سرمقاله
رشد اقتصادی موضوعی بسیار مهم است که در رابطه با اشتغالزایی و کاهش نرخ بیکاری تاثیر بسیاری دارد. برای داشتن رشد اقتصادی نیاز به شرایطی داریم که افزایش تقاضای کل و ظرفیت تولید در کشور نمونهای از آنهاست. در صورت داشتن این دو فاکتور میتوانیم به رشد اقتصادی مورد نظر و مناسب اشتغالزایی برسیم و در نتیجه در کنار رشد اقتصادی مناسب به ایجاد شغل دست پیدا کنیم. سالانه به جمعیت فارغالتحصیل دانشگاهی در کشور افزوده میشود و امروز ۱۲ میلیون نفر با تحصیلات دانشگاهی در جامعه داریم که برای تعداد زیادی از آنها شغلی وجود ندارد و به معنای بهتر باید اشاره کرد که انعکاس این تعداد فارغالتحصیل در نیروی کار دیده نشده است. با توجه این آمارها میتوان نتیجه گرفت که متناسب با نیروی فارغالتحصیل و آماده به کار، اشتغال ایجاد نشده است و به دنبال این موضوع در کاهش نرخ بیکاری نیز بهبودی نداشتهایم برای بهبود و کاهش نرخ بیکاری باید همگام با راهکارهای جهانی که نتیجهبخش بوده است، قدم برداریم و به فکر تغییر ساختار اقتصادی باشیم. این بدان معناست که تغییر ساختار اقتصادی ایران یکی از واجبات است و باید به سمت استفاده از فناوریهای نوین حرکت کند. ضرورت دارد در تولید از فناوریهای نوین استفاده کنیم، چراکه امروزه فناوریهای نوین حرف اول را در اقتصاد میزنند. اگر اقتصاد ایران تغییر ساختار ندهد و به سراغ استفاده از فناوریهای نوین در تولید نرود، در بهترین حالت میتواند نیروی کار را در بخشهای ساختمان یا مشاغلی که به افرادی با تحصیلات اندک نیاز دارد، جذب بازار کند. از طرف دیگر در کنار تمام این موضوعات باید متذکر شد که دانشگاهها و مراکز آموزش عالی نیز توجهی به خروجیهای خود ندارند، چراکه نتوانستهاند خروجی خود را با تقاضای موجود در بازار کار هماهنگ کنند و سالانه شاهد فارغالتحصیلی بسیاری از دانشآموختگان هستیم که موقعیت شغلی برایشان وجود ندارد.