سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
به گزارش کسب و کار نیوز، امروزه شهرها به‌عنوان مهمترین خاستگاه زیستی انسان‌ها، با پدیده‌های ترافیکی بسیاری مانند تراکم ترافیکی، رانندگی مخاطره‌آمیز، تصادف، آلودگی هوا، آلودگی صوتی و مواردی این‌چنین مواجه هستند که البته ناشی از پیامدهای ورود به دنیای مدرن و صنعتی به‌حساب می‌آیند. از بین این مخاطره‌ها، حوادث و آسیبهای ناشی از تصادفات جادهای، یکی از علل عمده مرگ‌ومیر و معلولیت در کشورهای درحال‌توسعه هستند. طبق آمارها، «حوادث رانندگی» در رده نهم علل مرگ‌ومیر در جهان قرار دارد و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۰ به رده سوم صعود کند.
مطالعات در کشور ما نیز نشان می‌دهد که در حال حاضر، سالانه بیش از ۲۵ هزار نفر در اثر تصادفات ناشی از وسایل نقلیه، کشته و بیش از صد هزار نفر در سال مجروح می‌شوند. از این گذشته، خسارت‌های مالی تصادفات جادهای در ایران به ۷ درصد تولید ناخالص داخلی می‌رسد. همچنین به گزارش موسسه تحقیقات ترافیک دانشگاه میشیگان، از بین ۱۰ کشوری که دارای بیشترین میزان مرگ در اثر تصادفات هستند، ایران بعد از نامیبیا و تایلند با ۳۸ مورد مرگ به ازای هر صد هزار نفر در جایگاه سوم قرار دارد.
با توجه به اهمیت این موضوع، محققینی از کشورمان، رابطه بلندمدت بین توسعه اقتصادی و سوانح جادهای در کشور موردبررسی قرار داده و سعی نموده‌اند دریابند که ارتباط بین این دو متغیر به چه صورت است.
درواقع، سؤال اصلی تحقیق مورد اشاره، این بوده است که آیا بین سوانح جادهای و توسعه اقتصادی کشور، در بلندمدت رابطه‌ای وجود دارد؟ به‌عبارت‌دیگر آیا در بلندمدت، با افزایش توسعه اقتصادی کشور، سوانح جادهای در کشور کاهش خواهد یافت یا خیر؟
محققان مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و مرکز آمار ایران که این پژوهش را انجام داده‌اند، برای مدل‌سازی تعیین رابطه بلندمدت بین توسعه اقتصادی و سوانح جادهای کشور از الگوی موسوم به «خود رگرسیون برداری» و نرم‌افزارهای «میکروفیت و ایویوز» استفاده کرده‌اند.
پریسا بازدار اردبیلی، محقق مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی تهران و همکارش در این پژوهش می‌گویند: «در مطالعه ما، سعی بر آن بود که عوامل تأثیرگذار بر تصادفات جادهای از دیدگاه اقتصادی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گیرد که جهت بررسی، ارتباط شاخص‌هایی نظیر درآمد سرانه، تصادفات جادهای، ضریب جینی، طول جاده‌های کشور و جمعیت مورداستفاده قرار گرفتند».
آن‌ها می‌افزایند: «نتایج به‌دست‌آمده از یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که بین درآمد سرانه و سوانح جادهای رابطه‌ای به شکل U وارون برقرار است که درواقع فرضیه کوزنتس را در این رابطه برای ایران تأیید می‌کند. این بدان معناست که در مراحل اولیه رشد اقتصادی، نرخ سوانح جادهای افزایش پیدا می‌کند و درنهایت به سبب پیشرفت‌های تکنیکی، افزایش میزان سرمایه‌گذاری در بخش‌های مرتبط و آموزش‌های مناسب، این نرخ در سطوح بالای درآمد سرانه کاهش پیدا می‌کند».
همچنین نتایج به‌دست‌آمده نشان‌دهنده آن است که بین ضریب جینی، طول جاده‌های کشور و جمعیت با میزان سوانح جادهای، رابطهی مثبت وجود دارد.
به اعتقاد بازدار اردبیلی و همکارش، «کاهش نرخ سوانح جادهای می‌تواند با توسعه اقتصادی بلندمدت و افزایش سطوح درآمد از طریق پیشرفت‌های تکنیکی، افزایش میزان سرمایه‌گذاری در بخش‌های مرتبط و آموزش‌های مناسب اتفاق بیفتد».
این یافته‌ها، درقالب مقاله‌ای علمی پژوهشی در مجله «ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌ها» متعلق به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منتشر شده‌اند.
انتهای پیام
