فریبا خطابخش- مدیر پایگاه ثبت جهانی میدان نقش جهان، در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: طرح بازسازی طبقه دوم میدان نقش جهان، سال ۱۳۷۶ توسط مرحوم شیرازی برای راه اندازی موزه جهان اسلام مطرح شد. در حال حاضر تمامی بخشهای طبقه دوم به جز ضلع شمالی بازسازی و طبقه زیرین آن نیز استحکام بخشی شده است، اما برای اکثر بخشهای طبقه دوم ورودی و خروجی مشخصی تعریف نشده است.
وی ادامه داد: از مسجد شیخ لطف الله تا مسجد امام ورودی و خروجی مورد نیاز ساخته شده است و بخش اول موزه در این قسمت کار خود را تا پایان سال آینده آغاز میکند. برای این موزه به طور کلی ۴۴ غرفه در نظر گرفته شده است، اما تا به حال برای تامین مبلمان و اشیا داخل موزه اقدامی صورت نگرفته است.
سوال اینجا است که در صورت قرارگیری اشیا، مبلمان و جمعیت داخل موزه، در این متراژ بالا، آیا سازه نقش جهان در سراسر میدان تحمل استقرار موزه و متعلقات آن را دارد. یا پس از گذشت اندک زمانی به میدان آسیب وارد میشود، و منجر به خروج آن از ثبت جهانی خواهد شد؟
محمود شکوهی- عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اصفهان، در خصوص راه اندازی موزه در طبقه دوم میدان نقش جهان معتقد است: در مورد اختصاص کاربری به میدان نقش جهان باید دقیق و واقع بینانه عمل شود. در غیر این صورت اصالت میدان از بین خواهد رفت. وی انجام مطالعات دقیق در تمامی ابعاد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را قبل از تصمیم گیری نهایی و تصویب طرح برای این پروژه را ضروری دانست.
شکوهی معتقد است استقرار کاربریها در میدان نقش جهان نباید سرتاسر میدان را در برگیرد، بلکه در قسمت های خاصی از میدان پتانسیل ورود کاربریهایی نظیر کافی شاپ و رستوران های سنتی و خدمات گردشگری ارائه شود که این موضوع باعث جذب گردشگر و رونق اقتصادی بیشتر میدان نقش جهان خواهد شد.
از سویی دیگر مدیر پایگاه ثبت جهانی نقش جهان با اشاره به اینکه پوسته باقی مانده از قبل بازسازی و احیا شده است، گفت: از ابتدا این طرح برای موزه در نظر گرفته شده بود، و غیر از موزه کاربری دیگری نمیتوانیم برای طبقه دوم میدان در نظر بگیریم زیرا تاسیسات ابتدایی و خدمات لازم برای سایر کاربری ها در آن وجود ندارد.
اما عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اصفهان تاکید دارد که اصفهان نیازمند موزه جهان اسلام است، اما طبقه دوم میدان نقش جهان مکان مناسبی برای این کار نیست. به دلیل اینکه میدان نقش جهان، نمودی از یک موزه پویای انسانی، فرهنگی و اقتصادی است. این موزه ارزش افزودهای برای میدان ندارد. با وجود اینکه این سازه از میدان قابل رویت نیست اما یک توده ساختمانی به پوسته باقی مانده از قبل اضافه شده است و این کار اصالت میدان را از بین خواهد برد.
انتهای پیام