سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایسنا ، شامگاه ۲۶ فروردین ماه در مراسمی که در حوزه هنری برگزار شد، چهره سال هنر انقلاب از میان چند نامزد برگزیده و معرفی شد.
این عنوان در حالی به حمید حسام رسید که او و محمدحسین مهدویان (از حوزه ادبیات و سینما ) هر دو برای دومین بار متوالی کاندیدا شده بودند.
اما فارغ از اینکه چه کسی هنرمند انقلابی سال ۹۶ نام گرفته، نکته مهم تبعیض یا در حالت خوش بینانه کم توجهی به هنر تئاتر است و مروری بر نامزدهای این رویداد نشان می‌دهد که تئاتر چه جایگاهی در نگاه دست اندرکاران چهره هنر انقلاب و نیز رأی دهندگانش دارد.
این بی توجهی به تئاتر سال قبل هم از سوی مدیر عامل وقت انجمن هنرهای نمایشی کشور که اخیرا از سمت خود استعفا کرده است، با واکنش روبه‌رو شد و ارمغان بهداروند در یادداشتی با اشاره به ۱۳ نامزد جایزه‌ی هنر انقلاب نوشته بود: «منت خدای را عزوجل اما نمی‌دانم غیاب حتی یک نماینده از تئاتر را معلول کدام رویه بدانم! به … (فرد برگزیده) دوستانه و از سر ذوق تبریک می‌گویم و بی‌هیچ توضیح واضحاتی سکوت می‌کنم. برادران! بیشتر با تئاتر رفاقت کنید.»
او امسال هم نسبت به نادیده گرفتن تئاتر آن هم با توجه به میزان رشد اجراها و مخاطبانش انتقاد کرده و در متنی که در اختیار ایسنا قرار داده، نوشته است:
«جای خالی تئاتر در چهارمین جایزه هنر انقلاب
{داخلی
زمان: یک شنبه ساعت ۱۸
مکان: ردیف دوم سالن سوره حوزه هنری}
آقا مرتضی! سلام. همین اول بگویم این گلایه نامه اگر قرار بوده شنیده شود، ۳۶۵ روز پیش هم زمزمه شده بود و گوشی برای شنیدنش نبود. پس ناگزیر از ردیف دوم سالن سوره و چشم در چشم عکسی از تو که در عمق صحنه کادر شده است، می نویسم تا شاید ناله ای به نوایی برسد. این روزها، تئاتر در جان بخشیدن به حماسه های انسانی و از خودگذشتگی ها و میهن دوستی، بیشتر از همیشه، سنگ تمام گذاشته است و پیراهن ایثار، بیشتر از گذشته، بر تن تئاتر جلوه آفرین بوده است. پیراهن انقلاب، پیراهن جنگ، پیراهن اعتراض، پیراهن فلسطین، پیراهن لبنان، پیراهن افغانستان، پیراهن قدس، پیراهن زلزله، پیراهن مدافعان حرم و هزار پیراهن مقدس دیگر که بر تن کرده است و از تن در نیاورده است که معتقد بوده است آن اعتقاد به پایان نرسیده است و به پایان نمی رسد.
این امید با ما بود که «مومنانه» به این سرسپردگی، دل بسپاریم و رسانه ی رسای هنری باشیم که با مردم و برای مردم بوده است. «ترن»، «هفت عصر هفتم پاییز»، «هفت روز از تیر شصت» می توانستند بهانه ای باشند که تئاتر، در جمع منتخبان چهارمین جایزه هنر انقلاب نماینده ای داشته باشد اما اگر خیلی خوشبینانه بخواهم واژه ای انتخاب کنم، «بد گمانی» به تئاتر، رنجش دوباره ای آفرید و تلخ کامی دیگری باقی گذاشت.
آقا مرتضی! از قول تئاتر بنویس که مقصد و مقصود تئاتر، مردم است. مردمی که انقلاب را، مردمی که جنگ را، مردمی که… و البته جایزه ی خود را در پایان هر نمایش از مقصود خویش گرفته است و اوج گرفته است. بگذریم!
به «حمید حسام» که به قول «مرتضی سرهنگی» می خواسته است حقیقت ها را نشان بدهد و نشان داده است، تبریک می گویم و قول می دهم که «وقتی مهتاب گم شد» خود را به غنیمت تئاتر، بر صحنه ببیند و مشتاقانه به تماشای «علی خوش لفظ» بنشیند…»
به گزارش ایسنا، این نوع نادیده گرفتن تئاتر پیش از این توسط شهرام کرمی هم که اخیرا به عنوان مدیرکل هنرهای نمایشی منصوب شده، با انتقاد روبه‌رو شده بود و او در زمان معرفی چهره سال ۹۳ نوشته بود: « آنچه در معرفی کاندیداها و چهره برگزیده هنر انقلاب اسلامی جالب توجه است بی‌توجهی به هنرمندان شایسته تئاتر است. در اینجا جای این سوال وجود دارد که از دید کسانی که این رویداد را برگزار کرده‌اند آیا تئاتر هنر کم ارزشی است یا اینکه در ارزیابی خود هنرمند قابلی را که در راستای ارزش‌های انقلاب اسلامی فعالیت کرده باشد، ندیده‌اند؟»
حال با تمام این تاکیدات و مرور نمایش هایی که فقط همین یک سال گذشته با رویکرد انقلابی اجرا شده و نادیده گرفته شدند شاید این نکته را باید باور کرد که در نگاه دست اندرکاران این رویداد، تئاتر جایگاهی ندارد و در این میان این توقع از مدیرکل هنرهای نمایشی و بویژه معاون هنری وزارت ارشاد( مجتبی حسینی) که از زمان حضورش در معاونت هنری در بزنگاه‌هایی که این هنر مورد هجمه و فشار قرار گرفته بیشتر سکوت پیشه کرده است، انتظار می‌رود واکنشی صریح و تاثیرگذار داشته باشند تا در پنجمین دوره معرفی چهره هنر انقلاب سهم و قدر هنرمندان تئاتر نادیده گرفته نشود.
