سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
یادداشت
اما چند فراز در آن وجود داشت: ۱. ناهماهنگی بین ارکان مختلف تصمیم‌سازی و اجرایی کشور، ۲. تفاوت دیدگاه‌های مسئولان که خود بزرگ‌ترین آفت و شاید مهم‌ترین عامل مشکلات امروز باشد.
آنچه در این مناظره نمود بیشتری داشت، وقوف مسئولانی که در قالب نامزد در این مناظره حاضر شده بودند، نسبت به مشکلات کشور است؛ مشکلاتی همچون نبود احساس امنیت قضایی، ضرورت شفافیت و دسترسی آزاد به اطلاعات، مشکل فاصله طبقاتی، حاشیه‌نشینی، بحران آلودگی‌های زیست‌محیطی و مسائلی از این دست بود که جای شگفتی دارد که چرا باید این مسائل فقط به هنگام مناظره‌های انتخاباتی مطرح شود در حالی که این نامزدها هر یک مسئولیتی مهم در حوزه شهری و کشوری دارند. دفاع دولت از عملکرد خود دفاع منطقی و منصفانه‌ای بود و برنامه داشتن روحانی و جهانگیری با توجه به چهار سال تجربه کشورداری آنها بدیهی است و بسیار جایگاه آنها را متمایز از دیگر کاندیداها کرده بود. آنچه در مناظره اول به راحتی قابل لمس و حس بود، نبود یک برنامه توسعه منسجم و فراگیر در کشور است که اگر چنین برنامه‌ای وجود داشت، دولت نمی‌توانست به شهرداری خرده بگیرد و متقابلا شهرداری دولت را متهم کند.
