سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
نوپا و نوظهور است.
به گزارش کسب و کار نیوز و به نقل از پانا، شاخص کارآفرینان نوپا بر اساس مدل دیده‌بان جهانی کارآفرینی، شامل فعالیت‌های کارآفرینانه نوظهور و جدید در بین جمعیت ۱۸ تا ۶۴ سال است که براساس این شاخص ایران حائز رتبه ۲۳ با ۱۳ درصد بوده این در حالی است که بهترین رتبه مربوط به کشور سنگال با ۳۸.۵ درصد و بدترین رتبه متعلق به مالزی با ۳ درصد است.
به گزارش کسب و کار نیوز و به نقل از پانا، شاخص کارآفرینان نوپا بر اساس مدل دیده‌بان جهانی کارآفرینی، شامل فعالیت‌های کارآفرینانه نوظهور و جدید در بین جمعیت ۱۸ تا ۶۴ سال است که براساس این شاخص ایران حائز رتبه ۲۳ با ۱۳ درصد بوده این در حالی است که بهترین رتبه مربوط به کشور سنگال با ۳۸.۵ درصد و بدترین رتبه متعلق به مالزی با ۳ درصد است.
براساس گزارش دیده بان جهانی کارآفرینی، ایران رتبه ۴۷ را در بین ۶۰ کشور دنیا از جهت شاخص کارآفرینی به عنوان گزینه شغلی مناسب به خود اختصاص داده است.
دیده بان جهانی کارآفرینی یک کنسرسیوم دانشگاهی مرکب از گروه‌های علمی – پژوهشی با هدف ارزیابی و ارائه داده‌های پژوهشی معتبر در سطح بین‌المللی درخصوص فعالیت‌های کارآفرینانه است .
علاوه بر نگرش جامعه به مقوله کارآفرینی، ادراکات فردی تحت عنوان شاخص درک فرصت کارآفرینی نیز بر ایجاد کسب و کار جدید در جامعه موثر است. این شاخص در سنگال که بالاترین رتبه را به خود اختصاص داده ۷۰ درصد است و در ایران ۴۰ درصد است.
شاخص دیگر در کارآفرینی درک و قابلیت کارآفرینی است که در این شاخص مهارت فردی و اعتماد به نفس در راه اندازی کسب و کار جدید موثر هستند. براساس آمار منتشر شده از سوی دیده بان جهانی کارآفرینی این شاخص در کشورهای آسیایی از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ در کشورها پایدار بوده است اما در اروپا، آمریکای لاتین و ایران افزایش سال به سال را نشان می دهد.
آمار و ارقام نشان می دهد کشورهایی که توسعه اقتصادی آن ها در مرحله منبع محوری (فروش نفت و منابع) قرار دارد،
قابلیت های لازم برای راه اندازی کسب و کار را دارند و در نتیجه میزان تمایل به کارآفرینی نیز در این کشورها بالاست.
مسائلی همچون سیستم قوانین پیچیده دیوان سالاری مشکلاتی برای راه اندازی کسب و کار جدید و خروج از آن ایجاد کرده و تمایل افراد را برای کارآفرینی کم می کند. اگرچه شرایط بسیاری باعث موفقیت کسب و کارها می شود، همواره عواملی برای شکست نیز وجود دارد که کارآفرین باید این ریسک را بپذیرد.
کارآفرینان به دلایل مختلف همچون خروج از قبل برنامه ریزی شده از کسب و کار، عدم پشتیبانی مالی، رویدادهای غیرمنتظره، بازنشستگی، تشخیص فرصت کسب و کاری بهتر، فرصت فروش، عدم سوددهی کسب و کار و دلایل شخصی به فعالیت کسب و کار خود پایان می دهند.
در ایران نیز عدم سوددهی و دلایل شخصی اولین و دومین دلیل خروج از کسب و کار است. مشکل مالی و وجود فرصتی مناسب، حادثه، ورشکستگی و فرصت فروش در رده بندی بعدی دلایل خروج از کسب و کار قرار دارند.
** در سه سال گذشته تنها هفت درصد کارآفرینان به مرحله ثبات رسیدند
از میان کارآفرینان نوپای ایرانی که در ۳ سال گذشته وارد دنیای کارآفرینی شدند ۷ درصد به مرحله ثبات رسیدند؛ همچنین ۴ درصد در این سال از کسب و کار خود خارج شدند.
در مالزی و کشورهای اروپایی نرخ کمتری از خروج از کسب و کار ثبت شده است.
بر اساس شاخص‌های بین المللی، تمایل به کارآفرینی عموما متاثر از سه عامل کارآفرینی اجباری، فرصت‌گرا و فرصت‌گرای بهبود محور هستند؛ در «کارآفرینی اجباری» فرد به دلیل اینکه گزینه بهتری برای اشتغال ندارد، نسبت به راه‌اندازی کسب و کار مدنظر اقدام می‌کند.
در این میان بررسی امتیاز ایران در ارتباط با سهم انگیزه های کارآفرینی نوپا، در مقایسه با کشورهای منتخب نشان می‌دهد، شاخص «کارآفرینی نوپای اجباری» ایران دارای امتیاز حدود ۲۹ بوده که در این شاخص مصر با امتیاز ۴۲ بالاترین رتبه و رژیم اشتغالگر قدس با امتیاز ۱۲ پایین ترین رتبه را در این شاخص به خود اختصاص دادند.
در حالی که زنان نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند اما به دلیل فراهم نبودن زمینه های لازم تاکنون از پتانسیل‌ها برای کارآفرینی بهره نبرده‌اند بنابراین درصد کارآفرینان زن در جهان کمتر از مردان است اما زمانی که زنان فعالیت‌های کارآفرینانه انجام می‌دهند احتمال بیشتری دارد که این کار را از روی اجبار انجام داده باشند. همچنین کارآفرینی مردان در ایران (۱۷.۵ درصد) دو برابر کارآفرینی زنان (۸.۵ درصد) است.
به طور کلی الگوی سنی افراد کارآفرین در میان ۲۵ تا ۳۴ و ۳۵ تا ۴۴ سال است. در واقع این افراد، کسانی هستند که در ابتدا یا میانه دوره شغلی خود به کارآفرینی روی می آورند. در این بازه سنی افراد جوان به خصوص کسانی که تجربه‌ای اندوخته‌اند و دارای شبکه‌ای از افراد و منابع هستند، به کارآفرینی روی می‌آورند.
در ایران نیز بیشترین گروه‌های سنی مشارکت کننده در فعالیت‌های کارآفرینی نوپا ۲۵ تا ۳۴ سال و ۳۵ و ۴۴ سال هستند. در عین حال گروه سنی ۴۴ تا ۵۴ سال و ۵۵ تا ۶۴ سال کمترین میزان مشارکت را در فعالیت‌های کارآفرینانه نوپا دارند.
در سال ۲۰۱۵ از میان افرادی که در سه سال گذشته قصد کارآفرینی داشتند ۱۷ درصد وارد مرحله کارآفرینی نوپا شدند. از سوی دیگر از میان کارآفرینان نوپای ایرانی که در ۳ سال گذشته وارد دنیای کارآفرینی شدند ۷ درصد به مرحله ثبات رسیدند؛ همچنین ۴ درصد در این سال از کسب و کار خود خارج شدند.
