سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
به گزارش کسب و کار نیوز و به نقل از آینده نگر، ماشین‌ها جزو معدود کالاهایی هستند که تقریباً هرکسی میل به داشتن آن دارد. علاوه بر آن، داشتن خودرو یکی از علایم رفاه است که وضعیت و موقعیت اجتماعی فرد را نشان می‌دهد. اما چهار عنصر کوچکِ لاستیکی که برای سرهم نگه داشتن خودرو حیاتی هستند و باعث حرکت ماشین روی جاده می‌شوند هیچ احساسی را در افراد ایجاد نمی‌کنند. یک‌سوم رانندگان نمی‌دانند تایر خودرویی که بر آن سوار هستند ساخت کجاست و از کجا آمده‌است. بسیاری دیگر هم نمی‌دانند تولیدکنندگان این لاستیک‌ها در ۱۵ سال گذشته چه جنگی را با رقبای چینی خود پشت سر گذاشته‌اند؛ بزرگ‌ترین برندهای تولید تایر خودرو حالا بعد از سال‌ها در جنگ با چینی‌ها این شانس را دارند که در مبارزه پیروز شوند. این را هم خیلی از رانندگان که عاشق خودروها هستند، نمی‌دانند.
تولیدکنندگانِ تایری که موفق شده‌اند تاکنون خود را در این عرصه حفظ کنند شانس بیشتری نسبت به سایر تولیدکنندگان در این عرصه دارند. آنها حاشیه‌هایی دارند که حتی تولیدکنندگان خودروهای لاکچریِ آلمانی نیز نمی‌توانند با آن رقابت کنند. عرضه لاستیک‌های مورد نیازِ تولیدکنندگان اصلیِ خودرو تنها یک‌سوم از کل درآمد یک شرکت تایرسازیِ معمولی را تشکیل می‌دهد. سود آنها بسیار کم و ناچیز است. اما منبع اصلیِ درآمدِ شرکت‌های تولیدکننده تایر، وسایل حمل‌ونقلی است که عمر خود را در جاده‌ها می‌گذرانند و به خاطر تعداد بالای سفرهای جاده‌ای به تعویض سالانه چهار چرخ خود نیاز پیدا می‌کنند.
رشد سالانه وسایل حمل‌ونقل در جهان حدود ۳.۵درصد است و این رشد آن‌قدر خوب هست که شرکت‌های تولیدکننده تایر دیگر به سازندگان خودرو نیازی نداشته‌باشند و بتوانند مستقل از آنها، بازاری برای خودشان داشته‌باشند. آنها اغلب لوازم خود را به دیگر عرضه‌کنندگان می‌فروشند و از این طریق نیز سودی به دست می‌آورند. تولیدکنندگان تایر در مقایسه با تولیدکنندگان خودرو، بسیار ضعیف و شکننده هستند و وابستگی زیادی به معاملات خودرو دارند.
وقت ثمردهی بازار تایر
اکنون زمان آن رسیده که تولیدکننده تایر، میوه رسیده‌اش را بچیند. در سال ۲۰۰۰ شرکت‌های بریج‌استون، میچلین، کانتیننتال، گود یر و پیرلی پنج شرکت اصلی تولیدکننده تایر بودند که بیش از دوسومِ بازار را در اختیار داشتند. اکنون سهم آنها به نصف رسیده‌است. دلیل اصلی هم این بود که چین به خاطر تولیدکنندگانِ خودروی خود، صنعت تایرِ داخلیِ خود را گسترش داد. یعنی تولیدکنندگان خودروی چینی ناخواسته لطفی به شرکت‌های تولیدکننده تایرِ داخل چین کردند و باعث افزایش فروش آنها شدند. برخی از آمارها نشان می‌دهد دست‌کم حدود ۲۵۰ شرکت تولیدکننده تایر در چین وجود دارد که اغلب آنها به صورت خانوادگی و زنجیره‌ای اداره می‌شود. ژان کلود کین رئیس شرکت تایرسازی گود یر در اروپا، خاورمیانه و افریقا، پیش‌بینی می‌کند که این رقم بسیار بیشتر نیز باشد.
تایرهای چینی بسیار ارزان‌قیمت هستند اما عملکردِ آنها بسیار ضعیف است و نسبت به برندهای بزرگ و گران‌قیمت، دوام کمتری دارند. دیوید لنس که در این عرصه فعالیت می‌کند معتقد است همین بی‌کیفیتی باعث شد بقیه تولیدکنندگان تایر انگیزه کافی برای ادامه بازی و رقابت با چشم‌بادامی‌ها داشته‌باشند؛ آنها تلاش کردند تولیدکنندگان چینی را از میدان خارج کنند. تولیدکنندگان برای اینکه بتوانند با چینی‌ها رقابت کنند مجبور بودند هزینه‌های خود را کاهش بدهند و تولید را در سطحی ارزان‌تر داشته‌باشند. در کنار آن باید تلاش کنند مواد خام اولیه را به صورت ارزان‌قیمت خریداری کنند. وضعیت لاستیک و نفت خام در سال‌های گذشته به گونه‌ای بوده که به این تولیدکنندگانِ تایر کمک کرده‌است. این دو عنصر جزو اصلی‌ترین و ابتدایی‌ترین عناصر ساخت لاستیک هستند که در سه تا چهار سال گذشته افت قیمت داشته‌اند. همین مسئله باعث شده تولیدکنندگان تایر بتوانند با رقبای چینی خود کنار بیایند و حتی آنها را از بازی کنار بزنند. اشتها برای تایر هنوز متوقف نشده و تازه ابتدای راه است. همین امر باعث شده بازار به تدریج برای فعالانِ این عرصه سودآور باشد. بزرگ‌ترین تولیدکنندگان تایر در جهان، سرمایه‌گذاری‌های کلانی کرده‌اند تا بتوانند ظرفیت‌های جدید را در این بخش پوشش بدهند. چینی‌ها به نظر می‌رسد کمی عقب مانده‌اند و بقیه گوی سبقت را ربوده‌اند. تولید تایر باید جدا از تولید خودرو مورد توجه قرار بگیرد. هر نوع خودرویی به هر حال به چرخ‌هایی برای حرکت نیاز دارد؛ پس می‌توان به آینده این صنعت امید داشت.
.jpg)
