شایلی قرایی
موضوع استفاده از پیامرسانهای داخلی چند سالی است که مطرح شده و در یک سال اخیر به صورت بسیار جدی دنبال شد تا اینکه برای افزایش مخاطبان این پیامرسانها تصمیم به فیلتر کردن تلگرام گرفته شد و تسهیلاتی میلیاردی نیز در اختیار پیامرسانهای داخلی قرار گرفت، اما هنوز مدت کمی از فعالیت آنها نگذشته است که هر روز شاهد انتشار اخباری مبنی بر ایجاد اختلالات فراوان در عملکرد آنها هستیم.
به گزارش کسب و کار نیوز، به عنوان مثال نرمافزار پیامرسان «سروش» در این چند وقت اخیر دچار حواشی فراوانی شده است. از اختلال در پیامرسان گرفته تا یافتن «باگ»های فراوان توسط کاربران که هر بار باعث واکنش مدیران آن شده است. در آخرین مورد، این پیامرسان باز هم دچار اختلال شد که این بار مدیران آن تلاش کردند مقصر را اپراتورها و دولت قلمداد کنند. این در حالیست که مدیر پیامرسان «سروش» یک ماه پیش خبر از ظرفیت ۲۰ میلیون نفری این پیامرسان داده بود، اما اکنون پس از چند روز اختلال این پیامرسان آن هم با حدود ۲ میلیون کاربر فعال، دولت را مقصر میداند.
کارشناسان فناوری اطلاعات و ارتباطات بر این باورند که بعید است به این زودیها پیامرسانهای داخلی بتوانند جای پیامرسانهای پرمخاطب خارجی مانند تلگرام را بگیرند، زیرا حجم کاربران در آن پیامرسانها بسیار گسترده است. در این زمینه دولت باید در ابتدا اعتمادسازی لازم را در میان مردم انجام دهد که آنها به این باور برسند که اطلاعات آنها در امنیت خواهد بود و همچنین زیرساختهای میزبانی از این تعداد کاربر میلیونی فراهم شود. همچنین فرهنگسازی، آگاهی دادن به کاربران و ایجاد حس اعتماد از روشهای دیگر غیر از قراردادهای معمول راهکارهای مناسب برای افزایش استقبال از پیامرسانهای داخلی است. باید به جای هزینه کردن برای ایجاد پیامرسان داخلی جایی دیگر هزینه کرد و سپس دید همین شبکههای اجتماعی پرطرفدار خارجی چگونه در خدمت ما قرار خواهند گرفت.
کسی مسئولیت این اختلالات را قبول نمیکند
فرامرز ایزدی، کارشناس فناوری اطلاعات
موضوع پیامرسانهای داخلی موضوعی نیست که بتوان به راحتی استفاده از آن را برای عموم توجیه کرد. اعتمادسازی در این بین حرف اول را میزند. متاسفانه در این رابطه هنوز شفافسازی و اعتمادسازی انجام نشده است. از این موضوع که بگذریم، بحث توانایی و کشش پیامرسانهای داخلی مطرح میشود. تلگرام به عنوان یک شبکه بینالمللی آنقدر توانایی داشته و دارد که توانسته این حجم از کاربر را میزبانی کند، اما در پیامرسانهای داخلی با این همه مخارج و تبلیغاتی که صرف آن شده، هنوز در پذیرش کاربران مشکل دارد. چند روزی است که مشکل میزبانی و اختلالات فراوان این پیامرسانها بهویژه یک پیامرسان که اختصاص به صداو سیما دارد، به گوش میرسد و مسئولان آن نیز با گردن نگرفتن مشکلات آن تقصیر را به گردن دولت میاندازند.
این پیامرسان با اعلام اینکه کاربران عضوشده در آن به ۱۰ میلیون نفر رسیدهاند، میخواهد عنوان کند که موفق بوده، اما هنگامی که با واقیعت روبهرو میشویم، مشاهده میکنیم که تمام اوقات این پیامرسان اختلال دارد و کاربران فعال آن ۲ میلیون نفر هستند. بنابراین این همه تبلیغات و تسهیلات برای چیست؟ چه کسی واقعا مقصر است؟ دولت که ۵ میلیارد تومان وام به هر پیامرسان داخلی اختصاص داده یا مسئولان و دستاندرکاران پیامرسانهای داخلی؟
مسئولان این پیامرسان که کاربران بیشتری از مابقی پیامرسانهای داخلی دارد، معتقدند که دولت زیرساختهای کافی را در اختیار آنها نگذاشته است. دولت هم معتقد است این پیامرسانها تسهیلاتی دریافت کردهاند و باید در ارائه خدمات به کاربران مشکلی نداشته باشند. اصولا هنگامی که فعالیت این پیامرسانها به صورت رسمی اعلام عمومی میشود و پیامرسان خارجی را فیلتر میکنند باید توانایی پذیرش این حجم از کاربران وجود داشته باشد. این در حالیست که هنوز کاربران بسیار زیادی از تلگرام به پیامرسانهای داخلی مهاجرت نکردهاند که در صورت انتقال تمامی کاربران به این پیامرسانها به طور حتم آنها از دسترس خارج خواهند شد و مساله این است که چرا وقتی هنوز زیرساخت و توانایی پذیرش این تعداد کاربر وجود ندارد عجولانه تصمیماتی گرفته میشود که نمیتوانند در ادامه نیاز کاربران را مرتفع کنند؟ این قضیه درست شبیه ضربالمثل «پرتقالفروش را پیدا کنید» شده است. کسی مسئولیت این اختلالات را قبول نمیکند و همه سعی دارند از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کنند و تقصیر را گردن دیگران بیندازند.
تامین زیرساختها برای میزبانی از کاربران باید به شکل تدریجی صورت بگیرد و متناسب با میزان ورود، زیرساختها نیز افزایش پیدا کند، نه اینکه هنوز زیرساختی فراهم نشده است اعلام فعالیت رسمی این پیامرسانها را داشته باشیم و عملا کار مفیدی در آنها انجام نشود.
مشکلات پیامرسانهای داخلی با اختصاص مبلغ حل نمیشود
کیوان نقرهکار، کارشناس ارتباطات و فناوری اطلاعات
مشکل پیامرسانهای داخلی پول نیست. مشکلات این پیامرسانها را باید در جای دیگری جستجو کرد. بنابراین با اختصاص وام و مبالغ هنگفت این مشکلات به این راحتی قابل حل نیستند، چراکه امروز شاهد شرایطی هستیم که اگر با پول قابل حل بودند، باید خیلی زودتر از اینها مشکلات پیشرو حل میشدند. در گام اول دولت موظف است مشکلاتی را که بر سر راه این پیامرسانها قرار دارد، حل کند. به عبارت بهتر، دولت و حاکمیت وظیفه دارند موانع سر راه را بردارند و باقی کار بر عهده بخش خصوصی است که با این تسهیلات اقدام کنند. بنابراین اعطای تسهیلات در مراحل بعدی قرار دارد، نه اینکه در آغاز کار هنوز مشخص نیست توانایی لازم وجود دارد یا نه مبالغی را به آنها پرداخت کنند.
پیامرسانی موفق است که توانایی ماندگاری داشته باشد و این توانایی در گرو داشتن زیرساختها و ارائه خدمات متنوع است؛ چیزی که در حال حاضر در هیچیک از این پیامرسانها نمیتوانیم ببینیم. در این رابطه نمونههای زیادی میتوان برشمرد که با برخورداری از امکانات فراوان و تزریقهای خوب مالی به هیچ جایی نرسیدهاند. برای ایجاد یک پیامرسان تنها وجود کاربران زیاد مطرح نیست، بلکه باید دید میزان ماندگاری در پیامرسان چقدر است. از سوی دیگر کیفیت و کارایی در یک پیامرسان مهمترین وجه ماندگاری آن است. نوآوری در ایجاد یک پیامرسان که بتواند در برابر رقبا ایستادگی کرده و کاربران را به سمت خود بکشاند، مهم است که متاسفانه ما خیلی توجهی به آن نداریم.