حفظ تعادل در بازار نفت همگام با جزر و مد قیمت ها

موجی با دامنه کوتاه که علت به وجود آمدنش در محل وجود ندارد و برای یافتن منشا آن باید افقی دورتر را جستجو کرد.  به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از شانا، پنجشنبه گذشته یعنی ۴ خردادماه، یکصد و هفتاد و دومین نشست سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در وین برگزار شد نشستی که نتیجه آن، روشن تر از نشست‌های قبلی بود و ۱۳ عضو این سازمان در تفاهم کامل رای به تمدید توافق ماه نوامبر این کشور یعنی کاهش یک میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه ای تولید نفت برای ۹ ما آینده یعنی تا مارس ۲۰۱۸ دادند.
قیمت نفت بعد از نشست ۱۷۲ اوپک بلافاصله روند کاهشی در پیش گرفت، کاهشی که تعجب کارشناسان را در پی داشت. عوامل کاهش قیمت نفت پس از نشست ۱۷۲ را  اما نباید صرفا در این نشست جستجو کرد. اگرچه پیش بینی از تمدید توافق نیز یکی از دلایل کاهش قیمت نفت بوده است، اما تنها یکی از دلایل آن.
علاوه بر این بر اساس مطالعات انجام شده زمانی که اوپک سقف قبلی را تمدید می کند برای مدتی قیمت‌ها به آرامی کاهش می یابد که به پشتوانه این مطالعات، بورس‌ بازان خالص وضع خرید خود را کاهش دادند.
همچنین نباید از کنار عواملی مانند وجود مازاد عرضه، حجم بالای ذخیره سازی‎ها، ادامه رشد تولید در آمریکا، عدم پایبندی کامل غیر اوپکی ها به خصوص قزاقستان، مکزیک و یا حتی روسیه، احتمال افزایش در تولید نیجریه و لیبی، مازاد عرضه به بازار آمریکا از سوی عراق و عربستان و .. که باعث تضعیف قیمت می شوند، نیز گذشت.
آزادسازی ذخایر استراتژیک آمریکا که از سوی ترامپ مطرح شد را نیز می توان یکی دیگر از دلایل تضعیف قیمت نفت پس از نشست اوپک عنوان کرد. آزادسازی حدود ۳۴۵ میلیون بشکه ذخایر استراتژیک آمریکا قرار است درصورت تصویب کنگره از اکتبر ۲۰۱۸ به مدت ۱۰ سال اجرایی شود؛ یعنی روزانه ۹۵ هزار بشکه در روز از اکتبر ۲۰۱۸ تا سال ۲۰۲۸. هم اکنون ذخایر استراتژیک آمریکا حدود ۶۹۰ میلیون بشکه است.
بنابراین این تحلیل که آزادسازی ذخایر استراتژیک آمریکا مهمترین دلیل کاهش قیمت نفت است نمی تواند تحلیل درستی باشد و همانگونه که توضیح داده شد عوامل متعددی سبب کاهش قیمت نفت شده است.
شانا در گزارشی که در روز نشست اوپک با عنوان «تمدید توافق اوپک؛ ۶ ماهه یا ۹ ماهه» منتشر کرد ضمن بررسی دلایل کاهش قیمت نفت پیش از نشست اوپک آورده بود که قیمت نفت در تابستان امسال می تواند به بالای ۵۵ دلار برود اگر، عرضه به بازار آمریکا کاهش یابد، عرضه متناسب با فاصله قیمتی باشد و همچنین اعضای اوپک و غیراوپک به تعهد خود مبنی بر کاهش حدود یک میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه ای نفت پایبند باشند.
همچنین در آن گزارش از نفت شیل بعنوان رقیب میان مدت اوپک و یک واقعیت نام برده شده و این که با افزایش قیمت نفت پس از توافق ۳۰ نوامبر اوپک، بار دیگر برداشت نفت خام از ذخایر شیل اویل روند افزایشی به خود گرفت و تعداد دکل‌های حفاری فعال آمریکا که از یک سال پیش کم شده بود در ۶ ماهه گذشته بیش از ۷۰۰ دستگاه آنها به بازار برگشته است و احتمال می‎رود در سال‌جاری میلادی تولید شیل افزایش یابد و بخشی از تولید از دست رفته خود را پس گیرند.
به نظر می رسد تصمیم اوپک در نشست اخیر بهترین تصمیمی بود که اعضا می توانستند با توجه به شرایط بازار و خطر شیل بگیرند، بدون شک قیمت نفت با این تصمیم اوپک در محدوده ۵۰ تا ۵۵ دلار در هر بشکه حفظ خواهد شد و هر چه به پایان سال نزدیک شویم به دلیل افزایش تقاضا برای نفت، قیمت‌ها تقویت بیشتری خواهد شد. اما اگر اوپک در نشست اخیر برای افزایش قیمت نفت بار دیگر اقدام به کاهش تولید می کرد، اگرچه سبب می شد قیمت‌ها به محدوده ۵۵ تا ۶۰ دلار در بشکه برسد اما رشد شیل را تشدید می کرد و به تدریج اثر تصمیم اوپک را نیز خنثی می کرد.