شایلی قرایی
به گزارش کسب و کار نیوز، به همین دلیل در تمام دنیا تلاش میشود تا این ماده غذایی ارزشمند به بهترین نحو و کیفیت پخته شده و به دست مردم برسد. در کشور ما نیز مردم برای نان اهمیت بسیاری قائلند و علاوه بر ارزش معنوی که برای آن قائل هستند، نان را در تمام وعدههای غذایی خود فراموش نمیکنند. این در حالیست که چندی است بر سر کیفیت نان و قیمت آن بحث و گفتگو وجود دارد و برخی از مسئولان و دستاندرکاران معتقدند که عدم افزایش قیمت نان در سالهای اخیر موجب شده تا کیفیت نان کاهش یافته یا نانوایان را مجبور به کوچک کردن چانههای نان کند. به عقیده مسئولان در تمامی کشورهای پیشرفته، قیمت نان با توجه به نوسانات مواد اولیه تعیین میشود و نانوایان در یک فضای رقابتی سالم به تولید خود ادامه میدهند، اما در ایران به سبب جبران هزینهها، نانوایان به سمت کاهش کیفیت میروند.
همچنین کارشناسان این حوزه بر این عقیدهاند که افزایش تورم و دیگر هزینهها از جمله دستمزد کارگران، بیمه، مالیات و… سبب شده تا درآمد نانواییها به صفر برسد و آنان نیز برای آنکه دخل و خرج نانوایی متعادل شود، چانههای نان را کوچک کرده و در برخی اوقات نیز اقدام به فروش اجباری نان کنجدی میکنند. به هر صورت اگرچه دولت تلاش دارد با رعایت همه جوانب به سمت واقعی شدن قیمتهای آرد و نان حرکت کند تا کیفیت نان افزایش یابد و تولیدکنندگان نیز به تولید خود ادامه دهند، اما نباید این رویه که تولیدکنندگان برای افزایش قیمت نان در پیش گرفتهاند، نهادینه شود و هر زمان که خود تشخیص دادند کیفیت و وزن نان را کاهش داده تا قیمتها به سطح مورد نظر آنان افزایش یابد. حال با تمام این تفاسیر باید گفته شود که افزایش کیفیت نان به دلیل اینکه قوت غالب مردم است، ضرورت دارد و افزایش قیمت اگر در راستای افزایش کیفیت نان رقم بخورد، شاید مشکلات کمتری را در پیشرو داشته باشد.
یکسانسازی نرخ گندم امری ضروری است
محمدجواد کرمی، رئیس اتحادیه نانهای حجیم و نیمهحجیم صنعتی
اگرچه قیمت گندم به عنوان ماده اولیه نان تغییری نداشته، اما سایر مولفهها نظیر دستمزد کارگر، اجارهبها، آب، برق، گاز و… افزایش یافته؛ ازاینرو لازم است که دولت نرخ نان را افزایش دهد.
یکسانسازی نرخ آرد و گندم امری ضروری است و از طرف دیگر، یکسانسازی نرخ آرد و گندم موجب میشود که نانوایی صنعتی و سنتی در فضای رقابت سالم قرار بگیرند که با این وجود قیمتها خود تعیین میشود. دولت در جهت حمایت از مصرفکنندگان میتواند یارانه نان را افزایش دهد تا مردم در انتخاب کیفیت و قیمت نان آزادانه تصمیم بگیرند. همچنین باید اشاره شود که افزایش قیمت نان ضرورت دارد. با وجود آنکه قیمت نان از سال ۹۳ تاکنون افزایش نیافته؛ از اینرو لازم است که سازمان حمایت آنالیز قیمت را بررسی و قیمتهای جدید را تعیین کند. از مسئولان تقاضا داریم تا با ایجاد فضای رقابتی تولیدکنندگان را به امر افزایش کیفیت ترغیب کنند.
در توضیح بیشتر باید گفته شود که با وجود افزایش هزینههای دستمزد کارگر و … نرخ نان به سبب حساسیتها افزایش یافته که ادامه این روند کاهش کیفیت نان و وزن چانه را به همراه خواهد داشت. در حال حاضر ۹۱ درصد نانواییهای کشور یارانهپز هستند. با وجود آزادپز بودن درصد کمی از نانواییها این چرخه با اشکالاتی مواجه است، از اینرو دولت در جهت افزایش کیفیت نان و رقابت میان نانوایان باید بهطور مستقیم یارانه نان را به حساب خانوارها واریز کند.
نانواییهای یارانهبگیر در تامین آرد مصرفی اختیاری ندارند و واحدهای نانواییهای یارانهپز برای تامین آرد مصرفی خود با محدودیتهایی مواجه هستند، بهطوری که امکان خرید آرد از هر کارخانهای برای آنها وجود ندارد. با وجود آنکه دولت هر کیلو گندم را با نرخ هزار و ۳۵۰ تومان از کشاورزان خریداری میکند، اما با نرخ ۹۰۰ تومان در اختیار آزادپزها و ۶۶۵ تومان در اختیار نانواییهای یارانهبگیر میگذارد که با این وجود قیمت گندم، آرد و نان در سال ۹۶ثابت است.
در سال ۸۸ با یکسانسازی نرخ آرد و گندم شاهد اتفاق خوشایند کاهش ضایعات بودیم که مجددا از سال ۹۰ به بعد به سبب کاهش کیفیتها دورریز نان افزایش یافت که انتظار میرود در سال جاری این نسخه شفابخش مجددا از سوی دولت اجرا شود. بنابراین با توجه به افزایش هزینههای تولید و ثبات نرخ نان از سال ۹۳ تاکنون طبیعی است که با یکسانسازی نرخ آرد و گندم نرخ نان افزایش یابد.
افزایش نیافتن قیمت نان چانهها را کوچکتر میکند
قاسم زراعتکار، رئیس اتحادیه نانوایان تهران
هزینه نانوایی با توجه به تورم سالانه، حدود 14 درصد افزایش یافته است، اما قیمت نان در دو سال گذشته هیچ تغییری نداشته است. بنابراین افزایش نیافتن قیمت نان متناسب با تورم منجر به کوچک شدن چانهها و خارج شدن آن از حد استاندارد میشود. به عبارت دیگر، افزایش نیافتن قیمت نان چانهها را کوچکتر میکند و درآمد حاصل از ریختن کنجد روی نان و گران کردن قیمت، بخشی از هزینه نانوایان را جبران میکند. درباره توجیه قیمت اضافهای که نانوایان بابت ریختن کنجد روی نان سنگک و بربری میگیرند باید اشاره شود که بهصورت خالص در ماه برای یک واحد نانوایی لواش، ۷ میلیون تومان باقی میماند که از این درآمد باید مزد کارگر و همچنین هزینههای جانبی مثل آب، برق و گاز را تامین کند که واقعا رقم ناچیزی میشود، اما نانواییهای سنگک و بربری بخشی از هزینه خود را میتوانند با اضافه کردن کنجد روی نان جبران کنند. از سوی دیگر، ۸۰ درصد آرد توزیع شده از سوی دولت یارانهای است که برای نانواییهای سنتی است و ۲۰ درصد آن آزاد که به نانهای فانتزی و آزادپزها تعلق دارد که این مساله نشاندهنده این است که دولت همچنان بر نانواییها و نان کشور نظارت دارد. در حالی که اگر مساله نان در کشور یکسانسازی شود و نانوا اختیار انتخاب آرد اولیه خود را داشته باشد، میتوان در فضای رقابتی حرف از افزایش کیفیت و خلاقیت زد اما این در حالیست که هر نانوایی ۴۰۰ کیلوگرم آرد یارانهای دارد و به نانوا دیکته میشود که چگونه نان بپزد و هیچ ماده افزودنی نمیتواند به آن اضافه کند. برخی از افراد ادعا میکنند نان تهران، کیفیت ندارد. این در حالیست که نانهای سنتی تولیدشده در تهران، از باکیفیتترین نانهای تولیدی در سراسر کشور هستند و حرف اول نان بین استانهای مختلف را میزند. هیچ دستگاهی از جمله سازمان استاندارد برنامهای برای افزایش کیفیت نان ندارد و به ما ارائه نداده اما زمانی میتوان حرف از رقابت زد که زنجیره تولید آرد و نان به یکدیگر متصل شوند و به نانواها اختیار داده شود که با قیمت منصفانه، نان کیفیتری به مردم تحویل شود. همچنین یادآوری این نکته ضرورت دارد که تکنولوژی تولید انواع محصولات خوراکی بالا رفته است و اگر نهاد یا ارگانی در زمینه ارتقای کیفیت نان سنتی هم قدمی بردارد، میتوانیم نانواها را مجبور به استفاده از نظرها و تکنولوژیهای جدید کنیم؛ یعنی اگر تکنولوژی یا ابزار مناسب برای تولید نانهایی که حرارت مستقیم نبینند هم در اختیار ما قرار داده شوند، بهطور حتم اتحادیه از این امکانات استقبال و استفاده خواهدکرد. نانواییها در گذشته ۷ تا ۹ نفر کارگر داشت اما هماکنون به دلیل آنکه با آرد سهمیهای و یارانهای توان حقوق کارگران را ندارد در هر نانوایی حدود 3 نفر مستقر شده که با ادامه این شرایط تعداد نفرات به ۲ نفر نیز تقلیل پیدا خواهد کرد. در مهرماه سال گذشته ابلاغیه جدیدی صادر شد که بر اساس آن هر کسی میتواند نانوایی راهاندازی کند و مجوز آن را دریافت کند. این در حالیست که از ۷۲ هزار نانوایی موجود در کشور ۱۲ هزار نانوایی مازاد وجود دارد و باید دید که در کدام منطقه چه نانوایی ای مورد نیاز است؛ نه اینکه به هر کسی اجازه دهیم در پارکینگ خانه خود نانوایی راهاندازی کند.
دلیلی برای افزایش قیمت نان نیست
حسن عباسیمعروفان، معاون بازرگانی شرکت بازرگانی دولتی ایران
دولت برای حمایت مصرفکنندگان هر کیلو آرد یارانه با قیمت ۶۶۵ تومان و آرد آزادپز با نرخ ۹۰۰ تومان در اختیار نانوایی ها قرار میدهد؛ از اینرو گندم که ماده اولیه و اصلی تولید نان به شمار میرود هیچگونه افزایش قیمت نداشته است. درباره اصرار نانوایان مبنی بر افزایش قیمت نان نیز باید اشاره شود که نرخ آرد برای سال جاری همانند سال گذشته اعمال میشود؛ از اینرو دلیلی برای افزایش قیمت نان نیست مگر آنکه سازمان حمایت عوامل دیگری را برای افزایش قیمت در نظر بگیرد. نانوایان در صورت متضرر شدن میتوانند اسناد و مدارک لازم را جهت بررسیهای هزینه تمامشده در اختیار سازمان حمایت قرار دهند. این در حالیست که طی سالهای اخیر مردم به سمت استفاده از نانهای سبوسدار روی آوردهاند، البته سبوس نیز دارای مقداری فلزات سنگین است. بنابراین باید یک لایه از سبوس بهطور حتم گرفته شود. در حال حاضر ۹۲ درصد نان مصرفی کشور را لواش، تافتون، سنگک و بربری تشکیل میدهد و بهطور معمول در پخت نان سنگک بین ۱۲ تا ۱۵ درصد سبوسگیری میشود، اما در برخی نانواییها برای داشتن نان سفیدتر ۲۶ درصد سبوسگیری میکنند که کمی سلیقهای است. در حال حاضر نان سنگک تولیدی کشور ما بین ۱۰ تا ۲۰ درصد سبوسگیری میشود و لواش کمترین میزان سبوس را دارد. با تمام این تفاسیر ضرورت دارد در ارتقای کیفیت نان که قوت غالب است تلاش شود تا دورریز کمتری را شاهد باشیم.
به گزارش کسب و کار نیوز، به همین دلیل در تمام دنیا تلاش میشود تا این ماده غذایی ارزشمند به بهترین نحو و کیفیت پخته شده و به دست مردم برسد. در کشور ما نیز مردم برای نان اهمیت بسیاری قائلند و علاوه بر ارزش معنوی که برای آن قائل هستند، نان را در تمام وعدههای غذایی خود فراموش نمیکنند. این در حالیست که چندی است بر سر کیفیت نان و قیمت آن بحث و گفتگو وجود دارد و برخی از مسئولان و دستاندرکاران معتقدند که عدم افزایش قیمت نان در سالهای اخیر موجب شده تا کیفیت نان کاهش یافته یا نانوایان را مجبور به کوچک کردن چانههای نان کند. به عقیده مسئولان در تمامی کشورهای پیشرفته، قیمت نان با توجه به نوسانات مواد اولیه تعیین میشود و نانوایان در یک فضای رقابتی سالم به تولید خود ادامه میدهند، اما در ایران به سبب جبران هزینهها، نانوایان به سمت کاهش کیفیت میروند.
همچنین کارشناسان این حوزه بر این عقیدهاند که افزایش تورم و دیگر هزینهها از جمله دستمزد کارگران، بیمه، مالیات و… سبب شده تا درآمد نانواییها به صفر برسد و آنان نیز برای آنکه دخل و خرج نانوایی متعادل شود، چانههای نان را کوچک کرده و در برخی اوقات نیز اقدام به فروش اجباری نان کنجدی میکنند. به هر صورت اگرچه دولت تلاش دارد با رعایت همه جوانب به سمت واقعی شدن قیمتهای آرد و نان حرکت کند تا کیفیت نان افزایش یابد و تولیدکنندگان نیز به تولید خود ادامه دهند، اما نباید این رویه که تولیدکنندگان برای افزایش قیمت نان در پیش گرفتهاند، نهادینه شود و هر زمان که خود تشخیص دادند کیفیت و وزن نان را کاهش داده تا قیمتها به سطح مورد نظر آنان افزایش یابد. حال با تمام این تفاسیر باید گفته شود که افزایش کیفیت نان به دلیل اینکه قوت غالب مردم است، ضرورت دارد و افزایش قیمت اگر در راستای افزایش کیفیت نان رقم بخورد، شاید مشکلات کمتری را در پیشرو داشته باشد.
یکسانسازی نرخ گندم امری ضروری است
محمدجواد کرمی، رئیس اتحادیه نانهای حجیم و نیمهحجیم صنعتی
اگرچه قیمت گندم به عنوان ماده اولیه نان تغییری نداشته، اما سایر مولفهها نظیر دستمزد کارگر، اجارهبها، آب، برق، گاز و… افزایش یافته؛ ازاینرو لازم است که دولت نرخ نان را افزایش دهد.
یکسانسازی نرخ آرد و گندم امری ضروری است و از طرف دیگر، یکسانسازی نرخ آرد و گندم موجب میشود که نانوایی صنعتی و سنتی در فضای رقابت سالم قرار بگیرند که با این وجود قیمتها خود تعیین میشود. دولت در جهت حمایت از مصرفکنندگان میتواند یارانه نان را افزایش دهد تا مردم در انتخاب کیفیت و قیمت نان آزادانه تصمیم بگیرند. همچنین باید اشاره شود که افزایش قیمت نان ضرورت دارد. با وجود آنکه قیمت نان از سال ۹۳ تاکنون افزایش نیافته؛ از اینرو لازم است که سازمان حمایت آنالیز قیمت را بررسی و قیمتهای جدید را تعیین کند. از مسئولان تقاضا داریم تا با ایجاد فضای رقابتی تولیدکنندگان را به امر افزایش کیفیت ترغیب کنند.
در توضیح بیشتر باید گفته شود که با وجود افزایش هزینههای دستمزد کارگر و … نرخ نان به سبب حساسیتها افزایش یافته که ادامه این روند کاهش کیفیت نان و وزن چانه را به همراه خواهد داشت. در حال حاضر ۹۱ درصد نانواییهای کشور یارانهپز هستند. با وجود آزادپز بودن درصد کمی از نانواییها این چرخه با اشکالاتی مواجه است، از اینرو دولت در جهت افزایش کیفیت نان و رقابت میان نانوایان باید بهطور مستقیم یارانه نان را به حساب خانوارها واریز کند.
نانواییهای یارانهبگیر در تامین آرد مصرفی اختیاری ندارند و واحدهای نانواییهای یارانهپز برای تامین آرد مصرفی خود با محدودیتهایی مواجه هستند، بهطوری که امکان خرید آرد از هر کارخانهای برای آنها وجود ندارد. با وجود آنکه دولت هر کیلو گندم را با نرخ هزار و ۳۵۰ تومان از کشاورزان خریداری میکند، اما با نرخ ۹۰۰ تومان در اختیار آزادپزها و ۶۶۵ تومان در اختیار نانواییهای یارانهبگیر میگذارد که با این وجود قیمت گندم، آرد و نان در سال ۹۶ثابت است.
در سال ۸۸ با یکسانسازی نرخ آرد و گندم شاهد اتفاق خوشایند کاهش ضایعات بودیم که مجددا از سال ۹۰ به بعد به سبب کاهش کیفیتها دورریز نان افزایش یافت که انتظار میرود در سال جاری این نسخه شفابخش مجددا از سوی دولت اجرا شود. بنابراین با توجه به افزایش هزینههای تولید و ثبات نرخ نان از سال ۹۳ تاکنون طبیعی است که با یکسانسازی نرخ آرد و گندم نرخ نان افزایش یابد.
افزایش نیافتن قیمت نان چانهها را کوچکتر میکند
قاسم زراعتکار، رئیس اتحادیه نانوایان تهران
هزینه نانوایی با توجه به تورم سالانه، حدود 14 درصد افزایش یافته است، اما قیمت نان در دو سال گذشته هیچ تغییری نداشته است. بنابراین افزایش نیافتن قیمت نان متناسب با تورم منجر به کوچک شدن چانهها و خارج شدن آن از حد استاندارد میشود. به عبارت دیگر، افزایش نیافتن قیمت نان چانهها را کوچکتر میکند و درآمد حاصل از ریختن کنجد روی نان و گران کردن قیمت، بخشی از هزینه نانوایان را جبران میکند. درباره توجیه قیمت اضافهای که نانوایان بابت ریختن کنجد روی نان سنگک و بربری میگیرند باید اشاره شود که بهصورت خالص در ماه برای یک واحد نانوایی لواش، ۷ میلیون تومان باقی میماند که از این درآمد باید مزد کارگر و همچنین هزینههای جانبی مثل آب، برق و گاز را تامین کند که واقعا رقم ناچیزی میشود، اما نانواییهای سنگک و بربری بخشی از هزینه خود را میتوانند با اضافه کردن کنجد روی نان جبران کنند. از سوی دیگر، ۸۰ درصد آرد توزیع شده از سوی دولت یارانهای است که برای نانواییهای سنتی است و ۲۰ درصد آن آزاد که به نانهای فانتزی و آزادپزها تعلق دارد که این مساله نشاندهنده این است که دولت همچنان بر نانواییها و نان کشور نظارت دارد. در حالی که اگر مساله نان در کشور یکسانسازی شود و نانوا اختیار انتخاب آرد اولیه خود را داشته باشد، میتوان در فضای رقابتی حرف از افزایش کیفیت و خلاقیت زد اما این در حالیست که هر نانوایی ۴۰۰ کیلوگرم آرد یارانهای دارد و به نانوا دیکته میشود که چگونه نان بپزد و هیچ ماده افزودنی نمیتواند به آن اضافه کند. برخی از افراد ادعا میکنند نان تهران، کیفیت ندارد. این در حالیست که نانهای سنتی تولیدشده در تهران، از باکیفیتترین نانهای تولیدی در سراسر کشور هستند و حرف اول نان بین استانهای مختلف را میزند. هیچ دستگاهی از جمله سازمان استاندارد برنامهای برای افزایش کیفیت نان ندارد و به ما ارائه نداده اما زمانی میتوان حرف از رقابت زد که زنجیره تولید آرد و نان به یکدیگر متصل شوند و به نانواها اختیار داده شود که با قیمت منصفانه، نان کیفیتری به مردم تحویل شود. همچنین یادآوری این نکته ضرورت دارد که تکنولوژی تولید انواع محصولات خوراکی بالا رفته است و اگر نهاد یا ارگانی در زمینه ارتقای کیفیت نان سنتی هم قدمی بردارد، میتوانیم نانواها را مجبور به استفاده از نظرها و تکنولوژیهای جدید کنیم؛ یعنی اگر تکنولوژی یا ابزار مناسب برای تولید نانهایی که حرارت مستقیم نبینند هم در اختیار ما قرار داده شوند، بهطور حتم اتحادیه از این امکانات استقبال و استفاده خواهدکرد. نانواییها در گذشته ۷ تا ۹ نفر کارگر داشت اما هماکنون به دلیل آنکه با آرد سهمیهای و یارانهای توان حقوق کارگران را ندارد در هر نانوایی حدود 3 نفر مستقر شده که با ادامه این شرایط تعداد نفرات به ۲ نفر نیز تقلیل پیدا خواهد کرد. در مهرماه سال گذشته ابلاغیه جدیدی صادر شد که بر اساس آن هر کسی میتواند نانوایی راهاندازی کند و مجوز آن را دریافت کند. این در حالیست که از ۷۲ هزار نانوایی موجود در کشور ۱۲ هزار نانوایی مازاد وجود دارد و باید دید که در کدام منطقه چه نانوایی ای مورد نیاز است؛ نه اینکه به هر کسی اجازه دهیم در پارکینگ خانه خود نانوایی راهاندازی کند.
دلیلی برای افزایش قیمت نان نیست
حسن عباسیمعروفان، معاون بازرگانی شرکت بازرگانی دولتی ایران
دولت برای حمایت مصرفکنندگان هر کیلو آرد یارانه با قیمت ۶۶۵ تومان و آرد آزادپز با نرخ ۹۰۰ تومان در اختیار نانوایی ها قرار میدهد؛ از اینرو گندم که ماده اولیه و اصلی تولید نان به شمار میرود هیچگونه افزایش قیمت نداشته است. درباره اصرار نانوایان مبنی بر افزایش قیمت نان نیز باید اشاره شود که نرخ آرد برای سال جاری همانند سال گذشته اعمال میشود؛ از اینرو دلیلی برای افزایش قیمت نان نیست مگر آنکه سازمان حمایت عوامل دیگری را برای افزایش قیمت در نظر بگیرد. نانوایان در صورت متضرر شدن میتوانند اسناد و مدارک لازم را جهت بررسیهای هزینه تمامشده در اختیار سازمان حمایت قرار دهند. این در حالیست که طی سالهای اخیر مردم به سمت استفاده از نانهای سبوسدار روی آوردهاند، البته سبوس نیز دارای مقداری فلزات سنگین است. بنابراین باید یک لایه از سبوس بهطور حتم گرفته شود. در حال حاضر ۹۲ درصد نان مصرفی کشور را لواش، تافتون، سنگک و بربری تشکیل میدهد و بهطور معمول در پخت نان سنگک بین ۱۲ تا ۱۵ درصد سبوسگیری میشود، اما در برخی نانواییها برای داشتن نان سفیدتر ۲۶ درصد سبوسگیری میکنند که کمی سلیقهای است. در حال حاضر نان سنگک تولیدی کشور ما بین ۱۰ تا ۲۰ درصد سبوسگیری میشود و لواش کمترین میزان سبوس را دارد. با تمام این تفاسیر ضرورت دارد در ارتقای کیفیت نان که قوت غالب است تلاش شود تا دورریز کمتری را شاهد باشیم.