، مارپیچی میلهای و بسیار بزرگ است و به این دلیل آن را “شیری” مینامند که در آسمان شب مانند یک نوار شیری رنگ از نور است.
در سیاهچالهها، نیروی گرانش به حدی زیاد است که حتی نور نیز نمیتواند از آن خارج شود. این پدیده معمولا به این دلیل اتفاق میافتد که یک ستاره در حال مرگ باشد.
سیاهچالهها هم میتوانند بزرگ باشند و هم کوچک.
محققان معتقدند که کوچکترین سیاهچاله به هنگام پیدایش جهان تشکیل شده است.
گرچه که سیاهچالهها به علت وجود نیروی گرانش بسیار قوی، دیده نمیشوند اما محققان قادر به بررسی ستارهها هستند. همچنین میتوانند چگونگی تاثیر نیروی گرانش قوی روی ستارهها و گازهای اطراف سیاهچالهها را مطالعه کنند.
یک اکتشاف جدید نشان میدهد که سیاهچالههای فضایی در فاصله سه سال نوری از “سیاهچاله کلان جرم”، در مرکز “راه شیری” و در” کمان ای* “( Sagittarius A*) قرار دارند.
” کمان ای* ” یک منبع قوی امواج رادیویی بسیار فشرده و پرجرم در مرکز کهکشان راهشیری است.
این اکتشاف به رهبری “چاک هیلی” از محققان دانشگاه “کلمبیا” انجام شده است. این تیم تحقیقاتی با استفاده از رصدخانه “چاندرا” به دنبال ستارههای “دوتایی پرتو ایکس” (گروهی از ستارههای دوتایی که پرتو ایکس تابش میکنند) بودند. روش تابش این پرتو بدین گونه است که یکی از همدمها که معمولا سیاهچاله، ستاره نوترونی یا کوتوله سفید است، مواد همدم دیگر را بلعیده و در این هنگام این مواد به دور جرم کوچکتر میچرخند. در این ستارهها، سیاهچالهها، گاز را به خارج از یک همدم و در فاصلهی تقریبا ۱۲ سال نوری از” کمان ای* ” میرانند.
این تیم تحقیقاتی به دنبال کشف ستارههای “دوتایی پرتو ایکس” با اثری مشابه با زمین بودند که این تحقیق آنها که منجر به کشف ۱۴ سیاهچاله فضایی با فاصله سه سال نوری از مرکز کهکشان راه شیری شد.
این تحقیقات همچنین نشان میدهد که درخشانترین ستارههای “دوتایی پرتو ایکس” میتوانند از زمین رویت شوند. این به این معنی است که ممکن است تعداد بیشتری از سیاهچالههای فضایی در نزدیکی مرکز کهکشان راه شیری وجود داشته باشد.
این تحقیقات همچنین میتواند بینشی جدید از تحقیقات “امواج گرانشی” را برای آینده فراهم سازد. اگر محققان بتوانند سیاهچالههای موجود در کهکشان را شناسایی کنند، این کشف میتواند تعداد امواج گرانشی بیشتری را پیشبینی کنند.
نتایج این تحقیقات در مجله ” issue of Nature ” منتشر شد.
انتهای پیام