به گزارش کسب و کار نیوز با الناز باجلانی را میخوانید:
– اولین مرتبه که دستت به میله وزنهبرداری خورد چندساله بودی؟
قبل از این که وزنهبرداری بانوان راهاندازی شود زیر نظر پدرم آموزش میدیدم. ۹ ساله بودم که وزنهبرداری را شروع کردم اما به این صورت نبود که به طور مداوم کار کنم بلکه کارهای زیرسازی، اصلاح تکنیک و بدنسازی را انجام میدادم. وقتی فهمیدم وزنهبرداری بانوان قرار است به صورت راهاندازی شود به صورت حرفهای تمرین میکردم.
– این رشته چقدر برای خانمها سنگین است چون هنوز خیلی از خانوادهها فکر میکنند وزنهبرداری رشته مردانهای است و برای خانمها مناسب نیست؟
ورزش سنگینی است اما این که بگویند رشته مردانهای است و خانمها نمیتوانند آن را انجام دهند درست نیست؛ اتفاقا زنان ایرانی در این رشته میتوانند موفق باشند.
– یعنی فکر می کنی استعداد دارند؟
بله استعداد دارند. ما اولین نفراتی بودیم که به مسابقات قهرمانی آسیا رفتیم و دلم نمیخواهد آخرین نفرات هم باشیم. امیدوارم دختران بیشتری به وزنهبرداری علاقهمند شوند و خانوادههای بیشتری هم جذب این رشته شوند و به دختران اجازه بدهند در این رشته کار کنند.
– در مورد حال و هوای خود در مسابقات قهرمانی آسیا صحبت میکنی؟
قبل از حضور در مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیا، مسابقه استانی و کشوری نداشتیم تا بفهمیم مسابقه چه فضایی دارد. مسابقات آسیایی هم مسابقه بزرگی است ولی ما کم نیاوردیم و تمام تلاشمان را کردیم. خیلی خوب عمل کردیم. اکثر وزنههایمان را زدیم و توانستیم رضایت فدراسیون و مربیانمان را به دست آوریم.
– زمانی که به این فکر میکردی باید روی تخته مسابقات بروی و مقابل افراد زیادی وزنهبزنی دچار استرس نمیشدی؟
قبل از مسابقات استرس خیلی زیادی داشتیم و میگفتیم نمیتوانیم اما وقتی وارد سالن گرم کردن مسابقات شدیم تمام استرسمان از بین رفت. فقط دنبال این بودیم که وزنههایمان را صحیح بزنیم.
– پدرت قبل از حضور در مسابقات قهرمانی آسیا چقدر راهنماییات کرد؟
قبل از مسابقات خیلی من را راهنمایی کرد و در مورد مسابقات و جو آن صحبت کرد. به من گفت نباید استرس داشته باشم. در واقع از قبل من را آماده کرد که باعث شد با حواس جمع وارد رقابت شوم و بالاتر از چهار کشور هم قرار گرفتم.
– مقامی که در مسابقات قهرمانی آسیا گرفتی چقدر برایت ارزشمند است؟
درست است نتوانستیم مدال بگیرم اما همین که در اولین حضورم مقام پنجم آسیا را به دست آوردم به نظرم کار بزرگی بود.
– در رشته ورزشی دیگری هم فعالیت داری؟
فقط وزنه برداری
– زمان مسابقه به پدرت هم فکر میکردی؟
هر وزنهای را که میخواستم بزنم ابتدا به پدرم فکر میکردم و بعد آن وزنه را میزدم و پدرم از نتیجه کارم خیلی خوشحال شده بود.
– به نظر میرسد با تجربهای که به دست آوردهای تمرین کردن برایت از قبل جدیتر شده باشد؟
بله. این طور نیست که بعد از مسابقه دیگر تمریناتم سبک شود بلکه جدیتر دنبال میکنم تا برای مسابقات بعدی آماده شوم.
-در مسابقات قهرمانی آسیا، نگاه کشورهای دیگر به دختران ایرانی چگونه بود؟
واقعا خیلی خوب برخورد کردند. آنها میدانستند که ما برای اولین مرتبه در مسابقات شرکت میکنیم و مدت زمان کمی است که وزنهبرداری را شروع کردهایم و واقعا این قضیه را درک میکردند و به ما میگفتند خیلی خوب هستیم. باعث خوشحالیشان شده بود که دختران ایران هم در این مسابقات شرکت میکنند. ما با حجاب اسلامی توانستیم تکنیکها را خوب اجرا کنیم.
– الان این انتظار را داری توجه به وزنهبرداری بانوان مانند رشتههای دیگر شود؟
هر کاری اوایل سختیهایی دارد ولی ۱۰۰ درصد به مروز زمان مثل رشتههای دیگر میشود.
– فکر میکنی روزی دختران وزنهبرداری مانند رشتههای دیگر بتوانند بهترین مدالها را برای ایران بگیرند؟
بله حتما. وزنه برداری ۱۰۰ درصد از رشتههای موفق خواهد شد.
– آیندهای که برای خود در وزنه برداری تصور میکنی چگونه است؟
من الان اول راه هستم اما این را میدانم که حتما دختران وزنهبردار روی سکو قهرمانی میروند.
– صحبت پایانی؟
امیدوارم آخرین نفراتی نباشیم که به مسابقات رفتیم و خانوادهها اجازه بدهند دخترانشان به سمت وزنهبرداری بیایند و به کسانی هم که به وزنهبرداری علاقه دارند پیشنهاد میکنم حتما علاقه خود را دنبال کنند.
* در ادامه گفتگو با فرشاد باجلانی پدر الناز را میخوانید:
– چه زمانی متوجه شدید فیزیک بدنی الناز به وزنهبرداری میخورد؟
حدود پنج، شش سال پیش بود که میدیدم خیلی انرژی دارد و بچه چالاکی است؛ به او پیشنهاد دادم که ورزش کند حالا نه در وزنهبرداری هر رشتهای که خودش دوست دارد. الناز هم قبول کرد و به وزنهبرداری علاقه نشان داد. ابتدا متوجه شدم که دستانش برای این که میله را بگیرد کوچک است اما خودش خواست ادامه دهد و زمانی که آموزش تکنیک را شروع کردیم دیدم دستهای قوی دارد و خیلی زود تکنیکها را یاد گرفت و با علاقه پیش میرفت. تا این که خبر رسید ایران قرار است وزنهبرداری بانوان را فعال کند و ما هم جدیتر کار کردیم.
البته امکانات به آن صورت نداشتیم با میلهای که خودم درست کردم در خانه تمرین میکرد. فرش خانه را جمع میکردیم و تمرین میکردیم. برای این که سر و صدا ایجاد نشود استرس این را داشت که وزنه نیفتد و همین باعث شد وزنههایش نیفتد و تکنیکش خوب شود.
دوماه مانده بود به مسابقه رکورد گیری یکی از دوستانم به نام کیوان مظفری که سالن بدنسازی داشت یک گوشه از سالنش را به ما داد تا آنجا تمریناتمان را ادامه دهیم. در مسابقه رکورد گیری هم تکنیک خوبی به اجرا گذاشت و از همه بهتر وزنه زد و نظرها را جلب کرد.
– در شهر خودتان مربیگری میکنید؟
خیلی به مربیگری علاقهای ندارم. فقط دخترم را آموزش میدهم. اول با دختر بزرگم کار کردم چون به من الهام شده که روزی وزنهبرداری بانوان هم راهاندازی میشود البته از چیزی که در ذهن من بود زودتر فعالیت وزنهبرداری بانوان آغاز شد. دختر بزرگم قدرت و تکنیکش خیلی خوب بود علاقه هم داشت اما خب از تمرین فراری هم بود و نمیتوانستم به زور مجبورش کنم و او ادامه نداد. اما الناز گفت او میتواند در وزنهبرداری کار کند فقط دستهایش کوچک است اما همان دستهای کوچک خیلی قدرتمند هستند.
– مربی سختگیری هستند؟
بله سختگیری هم میکنم. برخی اوقات حتی دعوایمان هم میشود (باخنده). اما الان درکش نسبت به وزنهبرداری بیشتر شده و میداند سخت است.
– در زمان وزنه زدن الناز در مسابقات قهرمانی آسیا نگران نبودید؟
با وجود این که به او سفارشات لازم را کرده بودم اما استرش داشتم چون نه تنها برای تازه کارها حتی برای وزنهبرداران حرفهیی هم ممکن است وزنهها بیفتد. اما الناز خوب ظاهر شد و من راضی هستم. او توانست بالاتر از چهار کشور قرار گیرد و توجه تمام رسانهها را جلب کرده بود.
– الناز از این پس در شهر خود به چه امکاناتی احتیاج دارد تا جدیتر تمریناتش را دنبال کند؟
خدا را شکر سالن وزنهبرداری بزرگ و خوبی داریم اما چون هالتر بانوان متفاوت از مردان است باید با آن تمرین کند که نداریم. امیدوارم فدراسیون به استان ما یک هالتر بانوان بدهد و وقت تمرین در سالن را بدهند تا بتوانیم بهتر تمرین کنیم.
– نگاه الناز نسبت به وزنهبرداری بعد از حضور در مسابقات آسیایی فرقی کرده است؟
الناز سالها تمرین کرده اما بدون انگیزه حضور در مسابقه. اما الان که مسابقه بینالمللی رفته انگیزهاش خیلی برای تمرین کردن بیشتر شده است. علاقهاش بیشتر شده به طوری که خودش من را مجاب میکند باید زودتر سر تمرینات برویم.
– چه آیندهای را برای دخترتان تصور میکنید؟
الناز از لحاظ فیزیک چیزی کم ندارد اما فقط این کافی نیست بلکه باید تمرین زیادی داشته باشد و ریاضت بکشد. همچنین امکانات هم برایش فراهم باشد. این موارد وجود داشته باشد من به نتیجه گرفتن او امیدوارم و این که روی سکوهای جهانی و المپیک برود.
– برخی خانوادهها فکر میکنند وزنهبرداری ممکن است به خانمها آسیب برساند؛ واقعا چنین چیزی وجود دارد؟
هیچ رشتهای بدون آسیب نیست اما چون وزنهبرداری با وزنه سر و کار دارد فکر میکنند آسیب میزند در حالی که اگر اصولی کار شود مصدومیتها جزیی است. از طرفی در هر رشتهای اصولی کار نشود احتمال آسیب دیدگی خیلی زیاد است.
– نگاه اقوام و دوستان نسبت به حضور الناز در وزنهبرداری چگونه بود؟
ابتدا از فامیل درجه یک مخالف نشان دادند اما الان با الناز همراه شدهاند و او را تشویق میکنند و نگاهها خیلی خوب شده است.
– زمانی که الناز ورزش حرفهیی را شروع کرد مهمترین حرفی که به او زدهاید چه چیزی بوده است؟
همیشه به او گفتهام خودش را گم نکند حتی اگر روزی روی سکوی المپیک رفت مردمی باشد. خدا را شکر اخلاق خوبی هم دارد و همه از او راضی هستند.
– صحبت پایانی؟
اگر کسی حرفهای من را خواند میخواهم بگویم که اگر به وزنهبرداری علاقه دارد بدون ترس جلو بیاید. با وجود این که وزنهبرداری اسم خشنی دارد اما اگر آن را شروع کنند پشیمان نمیشوند. اگر اصولی جلو بروند موفق خواهند شد. الان استانهای دیگر هم فعالیت در وزنهبرداری بانوان را شروع کردهاند و امیدوارم تعداد دختران وزنهبرداران بیشتر شود. چون هر چه تعداد بیشترباشد، امکانات هم بیشتر میشود.
فیلم حرکت دوضرب الناز باجلانی در قهرمانی نوجوانان آسیا
۰۰:۰۰
انتهای پیام