در دومین روز از نخستین همایش فیلم توریسم؛

سخنران روز دوم

فرهاد ورهرام فیلمساز، عکاس و پژوهشگر با ذکر تاریخچه ای از ورود دوربین به ایران و استفاده هایی که از آن در دربار و سپس سطح متمول جامعه شد و بعدها به ساخت فیلم های تاثیر گذار گراس، باد صبا، مردمانی در باد، شقایق سوزان و در نهایت فیلم تاراز ساخته خودش که به کوچ و عشایر بختیاری می پردازد اشاره کرد و به بخش دوم سخنان خود پرداخت و گفت: ابتدا باید این پرسش را مطرح کنم که آیا نوعی از فیلمسازی که در خدمت گردشگری باشد سیستمی رسمی دارد که باید بگویم خیر. چون ما مدیریتی که بتواند به صورت کاربردی عمل کند را نداریم. از سوی دیگر چون برخی فیلمسازان حتی افغانستان را هم ندیده اند فکر می کنند ایران فقط به تنهایی کشور پر رمز و رازی است ولی باید گفت همه دنیا زیبایی دارد و فیلمساز نباید همه چی را عجیب و غریب نشان بدهد. 

وی افزود: اگر بخواییم فیلم مستند واقعی بسازیم که در خدمت گردشگری باش به نظرم سازمان خود را می خواهد و برنامه ریزی خاص خود را طلب میکند. دلیل این سخنم، نبود حتی یک فیلم تاثیرگذار پنج دقیقه ای درباره ایران، موزه ملی، تخت جمشید و… است.

سخنرانی دوم از روز دوم 

علی رضا عالم نژاد که راهنمای تور و مدیر کافه تهران محسوب می شود به عنوان کسی که تور فیلم گردی برگزار می کند گفت: صنعت گردشگری در ایران خیلی نوپا است و اما واگرهای فراوان دارد. هنوز بسترهای فرهنگی در این صنعت حاکم نشده است. به همین ترتیب روی فرهنگ برخی از هموطنان و روی فرهنگ گردشگری باید کار کنیم. 

عالم نژاد افزود: در نتیجه نبود بستر فرهنگی چون هنوز بستر فیلم گردشگری فراهم نشده باید تلاش شود که خلاهای خود را پر کند. 

این راهنمای گردشگری سپس به برخی از فیلم ها همچون آبی و رابی، حاجی آقا آکتور سینما، آقای هالو، اجاره نشین ها، قیصر، مادر، حسن کچل، شطرنج باد که در مکان های مختلفی در تهران فیلمبرداری شده و امروز یا نامشان پابرجاست و یا گردشگران میل به سفر به آنجا دارند اشاره کرد.