سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از مهر، مسعود دانشمند درباره ایجاد مجدد ۲ وزارت راه و ترابری و مسکن و شهرسازی گفت: تصمیم دولت برای تفکیک مجدد وزارتخانه های ادغام شده فی نفسه کار درستی است. چراکه ادغام وزارت خانه ها بر اساس مصوبه مجلس بود که دولت دهم را مکلف کرد تعداد وزارتخانه ها را به عدد ۱۷ برساند.
دانشمند ادامه داد: در حوزه راه و شهرسازی سه مقوله جدا از یکدیگر از جمله راه، حمل و نقل و دیگری شهر سازی در یک وزارت خانه ادغام شده که در مقوله شهرسازی تمام مسایل شهری همچون مسکن و امکانات شهرنشینی در آن وزارتخانه متمرکز است، موضوع مسکن نیز خود بحث پیچیده ای است که مسائل متعددی باید در آن مد نظر قرار گیرد.
وی مبحث راه را از حمل و نقل جدا دانست و تصریح کرد: احداث راه برای این است که بتوان شهرها را به یکدیگر متصل کرد تا نیاز جابه جایی افراد و کالا برطرف شود. بنابراین راه ها بطور طبیعی مابین شهرها و برای مقاصد نقل و انتقال کالا و انسان قرار می گیرد، بحث راه سازی با مسکن یک نسبت و تجانس قابل قبولی دارند چرا که هر دو از لحاظ مهندسی عمران و ساخت و ساز و نگهداری و… می تواند به هم مرتبط باشد اما بحث حمل و نقل بحث دیگری است و جدا از مقوله راه است در ابتدای پهلوی اول وزارتخانه ای به اسم طرق و شوارع تاسیس شد که این وزارتخانه در دوران پهلوی دوم به وزارت راه تغییر نام داد تا این مقطع بحث ترابری و حمل و نقل اصولا دیده نمی شد اما در ده سال آخر دوره پهلوی دوم بحث ترابری به صورت جدی مورد توجه قرار گرفت و با مصوبه مجلس وقت وزارت راه به وزارت راه و ترابری تغییر نام داد.
رئیس فدراسیون حمل و نقل با اشاره به لزوم ایجاد یک سازمان مستقل برای حمل و نقل تصریح کرد: برای اینکه بتوان بحث حمل و نقل را اداره کرد نیاز به یک سازمان مستقل است که بتواند مبحث حمل و نقل را مورد توجه قرار دهد و حضور ایران را در مجامع بین‌المللی و آن چه را که به عنوان زیرساخت و نیازهای حمل‌ونقلی در داخل کشور مورد نیاز است را با کنوانسیون‌های بین‌المللی هماهنگ و همچنین این سازمان باید هماهنگی هایی را با شهرداری‌ها، سازمان‌های راهداری، وزارت کشور و ارگان‌های نظامی و انتظامی ایجاد کند. بنابراین مقوله حمل‌ونقل از لحاظ بین‌المللی و داخلی جدا از راه و شهرسازی است.
وی تشکیل یک وزارتخانه حمل‌ونقل را ضروری دانست و افزود: جدا شدن راه از وزارت خانه راه و شهرسازی و الحاق مجدد آن به حمل‌ونقل همان مسیری بوده که در گذشته وجود داشته و مسیر فعلی مورد توجه نبوده و یا کارآمدی شرایط امروز را نداشته است. بنابراین پیشنهاد می شود که وزارت راه و شهرسازی به عنوان یک وزارتخانه باقی بماند اما بخش حمل‌ونقل کاملاً در یک وزارتخانه نو و چابک ساماندهی شود.
دانشمند با اشاره به ادغام وزارتخانه و معایب آن در اواخر دولت دهم یادآور شد: با ادغام وزارت راه و ترابری و وزارت مسکن و شهرسازی در یکدیگر عملاً حمل‌ونقل کشور نادیده گرفته شد و شهرسازی بیشتر قوت گرفت، در این شرایط شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور به وجود آمد و عملاً بخش ترابری و حمل‌ونقل کشور در سایه قرار گرفت چرا که متولی مستقیمی نیز نداشت. به عنوان مثال سازمان بنادر بخش عمدۀ آن نگهداری بندر و تردد در آبراهه بندری بود و بخش حمل‌ونقل دریایی عملاً در زاویه کوچکی از کار سازمان بنادر قرار گرفت.
رئیس هیئت مدیره کانون سراسری انجمن های حمل و نقل بین المللی ادامه داد: همچنین در شرکت راه‌آهن توجه به مباحث مربوط به ریل‌گذاری و خرید لوکوموتیو سبب شد تا عملا بخش ترابری راه‌آهن به حاشیه برود. این وضعیت برای حمل و نقل هوایی و جاده ای نیز چنین رخ داد و بدین ترتیب ایران نتوانست وارد ترابری دنیا شود و سهمی از آن داشته باشد.
دانشمند ادامه داد: در حوزه راه و شهرسازی سه مقوله جدا از یکدیگر از جمله راه، حمل و نقل و دیگری شهر سازی در یک وزارت خانه ادغام شده که در مقوله شهرسازی تمام مسایل شهری همچون مسکن و امکانات شهرنشینی در آن وزارتخانه متمرکز است، موضوع مسکن نیز خود بحث پیچیده ای است که مسائل متعددی باید در آن مد نظر قرار گیرد.
وی مبحث راه را از حمل و نقل جدا دانست و تصریح کرد: احداث راه برای این است که بتوان شهرها را به یکدیگر متصل کرد تا نیاز جابه جایی افراد و کالا برطرف شود. بنابراین راه ها بطور طبیعی مابین شهرها و برای مقاصد نقل و انتقال کالا و انسان قرار می گیرد، بحث راه سازی با مسکن یک نسبت و تجانس قابل قبولی دارند چرا که هر دو از لحاظ مهندسی عمران و ساخت و ساز و نگهداری و… می تواند به هم مرتبط باشد اما بحث حمل و نقل بحث دیگری است و جدا از مقوله راه است در ابتدای پهلوی اول وزارتخانه ای به اسم طرق و شوارع تاسیس شد که این وزارتخانه در دوران پهلوی دوم به وزارت راه تغییر نام داد تا این مقطع بحث ترابری و حمل و نقل اصولا دیده نمی شد اما در ده سال آخر دوره پهلوی دوم بحث ترابری به صورت جدی مورد توجه قرار گرفت و با مصوبه مجلس وقت وزارت راه به وزارت راه و ترابری تغییر نام داد.
رئیس فدراسیون حمل و نقل با اشاره به لزوم ایجاد یک سازمان مستقل برای حمل و نقل تصریح کرد: برای اینکه بتوان بحث حمل و نقل را اداره کرد نیاز به یک سازمان مستقل است که بتواند مبحث حمل و نقل را مورد توجه قرار دهد و حضور ایران را در مجامع بین‌المللی و آن چه را که به عنوان زیرساخت و نیازهای حمل‌ونقلی در داخل کشور مورد نیاز است را با کنوانسیون‌های بین‌المللی هماهنگ و همچنین این سازمان باید هماهنگی هایی را با شهرداری‌ها، سازمان‌های راهداری، وزارت کشور و ارگان‌های نظامی و انتظامی ایجاد کند. بنابراین مقوله حمل‌ونقل از لحاظ بین‌المللی و داخلی جدا از راه و شهرسازی است.
وی تشکیل یک وزارتخانه حمل‌ونقل را ضروری دانست و افزود: جدا شدن راه از وزارت خانه راه و شهرسازی و الحاق مجدد آن به حمل‌ونقل همان مسیری بوده که در گذشته وجود داشته و مسیر فعلی مورد توجه نبوده و یا کارآمدی شرایط امروز را نداشته است. بنابراین پیشنهاد می شود که وزارت راه و شهرسازی به عنوان یک وزارتخانه باقی بماند اما بخش حمل‌ونقل کاملاً در یک وزارتخانه نو و چابک ساماندهی شود.
دانشمند با اشاره به ادغام وزارتخانه و معایب آن در اواخر دولت دهم یادآور شد: با ادغام وزارت راه و ترابری و وزارت مسکن و شهرسازی در یکدیگر عملاً حمل‌ونقل کشور نادیده گرفته شد و شهرسازی بیشتر قوت گرفت، در این شرایط شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور به وجود آمد و عملاً بخش ترابری و حمل‌ونقل کشور در سایه قرار گرفت چرا که متولی مستقیمی نیز نداشت. به عنوان مثال سازمان بنادر بخش عمدۀ آن نگهداری بندر و تردد در آبراهه بندری بود و بخش حمل‌ونقل دریایی عملاً در زاویه کوچکی از کار سازمان بنادر قرار گرفت.
رئیس هیئت مدیره کانون سراسری انجمن های حمل و نقل بین المللی ادامه داد: همچنین در شرکت راه‌آهن توجه به مباحث مربوط به ریل‌گذاری و خرید لوکوموتیو سبب شد تا عملا بخش ترابری راه‌آهن به حاشیه برود. این وضعیت برای حمل و نقل هوایی و جاده ای نیز چنین رخ داد و بدین ترتیب ایران نتوانست وارد ترابری دنیا شود و سهمی از آن داشته باشد.
