سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
سفرهای نوروزی سال ۹۷ همانند سالهای گذشته در حالی به پایان رسید که عده‌ای در اثر تصادفات رانندگی جان خودشان را از دست دادند و عده زیادی هم دچار معلولیت شدند.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از مهر، سفرهای نوروزی سال ۹۷ همانند سالهای گذشته در حالی به پایان رسید که متأسفانه عده‌ای از هموطنان در اثر تصادفات رانندگی جان خودشان را از دست دادند و عده‌ی زیادی نیز دچار معلولیت و نقص عضو و از کارافتاده دائمی شدند و صد دریغ و افسوس که این جشن بزرگ ملی به کام بخشی از هم میهنان عزیز تلخ گردید و عیدشان به عزا تبدیل شد.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از مهر، سفرهای نوروزی سال ۹۷ همانند سالهای گذشته در حالی به پایان رسید که متأسفانه عده‌ای از هموطنان در اثر تصادفات رانندگی جان خودشان را از دست دادند و عده‌ی زیادی نیز دچار معلولیت و نقص عضو و از کارافتاده دائمی شدند و صد دریغ و افسوس که این جشن بزرگ ملی به کام بخشی از هم میهنان عزیز تلخ گردید و عیدشان به عزا تبدیل شد.
با وجود اینکه امار تصادفات و تلفات رانندگی نسبت به سالهای قبل کاهش پیدا کرده و میزان تلفات روزانه به حدود ۴۵ نفر کشته و ۱۰۰_۱۱۰ نفر معلول و از کار افتاده دائمی و ۶۰۰-۵۰۰ نفر مجروح تقلیل یافته است. که متأسفانه در رسانه‌ها به تعداد دقیق معلولین اشاره نمی‌شود در حالی که هزینه یک معلول به مراتب بیشتر از هزینه یک فوتی است باید اذعان کرد که این تعداد تلفات و این میزان خسارات همچنان امار قابل توجه و تکان دهنده است و قلب تک تک هموطنان را به درد می اورد. می‌توان گفت هر روز یک هواپیما مشابه هواپیمای سقوط کرده در مسیر تهران یاسوج در جاده‌های کشور سقوط می‌کند.
نکته قابل تأمل اینکه هشدارهای لازم از سوی پلیس راهور ناجا در طول سفرها به مسافران داده شد نه تنها از میزان تصادفات و تلفات رانندگی کاسته نشد بلکه طبق گزارشات پلیس این عدد نسبت به سال قبل ۸ در صد نیز افزایش پیدا کرد.
سوال اینجاست که چرا سازمانهای مربوطه همچنان از عملکرد ضعیف خودشان دفاع می‌کنند و همچنان اصرار دارند که عامل انسانی را به عنوان مقصر اصلی تصادفات معرفی کنند در حالی که بررسی‌های علمی و تحقیقات میدانی نشان می‌دهد با اینکه عامل انسانی ۷۰ تا ۹۰ درصد در تصادفات نقش دارد ولی بیش از ۹۰ درصد علل تلفات ناشی از تصادفات رانندگی مربوط به عوامل جاده‌ای و وسیله نقلیه می‌باشد که از ایمنی مناسب و استانداردهای لازم برخوردار نیستند
چرا که ما زمانی می‌توانیم عامل انسانی را علت اصلی وقوع تصادفات قلمداد کنیم که هم کیفیت و ایمنی خودروها و استاندارد جاده‌ها را افزایش داده باشیم و نظارت سفت و سختی را اعمال کنیم که متأسفانه سازمانهای ذی ربط با تمام اقداماتی که داشتند کوچک‌ترین گامی را در راستای اموزش فرهنگ صحیح ترافیک برنداشته اند.
به همین خاطر ما از فرهنگ و رفتار ترافیکی مناسب در جهان برخوردار نیستیم. و این سازمانها به جای اعتراف کاستی‌ها وضعف عملکرد خودشان عامل انسانی را مقصر اصلی معرفی می‌کنند. سازمانهای متبوع نیز به جای اعتراف و اذعان کاستی‌های موجود و پرداختن به اصل موضوع که همان عدم اموزش صحیح فرهنگ ترافیک است برای سرپوش گذاشتن به ضعف خود صرفاً عامل انسانی را دلیل اصلی معرفی می‌کنند و شاید هم برخی از مسئولان اموزش های غیر کارشناسی و از هم گسیخته در بعضی از رسانه‌ها و مدارس که تنها دادن هشدارها و تهدیدهایی علیه رانندگان متخلف و گاهاً خواهش و التماس از مردم را اموزش تلقی می‌نمایند و به ان بسنده می‌کنند.
ولی کارشناسان معتقدند که اموزشی تأثیرگذار است که مداوم، مستمر، کارشناسی شده برای تمام گروه‌های سنی از مهد کودک تا دانشگاه باشد و توسط متخصصین و از طرق مختلف صورت گیرد.
برای مثال: اکثر ما ایرانیان بعلت عدم اموزش وقتی پشت فرمان دچار خستگی و خواب الودگی می شویم.
برای مقابله با خواب برخی از اقدامات زیر را انجام می‌دهیم و رانندگی خود را خواب الوده ادامه می‌دهیم. برای مثال شیشه کابین خودرو را پایین کشیده و یا صدای ضبط را بیشتر می‌کنیم ویا تنقلات مثل تخمه و یا چایی می‌خوریم و یا برخی سیگار روشن می‌کنند و رانندگی را ادامه می‌دهیم.
در صورتی که اگر آموزش دیده بودیم که همه انسان‌ها در برابر خواب تسلیم هستند وهیچ کس نمی‌تواند با خواب مقابله کند و تحقیقات نشان داده است که این اقدامات کوچک‌ترین تأثیری در کنترل خواب ندارد به ندرت رانندگی خود با حالت خستگی و خواب الودگی ادامه می‌دادیم.
یا افسردگی و اختلالات خواب در جامعه ما خیلی شابع است واکثر انها تشخیص داده نشده در جامعه باقی می‌مانند و یکی از شایع‌ترین علل تصادفات ناشی از خواب الودگی هستند که آموزش و برخی اقدامات دیگر می‌تواند نقش مؤثری در این زمینه داشته باشد. در نتیجه افرادی که در اثر تصادفات رانندگی فوت یا معلول و از کار افتاده و یا مجروح می‌شوند انسان‌های بی گناهی هستند که همه مردم به خصوص مسئولین مقصر هستیم. اینها دشمن نیستند وهمه اینها هموطنانمان هستند. و هیچ فرقی با هموطنانی که متأسفانه در اثر سانحه هواپیمای تهران یاسوج جان عزیز خودشان را از دست دادند ندارند. ولی ایا واکنش مسئولان نیز یکسان است. در آن وزیر استیضاح می‌شود ولی در تصادفات جاده‌ای هیچ مسئولی پاسخگوی مردم نیست.
بارها توسط کارشناسان این حوزه اعلام شده که برای حل این معضل سه راهکار متصور است که باید همزمان اقدام شود.
ا- مهندسی ترافیک: مانند استاندارد کردن جاده‌ها و معابر وارتقای ایمنی وسایل نقلیه و….
۲- اموزش
۳- نظارت دقیق و اعمال قانون
در بین اینها شاید آموزش کم هزینه ترین راهکاری بوده که از دهه‌های قبل می‌توانستیم در کشور انجام دهیم. حتی دولتهای گذشته ان را نیز انجام نداده‌اند و هیچ وقت پاسخگوی مردم نبوده‌اند و در قبال انبوهی از کشتار و معلولیت هموطنان در طول دهه‌های گذشته حتی یک بار هم از مردم عذرخواهی نکردند. مسئولین سازمانها با سانسور کردن امار تلفات و با حرف‌های غیر کارشناسی در حال توجیح میزان تصادفات و تلفات هستند. چون اقدامات بنیادین و اساسی در این حوزه صورت نگرفته است. ایا در این مدت جاده‌ها استاندار و یا خودروها ایمن شده‌اند و یا اموزش و فرهنگ سازی صورت گرفته است و یا نطارت ها و اعمال قانون بیشتر شده است. پس در هیچ زمینه‌ای اقدام اساسی صورت نپذیرفته است. ولی برخی اقدامات مثل افزایش نصب دوربین در جاده‌ها و افزایش جرایم تخلفات رانندگی انجام شده که در حد انتظار اثر بازدارندگی نداشته است و این اقدامات متناسب با عمق فاجعه نبوده است.
ما منکر زحمات و فعالیت سازمانهای مربوطه نیستیم برخی از سازمانها حتی بیش از حد وظایف خود زحمت می کشند ولی اگر سیاست‌های کلی در این حوزه غلط باشد و دولت طرح جامع و ملی در این زمینه نداشته باشد و حل معضل ترافیک وتصادفات رانندگی جزئ اولویت کاری دولتمردان قرار نگیرد و متولی کاهش تصادفات و تلفات رانندگی مشخص نباشد و اقدامات علمی و کارشناسی شده صورت نگیرد و سیاست سازمانها همسو و هماهنگ نباشد و مشارکت مردم را افزایش ندهیم و در برخی زمینه‌ها مدیریت واحد نداشته باشیم و این معضل را یک چالش ملی معرفی نکنیم و برای ان راهکار ملی تهیه نکنیم نتیجه فعالیت‌ها بی تأثیر بوده وموجب هدر رفت سرمایه‌های ملی و بیت المال خواهد شد.
که نهایتاً بعد از دهه‌ها کشتار و معلولیت وفرصت سوزی و هدر دادن بیت المال سازمانهای فوق ناتوانی خود را در کنترل تصادفات اعلام می‌کنند.
ایا وقت ان نرسیده بعد از دهه‌ها سیاست‌های غلط وبی برنامگی و برخی اقدامات غیر کارشناسی و غیر هماهنگ که باعث تحمیل خسارت‌های سنگین و غیر قابل جبران بر کشور شده و فرصت‌های طلایی را از ما گرفته است تمام مسئولین سه قوا وسازمان های مختلف و ارگان‌ها و نهادها با مشارکت مردم با اتخاذ سیاست‌های درست و کارامد و با اتحاد و همدلی وبا عزم ملی برای حل تمام مشکلات کشورمان از جمله معضلات ترافیکی و تصادفات رانندگی به پا خیزیم.
*پژوهشگر حوزه حمل و نقل، ترافیک وتصادفات رانندگی
